Psalms 146

1 Praise ye the LORD. Praise the LORD, O my soul.

Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!

2 While I live will I praise the LORD: I will sing praises unto my God while I have any being.

Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.

3 Put not your trust in princes, nor in the son of man, in whom there is no help.

Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.

4 His breath goeth forth, he returneth to his earth; in that very day his thoughts perish.

Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.

5 Happy is he that hath the God of Jacob for his help, whose hope is in the LORD his God:

En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn

6 Which made heaven and earth, the sea, and all that in them is; which keepeth truth for ever:

– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!

7 Which executeth judgment for the oppressed; which giveth food to the hungry: the LORD looseth the prisoners;

Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,

8 The LORD openeth [the eyes of] the blind; the LORD raiseth up them that are bowed down; the LORD loveth the righteous;

opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.

9 The LORD preserveth the strangers; he upholdeth the fatherless and widow; but the way of the wicked he turneth upside down.

Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.

10 The LORD shall reign for ever, thy God, O Zion, unto all generations. Praise ye the LORD.

Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!