Psalms 137

1 By the rivers of Babylon, there we sat down, yea, we wept, when we remembered Zion.

Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

2 Upon the willows in the midst thereof we hanged up our harps.

Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

3 For there they that led us captive required of us songs, and they that wasted us [required of us] mirth, [saying], Sing us one of the songs of Zion.

Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

4 How shall we sing the LORD’S song in a strange land?

Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

5 If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget [her cunning].

Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

6 Let my tongue cleave to the roof of my mouth, if I remember thee not; if I prefer not Jerusalem above my chief joy.

Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

7 Remember, O LORD, against the children of Edom the day of Jerusalem; who said, Rase it, rase it, even to the foundation thereof.

И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

8 O daughter of Babylon, that art to be destroyed; happy shall he be, that rewardeth thee as thou hast served us.

И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

9 Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones against the rock.

Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!