Psalms 147
1 Praise ye the LORD; for it is good to sing praises unto our God; for it is pleasant, [and] praise is comely.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 The LORD doth build up Jerusalem; he gathereth together the outcasts of Israel.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 He telleth the number of the stars; he giveth them all their names.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Great is our Lord, and mighty in power; his understanding is infinite.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 The LORD upholdeth the meek: he bringeth the wicked down to the ground.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Sing unto the LORD with thanksgiving; sing praises upon the harp unto our God:
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh no pleasure in the legs of a man.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 He maketh peace in thy borders; he filleth thee with the finest of the wheat.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 He sendeth out his commandment upon earth; his word runneth very swiftly.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 He giveth snow like wool; he scattereth the hoar frost like ashes.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
