Matthew 7
1 Judge not, that ye be not judged.
யதா² யூயம்’ தோ³ஷீக்ரு’தா ந ப⁴வத², தத்க்ரு’தே(அ)ந்யம்’ தோ³ஷிணம்’ மா குருத|
2 For with what judgment ye judge, ye shall be judged: and with what measure ye mete, it shall be measured unto you.
யதோ யாத்³ரு’ஸே²ந தோ³ஷேண யூயம்’ பராந் தோ³ஷிண: குருத², தாத்³ரு’ஸே²ந தோ³ஷேண யூயமபி தோ³ஷீக்ரு’தா ப⁴விஷ்யத², அந்யஞ்ச யேந பரிமாணேந யுஷ்மாபி⁴: பரிமீயதே, தேநைவ பரிமாணேந யுஷ்மத்க்ரு’தே பரிமாயிஷ்யதே|
3 And why beholdest thou the mote that is in thy brother’s eye, but considerest not the beam that is in thine own eye?
அபரஞ்ச நிஜநயநே யா நாஸா வித்³யதே, தாம் அநாலோச்ய தவ ஸஹஜஸ்ய லோசநே யத் த்ரு’ணம் ஆஸ்தே, ததே³வ குதோ வீக்ஷஸே?
4 Or how wilt thou say to thy brother, Let me cast out the mote out of thine eye; and lo, the beam is in thine own eye?
தவ நிஜலோசநே நாஸாயாம்’ வித்³யமாநாயாம்’, ஹே ப்⁴ராத: , தவ நயநாத் த்ரு’ணம்’ ப³ஹிஷ்யர்தும்’ அநுஜாநீஹி, கதா²மேதாம்’ நிஜஸஹஜாய கத²ம்’ கத²யிதும்’ ஸ²க்நோஷி?
5 Thou hypocrite, cast out first the beam out of thine own eye; and then shalt thou see clearly to cast out the mote out of thy brother’s eye.
ஹே கபடிந், ஆதௌ³ நிஜநயநாத் நாஸாம்’ ப³ஹிஷ்குரு ததோ நிஜத்³ரு’ஷ்டௌ ஸுப்ரஸந்நாயாம்’ தவ ப்⁴ராத்ரு’ ர்லோசநாத் த்ரு’ணம்’ ப³ஹிஷ்கர்தும்’ ஸ²க்ஷ்யஸி|
6 Give not that which is holy unto the dogs, neither cast your pearls before the swine, lest haply they trample them under their feet, and turn and rend you.
அந்யஞ்ச ஸாரமேயேப்⁴ய: பவித்ரவஸ்தூநி மா விதரத, வராஹாணாம்’ ஸமக்ஷஞ்ச முக்தா மா நிக்ஷிபத; நிக்ஷேபணாத் தே தா: ஸர்வ்வா: பதை³ ர்த³லயிஷ்யந்தி, பராவ்ரு’த்ய யுஷ்மாநபி விதா³ரயிஷ்யந்தி|
7 Ask, and it shall be given you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened unto you:
யாசத்⁴வம்’ ததோ யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³யிஷ்யதே; ம்ரு’க³யத்⁴வம்’ தத உத்³தே³ஸ²ம்’ லப்ஸ்யத்⁴வே; த்³வாரம் ஆஹத, ததோ யுஷ்மத்க்ரு’தே முக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி|
8 for every one that asketh receiveth; and he that seeketh findeth; and to him that knocketh it shall be opened.
யஸ்மாத்³ யேந யாச்யதே, தேந லப்⁴யதே; யேந ம்ரு’க்³யதே தேநோத்³தே³ஸ²: ப்ராப்யதே; யேந ச த்³வாரம் ஆஹந்யதே, தத்க்ரு’தே த்³வாரம்’ மோச்யதே|
9 Or what man is there of you, who, if his son shall ask him for a loaf, will give him a stone;
ஆத்மஜேந பூபே ப்ரார்தி²தே தஸ்மை பாஷாணம்’ விஸ்²ராணயதி,
10 or if he shall ask for a fish, will give him a serpent?
