Psalms 146

1 Praise ye the LORD. Praise the LORD, O my soul.

Һәмдусана! И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!

2 While I live will I praise the LORD: I will sing praises unto my God while I have any being.

Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән; Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.

3 Put not your trust in princes, nor in the son of man, in whom there is no help.

Есилзадиләргиму, Инсан балисиғиму таянмаңлар, Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.

4 His breath goeth forth, he returneth to his earth; in that very day his thoughts perish.

Мана, униң нәпәси кетиду, У өз туприғиға қайтип кетиду; Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.

5 Happy is he that hath the God of Jacob for his help, whose hope is in the LORD his God:

Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм, Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!

6 Which made heaven and earth, the sea, and all that in them is; which keepeth truth for ever:

У асманларни, зиминни, Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур; У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;

7 Which executeth judgment for the oppressed; which giveth food to the hungry: the LORD looseth the prisoners;

Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду; Ач қалғанларға нан бериду. Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;

8 The LORD openeth [the eyes of] the blind; the LORD raiseth up them that are bowed down; the LORD loveth the righteous;

Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду; Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду; Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.

9 The LORD preserveth the strangers; he upholdeth the fatherless and widow; but the way of the wicked he turneth upside down.

Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду; Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду; Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.

10 The LORD shall reign for ever, thy God, O Zion, unto all generations. Praise ye the LORD.

Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду; И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду! Һәмдусана!