Proverbs 16

1 The preparations of the heart belong to man: but the answer of the tongue is from the LORD.

۱ تدبیرهای دل از آن انسان است، اماتنطق زبان از جانب خداوند می‌باشد.

2 All the ways of a man are clean in his own eyes: but the LORD weigheth the spirits.

۲ همه راههای انسان در نظر خودش پاک است، اما خداوند روحها را ثابت می‌سازد.

3 Commit thy works unto the LORD, and thy thoughts shall be established.

۳ اعمال خود را به خداوند تفویض کن، تافکرهای تو استوار شود.

4 The LORD hath made every thing for its own end: yea, even the wicked for the day of evil.

۴ خداوند هر چیز را برای غایت آن ساخته است، و شریران را نیز برای روز بلا.

5 Every one that is proud in heart is an abomination to the LORD: [though] hand [join] in hand, he shall not be unpunished.

۵ هر‌که دل مغرور دارد نزد خداوند مکروه است، و او هرگز مبرا نخواهد شد.

6 By mercy and truth iniquity is purged: and by the fear of the LORD men depart from evil.

۶ از رحمت و راستی، گناه کفاره می‌شود، و به ترس خداوند، از بدی اجتناب می‌شود.

7 When a man’s ways please the LORD, he maketh even his enemies to be at peace with him.

۷ چون راههای شخص پسندیده خداوندباشد، دشمنانش را نیز با وی به مصالحه می‌آورد.

8 Better is a little with righteousness than great revenues with injustice.

۸ اموال اندک که با انصاف باشد بهتر است، ازدخل فراوان بدون انصاف.

9 A man’s heart deviseth his way: but the LORD directeth his steps.

۹ دل انسان در طریقش تفکر می‌کند، اماخداوند قدمهایش را استوار می‌سازد.

10 A divine sentence is in the lips of the king: his mouth shall not transgress in judgment.

۱۰ وحی بر لبهای پادشاه است، و دهان او درداوری تجاوز نمی نماید.

11 A just balance and scales are the LORD’S: all the weights of the bag are his work.

۱۱ ترازو و سنگهای راست از آن خداونداست و تمامی سنگهای کیسه صنعت وی می‌باشد.

12 It is an abomination to kings to commit wickedness: for the throne is established by righteousness.

۱۲ عمل بد نزد پادشاهان مکروه است، زیرا که کرسی ایشان از عدالت برقرار می‌ماند.

13 Righteous lips are the delight or kings; and they love him that speaketh right.

۱۳ لبهای راستگو پسندیده پادشاهان است، وراستگویان را دوست می‌دارند.

14 The wrath of a king is [as] messengers of death: but a wise man will pacify it.

۱۴ غضب پادشاهان، رسولان موت است امامرد حکیم آن را فرو می‌نشاند.

15 In the light of the king’s countenance is life; and his favour is as a cloud of the latter rain.

۱۵ در نور چهره پادشاه حیات‌است، ورضامندی او مثل ابر نوبهاری است.

16 How much better is it to get wisdom than gold! yea, to get understanding is rather to be chosen than silver.

۱۶ تحصیل حکمت از زر خالص چه بسیاربهتر است، و تحصیل فهم از نقره برگزیده تر.

17 The highway of the upright is to depart from evil: he that keepeth his way preserveth his soul.

۱۷ طریق راستان، اجتناب نمودن از بدی است، و هر‌که راه خود را نگاه دارد جان خویش را محافظت می‌نماید.

18 Pride [goeth] before destruction, and an haughty spirit before a fall.

۱۸ تکبر پیش رو هلاکت است، و دل مغرورپیش رو خرابی.

19 Better it is to be of a lowly spirit with the poor, than to divide the spoil with the proud.

۱۹ با تواضع نزد حلیمان بودن بهتر است، ازتقسیم نمودن غنیمت با متکبران.

20 He that giveth heed unto the word shall find good: and whoso trusteth in the LORD, happy is he.

۲۰ هر‌که در کلام تعقل کند سعادتمندی خواهد یافت، و هر‌که به خداوند توکل نمایدخوشابحال او.

21 The wise in heart shall be called prudent: and the sweetness of the lips increaseth learning.

۲۱ هر‌که دل حکیم دارد فهیم خوانده می‌شود، و شیرینی لبها علم را می‌افزاید.

22 Understanding is a wellspring of life unto him that hath it: but the correction of fools is [their] folly.

۲۲ عقل برای صاحبش چشمه حیات‌است، اما تادیب احمقان، حماقت است.

23 The heart of the wise instructeth his mouth, and addeth learning to his lips.

۲۳ دل مرد حکیم دهان او را عاقل می‌گرداند، و علم را بر لبهایش می‌افزاید.

24 Pleasant words are [as] an honeycomb, sweet to the soul, and health to the bones.

۲۴ سخنان پسندیده مثل‌شان عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوانهاشفادهنده.

25 There is a way which seemeth right unto a man, but the end thereof are the ways of death.

۲۵ راهی هست که در نظر انسان راست است، اما عاقبت آن راه، موت می‌باشد.

26 The appetite of the labouring man laboureth for him; for his mouth craveth it of him.

۲۶ اشتهای کارگر برایش کار می‌کند، زیرا که دهانش او را بر آن تحریض می‌نماید.

27 A worthless man deviseth mischief: and in his lips there is as a scorching fire.

۲۷ مرد لئیم شرارت را می‌اندیشد، و برلبهایش مثل آتش سوزنده است.

28 A froward man scattereth abroad strife: and a whisperer separateth chief friends.

۲۸ مرد دروغگو نزاع می‌پاشد، و نمام دوستان خالص را از همدیگر جدا می‌کند.

29 A man of violence enticeth his neighbour, and leadeth him in a way that is not good.

۲۹ مرد ظالم همسایه خود را اغوا می‌نماید، واو را به راه غیر نیکو هدایت می‌کند.

30 He that shutteth his eyes, [it is] to devise froward things: he that compresseth his lips bringeth evil to pass.

۳۰ چشمان خود را بر هم می‌زند تا دروغ رااختراع نماید، و لبهایش را می‌خاید و بدی را به انجام می‌رساند.

31 The hoary head is a crown of glory, it shall be found in the way of righteousness.

۳۱ سفیدمویی تاج جمال است، هنگامی که درراه عدالت یافت شود.

32 He that is slow to anger is better than the mighty; and he that ruleth his spirit than he that taketh a city.

۳۲ کسی‌که دیرغضب باشد از جبار بهتر است، و هر‌که بر روح خود مالک باشد از تسخیرکننده شهر افضل است.

33 The lot is cast into the lap; but the whole disposing thereof is of the LORD.

۳۳ قرعه در دامن‌انداخته می‌شود، لیکن تمامی حکم آن از خداوند است.