Proverbs 18

1 He that separateth himself seeketh [his own] desire, and rageth against all sound wisdom.

۱ می باشد، و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.

2 A fool hath no delight in understanding, but only that his heart may reveal itself.

۲ احمق از فطانت مسرور نمی شود، مگر تاآنکه عقل خود را ظاهر سازد.

3 When the wicked cometh, there cometh also contempt, and with ignominy cometh reproach.

۳ هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید، و با اهانت، خجالت می‌رسد.

4 The words of a man’s mouth are as deep waters; the wellspring of wisdom is as a flowing brook.

۴ سخنان دهان انسان آب عمیق است، وچشمه حکمت، نهر جاری است.

5 To accept the person of the wicked is not good, [nor] to turn aside the righteous in judgment.

۵ طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.

6 A fool’s lips enter into contention, and his mouth calleth for stripes.

۶ لبهای احمق به منازعه داخل می‌شود، ودهانش برای ضربها صدا می‌زند.

7 A fool’s mouth is his destruction, and his lips are the snare of his soul.

۷ دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.

8 The words of a whisperer are as dainty, morsels, and they go down into the innermost parts of the belly.

۸ سخنان نمام مثل لقمه های شیرین است، و به عمق شکم فرو می‌رود.

9 He also that is slack in his work is brother to him that is a destroyer.

۹ او نیز که در کار خود اهمال می‌کند برادرهلاک کننده است.

10 The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.

۱۰ اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

11 The rich man’s wealth is his strong city, and as an high wall in his own imagination.

۱۱ توانگری شخص دولتمند شهر محکم اواست، و در تصور وی مثل حصار بلند است.

12 Before destruction the heart of man is haughty, and before honour [goeth] humility.

۱۲ پیش از شکستگی، دل انسان متکبرمی گردد، و تواضع مقدمه عزت است.

13 He that giveth answer before he heareth, it is folly and shame unto him.

۱۳ هر‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد برای وی حماقت و عار می‌باشد.

14 The spirit of a man will sustain his infirmity; but a broken spirit who can bear?

۱۴ روح انسان بیماری او را متحمل می‌شود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.

15 The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge.

۱۵ دل مرد فهیم معرفت را تحصیل می‌کند، وگوش حکیمان معرفت را می‌طلبد.

16 A man’s gift maketh room for him, and bringeth him before great men.

۱۶ هدیه شخص، از برایش وسعت پیدامی کند و او را به حضور بزرگان می‌رساند.

17 He that pleadeth his cause first [seemeth] just; but his neighbour cometh and searcheth him out.

۱۷ هر‌که در دعوی خود اول آید صادق می‌نماید، اما حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.

18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.

۱۸ قرعه نزاعها را ساکت می‌نماید و زورآوران را از هم جدا می‌کند.

19 A brother offended [is harder to be won] than a strong city: and [such] contentions are like the bars of a castle.

۱۹ برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است، ومنازعت با او مثل پشت بندهای قصر است.

20 A man’s belly shall be filled with the fruit of his mouth; with the increase of his lips shall he be satisfied.

۲۰ دل آدمی از میوه دهانش پر می‌شود و ازمحصول لبهایش، سیر می‌گردد.

21 Death and life are in the power of the tongue; and they that love it shall eat the fruit thereof.

۲۱ موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهندخورد.

22 Whoso findeth a wife findeth a good thing, and obtaineth favour of the LORD.

۲۲ هر‌که زوجه‌ای یابد چیز نیکو یافته است، ورضامندی خداوند را تحصیل کرده است.

23 The poor useth entreaties: but the rich answereth roughly.

۲۳ مرد فقیر به تضرع تکلم می‌کند، اما شخص دولتمند به سختی جواب می‌دهد.

24 He that maketh many friends [doeth it] to his own destruction: but there is a friend that sticketh closer than a brother.

۲۴ کسی‌که دوستان بسیار دارد خویشتن راهلاک می‌کند، اما دوستی هست که از برادرچسبنده تر می‌باشد.