Psalms 18
1 For the Chief Musician. [A Psalm] of David the servant of the LORD, who spake unto the LORD the words of this song in the day that the LORD delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul: and he said, I love thee, O LORD, my strength.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! |
2 The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my strong rock, in him will I trust; my shield, and the horn of my salvation, my high tower.
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
3 I will call upon the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from mine enemies.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
4 The cords of death compassed me, and the floods of ungodliness made me afraid.
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
6 In my distress I called upon the LORD, and cried unto my God: he heard my voice out of his temple, and my cry before him came into his ears.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
7 Then the earth shook and trembled, me foundations also of the mountains moved and were shaken, because he was wroth.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
8 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
9 He bowed the heavens also, and came down, and thick darkness was under his feet.
| او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
10 And he rode upon a cherub, and did fly, yea, he flew swiftly upon the wings of the wind.
| سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. |
11 He made darkness his hiding place, his pavilion round about him; darkness of waters, thick clouds of the skies.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
12 At the brightness before him his thick clouds passed, hailstones and coals of fire.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
13 The LORD also thundered in the heavens, and the Most High uttered his voice; hailstones and coals of fire.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
14 And he sent out his arrows, and scattered them; yea, lightnings manifold, and discomfited them.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
15 Then the channels of waters appeared, and the foundations of the world were laid bare, at thy rebuke, O LORD, at the blast of the breath of thy nostrils.
| آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. |
16 He sent from on high, he took me; he drew me out of many waters.
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
17 He delivered me from my strong enemy, and from them that hated me, for they were too mighty for me.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. |
18 They came upon me in the day of my calamity: but the LORD was my stay.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
19 He brought me forth also into a large place; he delivered me, because he delighted in me.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
20 The LORD rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
21 For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
22 For all his judgments were before me, and I put not away his statutes from me.
| همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
23 I was also perfect with him, and I kept myself from mine iniquity.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
24 Therefore hath the LORD recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his eyesight.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. |
25 With the merciful thou wilt shew thyself merciful; with the perfect man thou wilt shew thyself perfect;
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
26 With the pure thou wilt shew thyself pure; and with the perverse thou wilt shew thyself froward.
| اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. |
27 For thou wilt save the afflicted people; but the haughty eyes thou wilt bring down.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
28 For thou wilt light my lamp: the LORD my God will lighten my darkness.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
29 For by thee I run upon a troop; and by my God do I leap over a wall.
| با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
30 As for God, his way is perfect: the word of the LORD is tried; he is a shield unto all them that trust in him.
| راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
31 For who is God, save the LORD? and who is a rock, beside our God?
| کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ |
32 The God that girdeth me with strength, and maketh my way perfect.
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
33 He maketh my feet like hinds’ [feet]: and setteth me upon my high places,
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
34 He teacheth my hands to war; so that mine arms do bend a bow of brass.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
35 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy right hand hath holden me up, and thy gentleness hath made me great.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
36 Thou hast enlarged my steps under me, and my feet have not slipped.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
37 I will pursue mine enemies, and overtake them: neither will I turn again till they are consumed.
| دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
38 I will smite them through that they shall not be able to rise: they shall fall under my feet.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
39 For thou hast girded me with strength unto the battle: thou hast subdued under me those that rose up against me.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
40 Thou hast also made mine enemies turn their backs unto me, that I might cut off them that hate me.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
41 They cried, but there was none to save: even unto the LORD, but he answered them not.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
42 Then did I beat them small as the dust before the wind: I did cast them out as the mire of the streets.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
43 Thou hast delivered me from the strivings of the people; thou hast made me the head of the nations: a people whom I have not known shall serve me.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
44 As soon as they hear of me they shall obey me: the strangers shall submit themselves unto me.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
45 The strangers shall fade away, and shall come trembling out of their close places.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
46 The LORD liveth; and blessed be my rock; and exalted be the God of my salvation:
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
47 Even the God that executeth vengeance for me, and subdueth peoples under me.
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
48 He rescueth me from mine enemies: yea, thou liftest me up above them that rise up against me: thou deliverest me from the violent man.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
49 Therefore I will give thanks unto thee, O LORD, among the nations, and will sing praises unto thy name.
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
50 Great deliverance giveth he to his king; and sheweth lovingkindness to his anointed, to David and to his seed, for evermore.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. |