மீநே யாசிதே ச தஸ்மை பு⁴ஜக³ம்’ விதரதி, ஏதாத்³ரு’ஸ²: பிதா யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஆஸ்தே?
11 If ye then, being evil, know how to give good gifts unto your children, how much more shall your Father which is in heaven give good things to them that ask him?
தஸ்மாத்³ யூயம் அப⁴த்³ரா: ஸந்தோ(அ)பி யதி³ நிஜபா³லகேப்⁴ய உத்தமம்’ த்³ரவ்யம்’ தா³தும்’ ஜாநீத², தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா ஸ்வீயயாசகேப்⁴ய: கிமுத்தமாநி வஸ்தூநி ந தா³ஸ்யதி?
12 All things therefore whatsoever ye would that men should do unto you, even so do ye also unto them: for this is the law and the prophets.
யூஷ்மாந் ப்ரதீதரேஷாம்’ யாத்³ரு’ஸோ² வ்யவஹாரோ யுஷ்மாகம்’ ப்ரிய: , யூயம்’ தாந் ப்ரதி தாத்³ரு’ஸா²நேவ வ்யவஹாராந் வித⁴த்த; யஸ்மாத்³ வ்யவஸ்தா²ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ வசநாநாம் இதி ஸாரம்|
13 Enter ye in by the narrow gate: for wide is the gate, and broad is the way, that leadeth to destruction, and many be they that enter in thereby.
ஸங்கீர்ணத்³வாரேண ப்ரவிஸ²த; யதோ நரகக³மநாய யத்³ த்³வாரம்’ தத்³ விஸ்தீர்ணம்’ யச்ச வர்த்ம தத்³ ப்³ரு’ஹத் தேந ப³ஹவ: ப்ரவிஸ²ந்தி|
14 For narrow is the gate, and straitened the way, that leadeth unto life, and few be they that find it.
அபரம்’ ஸ்வர்க³க³மநாய யத்³ த்³வாரம்’ தத் கீத்³ரு’க் ஸம்’கீர்ணம்’| யச்ச வர்த்ம தத் கீத்³ரு’க்³ து³ர்க³மம்| தது³த்³தே³ஷ்டார: கியந்தோ(அ)ல்பா: |
15 Beware of false prophets, which come to you in sheep’s clothing, but inwardly are ravening wolves.
அபரஞ்ச யே ஜநா மேஷவேஸே²ந யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ந்தி, கிந்த்வந்தர்து³ரந்தா வ்ரு’கா ஏதாத்³ரு’ஸே²ப்⁴யோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ப்⁴ய: ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, யூயம்’ ப²லேந தாந் பரிசேதும்’ ஸ²க்நுத²|
16 By their fruits ye shall know them. Do [men] gather grapes of thorns, or figs of thistles?
மநுஜா: கிம்’ கண்டகிநோ வ்ரு’க்ஷாத்³ த்³ராக்ஷாப²லாநி ஸ்²ரு’கா³லகோலிதஸ்²ச உடு³ம்ப³ரப²லாநி ஸா²தயந்தி?
17 Even so every good tree bringeth forth good fruit; but the corrupt tree bringeth forth evil fruit.
தத்³வத்³ உத்தம ஏவ பாத³ப உத்தமப²லாநி ஜநயதி, அத⁴மபாத³பஏவாத⁴மப²லாநி ஜநயதி|
18 A good tree cannot bring forth evil fruit, neither can a corrupt tree bring forth good fruit.
கிந்தூத்தமபாத³ப: கதா³ப்யத⁴மப²லாநி ஜநயிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, ததா²த⁴மோபி பாத³ப உத்தமப²லாநி ஜநயிதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
19 Every tree that bringeth not forth good fruit is hewn down, and cast into the fire.
அபரம்’ யே யே பாத³பா அத⁴மப²லாநி ஜநயந்தி, தே க்ரு’த்தா வஹ்நௌ க்ஷிப்யந்தே|
20 Therefore by their fruits ye shall know them.
அதஏவ யூயம்’ ப²லேந தாந் பரிசேஷ்யத²|
21 Not every one that saith unto me, Lord, Lord, shall enter into the kingdom of heaven; but he that doeth the will of my Father which is in heaven.
