< Proverbs 31 >

1 The words of king Lemuel; the oracle which his mother taught him.
Ang mga salita ni Haring Lemuel—ang pananalita na itinuro ng kaniyang ina sa kaniya.
2 What, my son? and what, O son of my womb, and what, O son of my vows?
Ano, aking anak? At ano, anak sa aking sinapupunan? At ano, anak ng aking mga panata? —
3 Give not thy strength unto women, nor thy ways to that which destroyeth kings.
Huwag mong ibigay ang lakas mo sa mga babae, o ang mga kaparaanan mo sa mga naninira sa mga hari.
4 It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine; nor for princes [to say], Where is strong drink?
Hindi ito para sa mga hari, Lemuel, hindi para sa mga hari ang uminom ng alak, ni para sa mga namumuno ang magtanong, “Nasaan ang matapang na inumin?
5 Lest they drink, and forget the law, and pervert the judgment of any that is afflicted.
Dahil kung sila ay iinom, makakalimutan nila kung ano ang naisabatas, at mababaluktot ang mga karapatan ng lahat ng mga naghihirap.
6 Give strong drink unto him that is ready to perish, and wine unto the bitter in soul:
Bigyan ang mga taong nasasawi ng inuming matapang at alak sa mga taong may mapait na kalungkutan.
7 Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.
Iinom siya at makakalimutan niya ang kaniyang kahirapan, at hindi niya maaalala ang kaniyang kabalisahan.
8 Open thy mouth for the dumb, in the cause of all such as are left desolate.
Magsalita ka para sa mga hindi nakakapagsalita, para sa mga kapakanan ng lahat ng mga napapahamak.
9 Open thy mouth, judge righteously, and minister judgment to the poor and needy.
Magpahayag at humatol sa pamamagitan ng panukat na matuwid at ipagtanggol ang kapakanan ng mga mahihirap at ng mga taong nangangailangan.
10 A virtuous woman who can find? for her price is far above rubies.
Sino ang makatatagpo ng may kakayahang asawang babae? Ang halaga niya ay higit sa mamahaling hiyas.
11 The heart of her husband trusteth in her, and he shall have no lack of gain.
Ang puso ng kaniyang asawang lalaki ay nagtitiwala sa kaniya, at kailanman hindi siya maghihirap.
12 She doeth him good and not evil all the days of her life.
Mga mabubuting bagay ang ginagawa niya para sa kaniya at hindi masama sa lahat ng mga araw ng kaniyang buhay.
13 She seeketh wool and flax, and worketh willingly with her hands.
Pumipili siya ng balahibo at lana at gumagawa ng may kasiyahan ang kaniyang mga kamay.
14 She is like the merchant-ships; she bringeth her food from afar.
Katulad siya ng mga barko ng mangangalakal; nagdadala siya ng pagkain mula sa malayo.
15 She riseth also while it is yet night, and giveth meat to her household, and their task to her maidens.
Bumabangon siya habang gabi pa at nagbibigay ng pagkain sa kaniyang sambahayan, at ipinamamahagi niya ang mga gawain sa kaniyang mga aliping babae.
16 She considereth a field, and buyeth it: with the fruit of her hands she planteth a vineyard.
Isinasaalang-alang niya ang bukirin at ito ay binibili, sa pamamagitan ng bunga ng kaniyang mga kamay, nakapagtanim siya ng ubasan.
17 She girdeth her loins with strength, and maketh strong her arms.
Dinadamitan niya ang kaniyang sarili ng lakas at pinalalakas niya ang kaniyang mga braso.
18 She perceiveth that her merchandise is profitable: her lamp goeth not out by night.
Nauunawaan niya kung ano ang magbibigay ng malaking kita para sa kaniya; buong gabi ay hindi namatay ang kaniyang lampara.
19 She layeth her hands to the distaff, and her hands hold the spindle.
Inilalagay niya ang kaniyang mga kamay sa ikiran, at buhol na sinulid ay kaniyang hinahawakan.
20 She spreadeth out her hand to the poor; yea, she reacheth forth her hands to the needy.
Ang mga taong mahihirap ay inaabot niya ng kaniyang kamay; ang mga taong nangangailangan ay inaabot niya ng kaniyang mga kamay.
21 She is not afraid of the snow for her household; for all her household are clothed with scarlet.
Hindi siya natatakot sa lamig ng niyebe para sa kaniyang sambahayan, dahil ang kaniyang buong sambahayan ay nababalot ng pulang makapal na kasuotan.
22 She maketh for herself carpets of tapestry; her clothing is fine linen and purple.
Gumagawa siya ng mga sapin para sa higaan niya at mga lilang damit na pinong lino ang sinusuot niya.
23 Her husband is known in the gates, when he sitteth among the elders of the land.
Ang kaniyang asawa ay kilala sa mga tarangkahan, kapag umuupo siya kasama ng mga nakatatanda sa bayan.
24 She maketh linen garments and selleth them; and delivereth girdles unto the merchant.
Gumagawa at nagbebenta siya ng linong kasuotan, at nagmumula sa kaniya ang mga sintas ng mga mangangalakal.
25 Strength and dignity are her clothing; and she laugheth at the time to come.
Ang kalakasan at karangalan ay suot niya, at sa oras na darating, siya ay tumatawa.
26 She openeth her mouth with wisdom; and the law of kindness is on her tongue.
Binubuksan niya ang kaniyang bibig ng may karunungan, at nasa kaniyang dila ang batas ng kabaitan.
27 She looketh well to the ways of her household, and eateth not the bread of idleness.
Binabantayan niya ang pamamaraan ng kaniyang sambahayan at hindi kumakain ng tinapay ng pagkabatugan.
28 Her children rise up, and call her blessed; her husband [also], and he praiseth her, [saying]:
Ang kaniyang mga anak ay babangon at tinatawag siyang pinagpala; ang kaniyang asawang lalaki ay pupurihin na nagsasabing,
29 Many daughters have done virtuously, but thou excellest them all.
“Maraming mga babae ang gumawa ng mabuti, ngunit hinihigitan mo silang lahat.”
30 Favour is deceitful, and beauty is vain: [but] a woman that feareth the LORD, she shall be praised.
Ang pagiging elegante ay mapanlinlang, ang kagandahan ay walang kabuluhan, pero ang babaeng may takot kay Yahweh ay mapapapurihan.
31 Give her of the fruit of her hands; and let her works praise her in the gates.
Ibigay mo sa kaniya ang bunga ng mga kaniyang kamay, at hayaan mong ang kaniyang mga gawa, sa mga tarangkahan, siya ay papurihan.

< Proverbs 31 >