< Psalms 106 >
1 Praise ye the LORD. O give thanks unto the LORD; for he is good: for his mercy [endureth] for ever.
Rəbbə həmd edin! Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir.
2 Who can utter the mighty acts of the LORD, or shew forth all his praise?
Rəbbin qüdrətli işlərini sözlə demək olarmı? Onu layiqincə həmd edən varmı?
3 Blessed are they that keep judgment, and he that doeth righteousness at all times.
Nə bəxtiyardır ədalətə bağlananlar, Hər zaman əməlisaleh olanlar!
4 Remember me, O LORD, with the favour that thou bearest unto thy people; O visit me with thy salvation:
Ya Rəbb, xalqına lütf edərkən məni yada sal, Onları nicata çatdırarkən mənim də qayğıma qal.
5 That I may see the prosperity of thy chosen, that I may rejoice in the gladness of thy nation, that I may glory with thine inheritance.
Qoy seçdiklərini bəxtiyar görüm, Millətinin sevinci ilə sevinim, İrsinlə birlikdə fəxr edim.
6 We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
Ata-babamız kimi biz də günaha batmışıq, Biz də şər iş görməklə təqsirkar olmuşuq.
7 Our fathers understood not thy wonders in Egypt; they remembered not the multitude of thy mercies; but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
Misirdə olanda ata-babamız Sənin xariqələrini anlamadı, Bol məhəbbətini yada salmadı, Dəniz kənarında, Qırmızı dənizdə Sənə qarşı üsyankar oldu.
8 Nevertheless he saved them for his name’s sake, that he might make his mighty power to be known.
Amma Rəbb qüdrətini göstərmək üçün Onları ismi naminə qurtardı.
9 He rebuked the Red Sea also, and it was dried up: so he led them through the depths, as through a wilderness.
Onun məzəmmətindən Qırmızı dəniz qurudu, Çöldən keçdikləri kimi onları dərin yerdən keçirtdi.
10 And he saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
İsrailliləri onlara nifrət edənin əlindən qurtardı, Onları düşməninin əlindən xilas etdi.
11 And the waters covered their adversaries: there was not one of them left.
Yağıları sular basdı, Bir nəfər də qalmadı.
12 Then believed they his words; they sang his praise.
O zaman Rəbbin sözlərinə inandılar, Onu həmdlə tərənnüm etdilər.
13 They soon forgat his works; they waited not for his counsel:
Lakin Rəbbin əməllərini tez unutdular, Ondan məsləhət almadılar.
14 But lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
Onlar səhrada iştahaya düşdülər, Çöllükdə Allahı sınağa çəkdilər.
15 And he gave them their request; but sent leanness into their soul.
O da istədiklərini verdi, Lakin onlara azar göndərdi.
16 They envied Moses also in the camp, [and] Aaron the saint of the LORD.
Düşərgədə Musaya, Rəbb üçün təqdis olunan Haruna paxıllıq etdilər,
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
Torpaq yarılıb Datanı uddu, Aviramla yoldaşlarını yerə batırdı.
18 And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
Yoldaşlarının içinə alov saldı, Bu, pisləri yandırıb-yaxdı.
19 They made a calf in Horeb, and worshipped a molten image.
Xorevdə bir dana heykəli düzəltdilər, Tökmə bir bütə səcdə etdilər.
20 Thus they changed their glory for the likeness of an ox that eateth grass.
Allahın əvəzinə Otyeyən buğanın surətinə şərəf verdilər.
21 They forgat God their saviour, which had done great things in Egypt;
Onları qurtaran Allahı – Misirdə böyük möcüzələr yaradanı,
22 Wondrous works in the land of Ham, [and] terrible things by the Red Sea.
Ham ölkəsində xariqələr göstərəni, Qırmızı dənizdə zəhmli işlər görəni unutdular.
23 Therefore he said that he would destroy them, had not Moses his chosen stood before him in the breach, to turn away his wrath, lest he should destroy [them].
Rəbb onları yox etmək üçün niyyətini söylədi, Onu məhvedici qəzəbindən döndərmək üçün Seçdiyi Musa Onun qarşısına gəldi.
24 Yea, they despised the pleasant land, they believed not his word;
Sonra o gözəl diyara da xor baxdılar, Rəbbin vədinə inanmadılar.
