< Proverbs 30 >

1 The words of Agur the son of Jakeh; the oracle. The man saith unto Ithiel, unto Ithiel and Ucal:
Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
2 Surely I am more brutish than any man, and have not the understanding of a man:
Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
3 And I have not learned wisdom, neither have I the knowledge of the Holy One.
Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
4 Who hath ascended up into heaven, and descended? who hath gathered the wind in his fists? who hath bound the waters in his garment? who hath established all the ends of the earth? what is his name, and what is his son’s name, if thou knowest?
Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
5 Every word of God is tried: he is a shield unto them that trust in him.
Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
6 Add thou not unto his words, lest he reprove thee, and thou be found a liar.
Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
7 Two things have I asked of thee; deny me [them] not before I die:
Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
8 Remove far from me vanity and lies: give me neither poverty nor riches; feed me with the food that is needful for me:
Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
9 Lest I be full, and deny [thee], and say, Who is the LORD? or lest I be poor, and steal, and use profanely the name of my God.
Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
10 Slander not a servant unto his master, lest he curse thee, and thou be held guilty.
Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
11 There is a generation that curseth their father, and doth not bless their mother.
Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
12 There is a generation that are pure in their own eyes; and [yet] are not washed from their filthiness.
Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
13 There is a generation, Oh how lofty are their eyes! and their eyelids are lifted up.
Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
14 There is a generation whose teeth are [as] swords, and their jaw teeth [as] knives, to devour the poor from off the earth, and the needy from among men.
Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
15 The horseleach hath two daughters, [Crying], Give, give. There are three things that are never satisfied, [yea], four that say not, Enough:
Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
16 The grave; and the barren womb; the earth that is not satisfied with water; and the fire that saith not, Enough. (Sheol h7585)
Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
17 The eye that mocketh at his father, and despiseth to obey his mother, the ravens of the valley shall pick it out, and the young eagles shall eat it.
Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
18 There be three things which are too wonderful for me, yea, four which I know not:
Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
19 The way of an eagle in the air; the way of a serpent upon a rock; the way of a ship in the midst of the sea; and the way of a man with a maid.
Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
20 So is the way of an adulterous woman; she eateth, and wipeth her mouth, and saith, I have done no wickedness.
Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
21 For three things the earth doth tremble, and for four, [which] it cannot bear:
Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
22 For a servant when he is king; and a fool when he is filled with meat;
Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
23 For an odious woman when she is married; and an handmaid that is heir to her mistress.
Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
24 There be four things which are little upon the earth, but they are exceeding wise:
Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
25 The ants are a people not strong, yet they provide their meat in the summer;
Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
26 The conies are but a feeble folk, yet make they their houses in the rocks;
Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
27 The locusts have no king, yet go they forth all of them by bands;
Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
28 The lizard taketh hold with her hands, yet is she in kings’ palaces,
Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
29 There be three things which are stately in their march, yea, four which are stately in going:
Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
30 The lion, which is mightiest among beasts, and turneth not away for any;
Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
31 The greyhound; the he-goat also; and the king, against whom there is no rising up.
Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
32 If thou hast done foolishly in lifting up thyself, or if thou hast thought evil, [lay] thine hand upon thy mouth.
Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
33 For the churning of milk bringeth forth butter, and the wringing of the nose bringeth forth blood: so the forcing of wrath bringeth forth strife.
Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.

< Proverbs 30 >