Psalms 25
1 [A Psalm] of David. Unto thee, O LORD, do I lift up my soul.
«Ψαλμός του Δαβίδ.» Προς σε, Κύριε, ύψωσα την ψυχήν μου.
2 O my God, in thee have I trusted, let me not be ashamed; let not mine enemies triumph over me.
Θεέ μου, επί σε ήλπισα· ας μη καταισχυνθώ, ας μη χαρώσιν επ' εμέ οι εχθροί μου.
3 Yea, none that wait on thee shall be ashamed: they shall be ashamed that deal treacherously without cause.
Βεβαίως πάντες οι προσμένοντές σε δεν θέλουσι καταισχυνθή· ας καταισχυνθώσιν οι μωροί παραβάται.
4 Shew me thy ways, O LORD; teach me thy paths.
Δείξον μοι, Κύριε, τας οδούς σου· δίδαξόν με τα βήματά σου.
5 Guide me in thy truth, and teach me; for thou art the God of my salvation; on thee do I wait all the day.
Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου και δίδαξόν με· διότι συ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου· σε προσμένω όλην την ημέραν.
6 Remember, O LORD, thy tender mercies and thy lovingkindnesses; for they have been ever of old.
Μνήσθητι, Κύριε, τους οικτιρμούς σου και τα ελέη σου, διότι είναι απ' αιώνος.
7 Remember not the sins of my youth, nor my transgressions: according to thy lovingkindness remember thou me, for thy goodness’ sake, O LORD.
Τας αμαρτίας της νεότητός μου και τας παραβάσεις μου μη μνησθής· κατά το έλεός σου μνήσθητί μου συ, Κύριε, ένεκεν της αγαθότητός σου.
8 Good and upright is the LORD: therefore will he instruct sinners in the way.
Αγαθός και ευθύς ο Κύριος· διά τούτο θέλει διδάξει τους αμαρτωλούς την οδόν.
9 The meek will he guide in judgment: and the meek will he teach his way.
Θέλει οδηγήσει τους πράους εν κρίσει και θέλει διδάξει τους πράους την οδόν αυτού.
10 All the paths of the LORD are lovingkindness and truth unto such as keep his covenant and his testimonies.
Πάσαι αι οδοί του Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια εις τους φυλάττοντας την διαθήκην αυτού και τα μαρτύρια αυτού.
11 For thy name’s sake, O LORD, pardon mine iniquity, for it is great.
Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, συγχώρησον την ανομίαν μου, διότι είναι μεγάλη.
12 What man is he that feareth the LORD? him shall he instruct in the way that he shall choose.
Τις είναι ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον; αυτόν θέλει διδάξει την οδόν, την οποίαν πρέπει να εκλέξη·
13 His soul shall dwell at ease; and his seed shall inherit the land.
Η ψυχή αυτού θέλει κατοικεί εν αγαθοίς, και το σπέρμα αυτού θέλει κληρονομήσει την γην.
14 The secret of the LORD is with them that fear him; and he will shew them his covenant.
Το απόρρητον του Κυρίου είναι μετά των φοβουμένων αυτόν και την διαθήκην αυτού θέλει φανερώσει εις αυτούς.
15 Mine eyes are ever toward the LORD; for he shall pluck my feet out of the net.
Οι οφθαλμοί μου είναι διαπαντός προς τον Κύριον, διότι αυτός θέλει εξαγάγει εκ παγίδος τους πόδας μου.
16 Turn thee unto me, and have mercy upon me; for I am desolate and afflicted.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, διότι μεμονωμένος και τεθλιμμένος είμαι.
17 The troubles of my heart are enlarged: O bring thou me out of my distresses.
Αι θλίψεις της καρδίας μου ηύξησαν· εξάγαγέ με εκ των στενοχωριών μου.
18 Consider mine affliction and my travail; and forgive all my sins.
Ιδέ την θλίψιν μου και τον μόχθον μου, και άφες πάσας τας αμαρτίας μου.
19 Consider mine enemies, for they are many; and they hate me with cruel hatred.
Ιδέ τους εχθρούς μου, διότι επληθύνθησαν και μίσος άδικον με εμίσησαν.
20 O keep my soul, and deliver me: let me not be ashamed, for I put my trust in thee.
Φύλαξον την ψυχήν μου και σώσον με· ας μη καταισχυνθώ, διότι επί σε ήλπισα.
21 Let integrity and uprightness preserve me, for I wait on thee.
Ακακία και ευθύτης ας με περιφυλάττωσι, διότι σε προσέμεινα.
22 Redeem Israel, O God, out of all his troubles.
Λύτρωσον, Θεέ, τον Ισραήλ εκ πασών των θλίψεων αυτού.