யே ஜநா மாம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³ந்தி, தே ஸர்வ்வே ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’ ப்ரவேக்ஷ்யந்தி தந்ந, கிந்து யோ மாநவோ மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுரிஷ்டம்’ கர்ம்ம கரோதி ஸ ஏவ ப்ரவேக்ஷ்யதி|
22 Many will say to me in that day, Lord, Lord, did we not prophesy by thy name, and by thy name cast out devils, and by thy name do many mighty works?
தத்³ தி³நே ப³ஹவோ மாம்’ வதி³ஷ்யந்தி, ஹே ப்ரபோ⁴ ஹே ப்ரபோ⁴, தவ நாம்நா கிமஸ்மாமி ர்ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ ந வ்யாஹ்ரு’தம்’? தவ நாம்நா பூ⁴தா: கிம்’ ந த்யாஜிதா: ? தவ நாம்நா கிம்’ நாநாத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாணி ந க்ரு’தாநி?
23 And then will I profess unto them, I never knew you: depart from me, ye that work iniquity.
ததா³ஹம்’ வதி³ஷ்யாமி, ஹே குகர்ம்மகாரிணோ யுஷ்மாந் அஹம்’ ந வேத்³மி, யூயம்’ மத்ஸமீபாத்³ தூ³ரீப⁴வத|
24 Every one therefore which heareth these words of mine, and doeth them, shall be likened unto a wise man, which built his house upon the rock:
ய: கஸ்²சித் மமைதா: கதா²: ஸ்²ருத்வா பாலயதி, ஸ பாஷாணோபரி க்³ரு’ஹநிர்ம்மாத்ரா ஜ்ஞாநிநா ஸஹ மயோபமீயதே|
25 and the rain descended, and the floods came, and the winds blew, and beat upon that house; and it fell not: for it was founded upon the rock.
யதோ வ்ரு’ஷ்டௌ ஸத்யாம் ஆப்லாவ ஆக³தே வாயௌ வாதே ச தேஷு தத்³கே³ஹம்’ லக்³நேஷு பாஷாணோபரி தஸ்ய பி⁴த்தேஸ்தந்ந பததி
26 And every one that heareth these words of mine, and doeth them not, shall be likened unto a foolish man, which built his house upon the sand:
கிந்து ய: கஸ்²சித் மமைதா: கதா²: ஸ்²ருத்வா ந பாலயதி ஸ ஸைகதே கே³ஹநிர்ம்மாத்ரா (அ)ஜ்ஞாநிநா உபமீயதே|
27 and the rain descended, and the floods came, and the winds blew, and smote upon that house; and it fell: and great was the fall thereof.
யதோ ஜலவ்ரு’ஷ்டௌ ஸத்யாம் ஆப்லாவ ஆக³தே பவநே வாதே ச தை ர்க்³ரு’ஹே ஸமாகா⁴தே தத் பததி தத்பதநம்’ மஹத்³ ப⁴வதி|
28 And it came to pass, when Jesus ended these words, the multitudes were astonished at his teaching:
யீஸு²நைதேஷு வாக்யேஷு ஸமாபிதேஷு மாநவாஸ்ததீ³யோபதே³ஸ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
29 for he taught them as [one] having authority, and not as their scribes.
யஸ்மாத் ஸ உபாத்⁴யாயா இவ தாந் நோபதி³தே³ஸ² கிந்து ஸமர்த²புருஷஇவ ஸமுபதி³தே³ஸ²|
