Psalms 103

1 A Psalm of David. Bless the LORD, O my soul; and all that is within me, [bless] his holy name.

۱ مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

2 Bless the LORD, O my soul, and forget not all his benefits:

۲ ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

3 Who forgiveth all thine iniquities; who healeth all thy diseases;

۳ که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

4 Who redeemeth thy life from destruction; who crowneth thee with lovingkindness and tender mercies:

۴ که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

5 Who satisfieth thy mouth with good things; [so that] thy youth is renewed like the eagle.

۵ که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

6 The LORD executeth righteous acts, and judgments for all that are oppressed.

۶ خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

7 He made known his ways unto Moses, his doings unto the children of Israel.

۷ طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

8 The LORD is full of compassion and gracious, slow to anger, and plenteous in mercy.

۸ خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

9 He will not always chide; neither will he keep [his anger] for ever.

۹ تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

10 He hath not dealt with us after our sins, nor rewarded us after our iniquities.

۱۰ باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

11 For as the heaven is high above the earth, so great is his mercy toward them that fear him.

۱۱ زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

12 As far as the east is from the west, so far hath he removed our transgressions from us.

۱۲ به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

13 Like as a father pitieth his children, so the LORD pitieth them that fear him.

۱۳ چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

14 For he knoweth our frame; he remembereth that we are dust.

۱۴ زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

15 As for man, his days are as grass; as a flower of the field, so he flourisheth.

۱۵ واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

16 For the wind passeth over it, and it is gone; and the place thereof shall know it no more.

۱۶ زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

17 But the mercy of the LORD is from everlasting to everlasting upon them that fear him, and his righteousness unto children’s children;

۱۷ لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

18 To such as keep his covenant, and to those that remember his precepts to do them.

۱۸ بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

19 The LORD hath established his throne in the heavens; and his kingdom ruleth over all.

۱۹ خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

20 Bless the LORD, ye angels of his: ye mighty in strength, that fulfill his word, hearkening unto the voice of his word.

۲۰ خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

21 Bless the LORD, all ye his hosts; ye ministers of his, that do his pleasure.

۲۱ ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

22 Bless the LORD, all ye his works, in all places of his dominion: bless the LORD, O my soul.

۲۲ ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!