Proverbs 22
1 A [good] name is rather to be chosen than great riches, [and] loving favour rather than silver and gold.
Yaxşı ad böyük sərvətdən, Lütfkarlıq isə qızıl-gümüşdən üstündür.
2 The rich and the poor meet together: the LORD is the maker of them all.
Zəngin və yoxsul insan bir şeydə bir-birinə bənzəyir – Hər ikisini yaradan Rəbdir.
3 A prudent man seeth the evil, and hideth himself: but the simple pass on, and suffer for it.
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
4 The reward of humility [and] the fear of the LORD [is] riches, and honour, and life.
İtaətkarlığın və Rəbb qorxusunun nəticəsi Sərvət, şərəf, həyatdır.
5 Thorns [and] snares are in the way of the froward: he that keepeth his soul shall be far from them.
Əyri yol tikanlıdır, orada tələlər var, Canını qoruyan bundan uzaqlaşar.
6 Train up a child in the way he should go, and even when he is old he will not depart from it.
Uşağa tərbiyə ver ki, layiqli yol tutsun, O qocalanda da bu yoldan dönməz.
7 The rich ruleth over the poor, and the borrower is servant to the lender.
Zəngin yoxsulun ağası olar, Borclu adam borc verənə qul olar.
8 He that soweth iniquity shall reap calamity: and the rod of his wrath shall fail.
Haqsızlıq əkən şər biçər, Onun qəzəbinin dəyənəyi məhv edilər.
9 He that hath a bountiful eye shall be blessed; for he giveth of his bread to the poor.
Əliaçıq bərəkət qazanar, Çünki çörəyindən kasıba paylar.
10 Cast out the scorner, and contention shall go out; yea, strife and ignominy shall cease.
Rişxəndçi adamı qovsan, münaqişə qurtarar, Çəkişmə, şərəfsizlik sona çatar.
11 He that loveth pureness of heart, [for] the grace of his lips the king shall be his friend.
Ürək təmizliyini sevən, Dilindən lütfkar sözlər tökülən padşahın dostudur.
12 The eyes of the LORD preserve [him that hath] knowledge, but he overthroweth the words of the treacherous man.
Rəbbin gözləri biliyi qoruyar, Xainin sözlərini isə boşa çıxarar.
13 The sluggard saith, There is a lion without: I shall be murdered in the streets.
Tənbəl deyər: «Bayırda aslan var, Küçəyə çıxsam, məni parçalar».
14 The mouth of strange women is a deep pit: he that is abhorred of the LORD shall fall therein.
Əxlaqsız qadının ağzı dərin çuxura oxşar, Rəbbin lənətinə gələn ora yıxılar.
15 Foolishness is bound up in the heart of a child; [but] the rod of correction shall drive it far from him.
Səfehlik uşağın qəlbindən yapışar, Kötəklə tənbeh ediləndə bu ondan uzaqlaşar.
16 He that oppresseth the poor to increase his [gain, and] he that giveth to the rich, [cometh] only to want.
Varlanmaq üçün kasıba zülm edən, Zəngin adama verən ehtiyaca düşər.
17 Incline thine ear, and hear the words of the wise, and apply thine heart unto my knowledge.
Qulağını aç, hikmətlilərin sözlərini eşit, Ürəyini mənim biliyimə ver.
18 For it is a pleasant thing if thou keep them within thee, if they be established together upon thy lips.
Onları sinənə doldursan, Onların hamısını dilinə salsan, yaxşı olar.
19 That thy trust may be in the LORD, I have made [them] known to thee this day, even to thee.
Rəbbə güvənəsən deyə Bu gün bunları sənə bildirirəm.
20 Have not I written unto thee excellent things of counsels and knowledge;
Sənə nəsihətlə, biliklə dolu əla məsəllər yazmamışammı?
21 To make thee know the certainty of the words of truth, that thou mayest carry back words of truth to them that send thee?
Qoy bunlar haqq sözün həqiqətini sənə bildirsinlər ki, Hara səni göndərsələr, düz məlumat gətirəsən.
22 Rob not the poor, because he is poor, neither oppress the afflicted in the gate:
Kasıbı fəqir olduğu üçün soyma, Darvazada məzlumu zülmə salma.
23 For the LORD will plead their cause, and despoil of life those that despoil them.
Çünki onların münaqişəsinə Rəbb baxar, Onları soyanları soyub-talayar.
24 Make no friendship with a man that is given to anger; and with a wrathful man thou shalt not go:
Tez qəzəblənənə yoldaş olma, Kəmhövsələ ilə yola çıxma.
25 Lest thou learn his ways, and get a snare to thy soul.
Yoxsa onun yollarına alışarsan, Canını tələyə salarsan.
26 Be thou not one of them that strike hands, [or] of them that are sureties for debts:
Başqalarının borclarına zamin durmaqdan, Belə işə əl atmaqdan çəkin.
27 If thou hast not wherewith to pay, why should he take away thy bed from under thee?
Ödəməyə pulun olmasa, Altından yatağını apararlar.
28 Remove not the ancient landmark, which thy fathers have set.
Ata-babalarından qalan Qədim sərhəd daşının yerini dəyişmə.
29 Seest thou a man diligent in his business? he shall stand before kings; he shall not stand before mean men.
İşində mahir olanı görürsənmi? Sıravi adamların deyil, şahların hüzurunda dayanar.
