Psalms 130

1 A Song of Ascents. Out of the depths have I cried unto thee, O LORD.

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 Lord, hear my voice: let thine ears be attentive to the voice of my supplications.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 If thou, LORD, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 But there is forgiveness with thee, that thou mayest be feared.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 I wait for the LORD, my soul doth wait, and in his word do I hope.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 My soul [looketh] for the Lord, more than watchmen [look] for the morning; [yea, more than] watchmen for the morning.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 O Israel, hope in the LORD; for with the LORD there is mercy, and with him is plenteous redemption.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.