Psalms 104
1 Bless the LORD O my soul, O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.
| ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە. |
2 Who coverest thyself with light as with a garment; who stretchest out the heavens like a curtain:
| وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە، |
3 Who layeth the beams of his chambers in the waters; who maketh the clouds his chariot; who walketh upon the wings of the wind:
| وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت. |
4 Who maketh winds his messengers; his ministers a flaming fire:
| بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت. |
5 Who laid the foundations of the earth, that it should not be moved for ever.
| زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت. |
6 Thou coveredst it with the deep as with a vesture; the waters stood above the mountains.
| تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن. |
7 At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away;
| بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد، |
8 They went up by the mountains, they went down by the valleys, unto the place which thou hadst founded for them.
| بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون. |
9 Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
| سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن. |
10 He sendeth forth springs into the valleys; they run among the mountains:
| کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن. |
11 They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
| هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن. |
12 By them the fowl of the heaven have their habitation, they sing among the branches.
| باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت. |
13 He watereth the mountains from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
| لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت. |
14 He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; that he may bring forth food out of the earth:
| گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە. |
15 And wine that maketh glad the heart of man, [and] oil to make his face to shine, and bread that strengtheneth man’s heart.
| مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ. |
16 The trees of the LORD are satisfied; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
| درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی، |
17 Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.
| ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی، |
18 The high mountains are for the wild goats; the rocks are a refuge for the conies.
| چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە. |
19 He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
| مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت. |
20 Thou makest darkness, and it is night; Wherein all the beasts of the forest do creep forth.
| تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ. |
21 The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.
| بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا. |
22 The sun ariseth, they get them away, and lay them down in their dens.
| کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن. |
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
| مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە. |
24 O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
| ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ. |
25 Yonder is the sea, great and wide, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.
| ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت. |
26 There go the ships; there is leviathan, whom thou hast formed to take his pastime therein.
| لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات. |
27 These wait all upon thee, that thou mayest give them their meat in due season.
| ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ، |
28 That thou givest unto them they gather; thou openest thine hand, they are satisfied with good.
| پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن. |
29 Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath they die, and return to their dust.
| ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان. |
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created; and thou renewest the face of the ground.
| کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە. |
31 Let the glory of the LORD endure for ever; let the LORD rejoice in his works:
| با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت. |
32 Who looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
| ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن. |
33 I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have any being.
| بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم. |
34 Let my meditation be sweet unto him: I will rejoice in the LORD.
| با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم. |
35 Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
| بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا! |
