Psalms 139
1 For the Chief Musician. A Psalm of David. LORD, thou hast searched me, and known [me].
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 Thou searchest out my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 [Such] knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Whither shall I from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in Sheol, behold, thou art there. (Sheol h7585)
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 If I say, Surely the darkness shall overwhelm me, and the light about me shall be night;
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Even the darkness hideth not from thee, but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike [to thee].
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother’s womb.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 I will give thanks unto thee; for I am fearfully and wonderfully made: wonderful are thy works; and that my soul knoweth right well.
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 My frame was not hidden from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Thine eyes did see mine unperfect substance, and in thy book were all [my members] written, which day by day were fashioned, when as yet there was none of them.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloodthirsty men.
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 For they speak against thee wickedly, and thine enemies take [thy name] in vain.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Search me, O God, and know my heart: try me and know my thoughts:
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 And see if there be any way of wickedness in me, and lead me in the way everlasting.
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
