Proverbs 9
1 Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars:
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; she hath also furnished her table.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 She hath sent forth her maidens, she crieth upon the highest places of the city,
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Whoso is simple, let him turn in hither: as for him that is void of understanding, she saith to him,
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Come, eat ye of my bread, and drink of the wine which I have mingled.
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Leave off, ye simple ones, and live; and walk in the way of understanding.
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 He that correcteth a scorner getteth to himself shame: and he that reproveth a wicked man [getteth] himself a blot.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Reprove not a scorner, lest he hate thee: reprove a wise man, and he will love thee.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Give [instruction] to a wise man, and he will be yet wiser: teach a righteous man, and he will increase in learning.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 The fear of the LORD is the beginning of wisdom: and the knowledge of the Holy One is understanding.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 If thou art wise, thou art wise for thyself: and if thou scornest, thou alone shalt bear it.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 The foolish woman is clamorous; [she is] simple, and knoweth nothing.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 And she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city,
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 To call to them that pass by, who go right on their ways,
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Whoso is simple, let him turn in hither: and as for him that is void of understanding, she saith to him,
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Stolen waters are sweet, and bread [eaten] in secret is pleasant.
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