25 But murmured in their tents, and hearkened not unto the voice of the LORD.
Çadırlarında giley-güzar etdilər, Rəbbin səsini eşitmədilər.
26 Therefore he lifted up his hand unto them, that he would overthrow them in the wilderness:
Buna görə Rəbb and içdi: Meyitlərini çöllərə sərəcək,
27 And that he would overthrow their seed among the nations, and scatter them in the lands.
Övladlarını millətlər arasına səpələyəcək, Onları ölkələr arasında darmadağın edəcək.
28 They joined themselves also unto Baal-peor, and ate the sacrifices of the dead.
Onlar Peordakı Baala səcdə etməyə gəldilər, Ölü bütə verilən qurban ətindən yedilər.
29 Thus they provoked him to anger with their doings; and the plague brake in upon them.
Bu işlər Rəbbin qəzəbinə gəldi, Aralarına vəba töküldü.
30 Then stood up Phinehas, and executed judgment: and so the plague was stayed.
Onda Pinxas qalxıb buna müdaxilə etdi, Beləliklə, vəba çəkilib getdi.
31 And that was counted unto him for righteousness, unto all generations for evermore.
Bu, nəsillər boyu, əbədilik Onun üçün salehlik sayıldı.
32 They angered him also at the waters of Meribah, so that it went ill with Moses for their sakes:
Onlar Meriva suları kənarında Rəbbi qəzəbləndirdilər, Buna görə Musanın başına qəza gəldi:
33 Because they were rebellious against his spirit, and he spake unadvisedly with his lips.
Onlar Musanın ruhunu incitdilər, O da düşünülməmiş sözlər dedi.
34 They did not destroy the peoples, as the LORD commanded them;
Rəbbin əmrini yerinə yetirmədilər, Dediyi xalqları məhv etmədilər.
35 But mingled themselves with the nations, and learned their works:
Əksinə, həmin millətlərə qarışdılar, Adət-ənənələrini öyrənib onlara əməl etdilər.
36 And they served their idols; which became a snare unto them:
Onların bütlərinə ibadət edərək Özlərini bu tələyə saldılar.
37 Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
Oğul-qızlarını Cinlərə qurban verdilər.
38 And shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
Oğul-qızlarının günahsız qanını tökdülər, Onları Kənan bütlərinə qurban verdilər, Ölkəni qana bulaşdırdılar.
39 Thus were they defiled with their works, and went a whoring in their doings.
Belə işlərlə murdarlandılar, Öz əməlləri ilə xəyanətə satıldılar.
40 Therefore was the wrath of the LORD kindled against his people, and he abhorred his inheritance.
Rəbb xalqına qarşı qəzəbindən yandı, Öz irsini iyrənc bir şey sandı.
41 And he gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them.
Onları millətlərə təslim etdi, Onlara nifrət edənlər üzərlərində hakim oldu.
42 Their enemies also oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
Düşmənləri onları zülm altına saldılar, Onlara tabe olaraq əl altında qaldılar.
43 Many times did he deliver them; but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.
Rəbb dəfələrlə onları azad etmişdi, Amma pisniyyətli olduqları üçün üsyankar olmuşdular, Bu insanları öz günahları alçaltdı.
44 Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry:
Lakin O, fəryadlarını eşidəndə Onların əziyyətinə baxdı.
45 And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his mercies.
Bu insanlarla bağladığı əhdini yada saldı, Bol məhəbbəti naminə rəhmini göstərdi.
46 He made them also to be pitied of all those that carried them captives.
Onları əsir edənlərin Qəlbinə mərhəmət saldı.
47 Save us, O LORD our God, and gather us from among the nations, to give thanks unto thy holy name, and to triumph in thy praise.
Ey Allahımız Rəbb, bizi qurtar, Bizi millətlərin arasından topla. Müqəddəs isminə şükür edək, Biz fəxrlə Sənə həmd söyləyək.
48 Blessed be the LORD, the God or Israel, from everlasting even to everlasting. And let all the people say, Amen. Praise ye the LORD.
Alqış olsun İsrailin Allahı Rəbbə Əzəldən sonsuza qədər! Qoy bütün xalq söyləsin «Amin!» Rəbbə həmd edin!