Mark 7
1 And there are gathered together unto him the Pharisees, and certain of the scribes, which had come from Jerusalem,
અનન્તરં યિરૂશાલમ આગતાઃ ફિરૂશિનોઽધ્યાપકાશ્ચ યીશોઃ સમીપમ્ આગતાઃ|
2 and had seen that some of his disciples ate their bread with defiled, that is, unwashen, hands.
તે તસ્ય કિયતઃ શિષ્યાન્ અશુચિકરૈરર્થાદ અપ્રક્ષાલિતહસ્તૈ ર્ભુઞ્જતો દૃષ્ટ્વા તાનદૂષયન્|
3 For the Pharisees, and all the Jews, except they wash their hands diligently, eat not, holding the tradition of the elders:
યતઃ ફિરૂશિનઃ સર્વ્વયિહૂદીયાશ્ચ પ્રાચાં પરમ્પરાગતવાક્યં સમ્મન્ય પ્રતલેન હસ્તાન્ અપ્રક્ષાલ્ય ન ભુઞ્જતે|
4 and [when they come] from the marketplace, except they wash themselves, they eat not: and many other things there be, which they have received to hold, washings of cups, and pots, and brasen vessels.
આપનાદાગત્ય મજ્જનં વિના ન ખાદન્તિ; તથા પાનપાત્રાણાં જલપાત્રાણાં પિત્તલપાત્રાણામ્ આસનાનાઞ્ચ જલે મજ્જનમ્ ઇત્યાદયોન્યેપિ બહવસ્તેષામાચારાઃ સન્તિ|
5 And the Pharisees and the scribes ask him, Why walk not thy disciples according to the tradition of the elders, but eat their bread with defiled hands?
તે ફિરૂશિનોઽધ્યાપકાશ્ચ યીશું પપ્રચ્છુઃ, તવ શિષ્યાઃ પ્રાચાં પરમ્પરાગતવાક્યાનુસારેણ નાચરન્તોઽપ્રક્ષાલિતકરૈઃ કુતો ભુજંતે?
6 And he said unto them, Well did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written, This people honoureth me with their lips, But their heart is far from me.
તતઃ સ પ્રત્યુવાચ કપટિનો યુષ્માન્ ઉદ્દિશ્ય યિશયિયભવિષ્યદ્વાદી યુક્તમવાદીત્| યથા સ્વકીયૈરધરૈરેતે સમ્મન્યનતે સદૈવ માં| કિન્તુ મત્તો વિપ્રકર્ષે સન્તિ તેષાં મનાંસિ ચ|
7 But in vain do they worship me, Teaching [as their] doctrines the precepts of men.
શિક્ષયન્તો બિધીન્ ન્નાજ્ઞા ભજન્તે માં મુધૈવ તે|
8 Ye leave the commandment of God, and hold fast the tradition of men.
યૂયં જલપાત્રપાનપાત્રાદીનિ મજ્જયન્તો મનુજપરમ્પરાગતવાક્યં રક્ષથ કિન્તુ ઈશ્વરાજ્ઞાં લંઘધ્વે; અપરા ઈદૃશ્યોનેકાઃ ક્રિયા અપિ કુરુધ્વે|
9 And he said unto them, Full well do ye reject the commandment of God, that ye may keep your tradition.
અન્યઞ્ચાકથયત્ યૂયં સ્વપરમ્પરાગતવાક્યસ્ય રક્ષાર્થં સ્પષ્ટરૂપેણ ઈશ્વરાજ્ઞાં લોપયથ|
10 For Moses said, Honour thy father and thy mother; and, He that speaketh evil of father or mother, let him die the death:
યતો મૂસાદ્વારા પ્રોક્તમસ્તિ સ્વપિતરૌ સમ્મન્યધ્વં યસ્તુ માતરં પિતરં વા દુર્વ્વાક્યં વક્તિ સ નિતાન્તં હન્યતાં|
11 but ye say, If a man shall say to his father or his mother, That wherewith thou mightest have been profited by me is Corban, that is to say, Given [to God];
કિન્તુ મદીયેન યેન દ્રવ્યેણ તવોપકારોભવત્ તત્ કર્બ્બાણમર્થાદ્ ઈશ્વરાય નિવેદિતમ્ ઇદં વાક્યં યદિ કોપિ પિતરં માતરં વા વક્તિ
12 ye no longer suffer him to do aught for his father or his mother;
તર્હિ યૂયં માતુઃ પિતુ ર્વોપકારં કર્ત્તાં તં વારયથ|
13 making void the word of God by your tradition, which ye have delivered: and many such like things ye do.
ઇત્થં સ્વપ્રચારિતપરમ્પરાગતવાક્યેન યૂયમ્ ઈશ્વરાજ્ઞાં મુધા વિધદ્વ્વે, ઈદૃશાન્યન્યાન્યનેકાનિ કર્મ્માણિ કુરુધ્વે|
14 And he called to him the multitude again, and said unto them, Hear me all of you, and understand:
અથ સ લોકાનાહૂય બભાષે યૂયં સર્વ્વે મદ્વાક્યં શૃણુત બુધ્યધ્વઞ્ચ|
15 there is nothing from without the man, that going into him can defile him: but the things which proceed out of the man are those that defile the man.
બાહ્યાદન્તરં પ્રવિશ્ય નરમમેધ્યં કર્ત્તાં શક્નોતિ ઈદૃશં કિમપિ વસ્તુ નાસ્તિ, વરમ્ અન્તરાદ્ બહિર્ગતં યદ્વસ્તુ તન્મનુજમ્ અમેધ્યં કરોતિ|
યસ્ય શ્રોતું શ્રોત્રે સ્તઃ સ શૃણોતુ|
17 And when he was entered into the house from the multitude, his disciples asked of him the parable.
તતઃ સ લોકાન્ હિત્વા ગૃહમધ્યં પ્રવિષ્ટસ્તદા શિષ્યાસ્તદૃષ્ટાન્તવાક્યાર્થં પપ્રચ્છુઃ|
18 And he saith unto them, Are ye so without understanding also? Perceive ye not, that whatsoever from without goeth into the man, [it] cannot defile him;
તસ્માત્ સ તાન્ જગાદ યૂયમપિ કિમેતાદૃગબોધાઃ? કિમપિ દ્રવ્યં બાહ્યાદન્તરં પ્રવિશ્ય નરમમેધ્યં કર્ત્તાં ન શક્નોતિ કથામિમાં કિં ન બુધ્યધ્વે?
19 because it goeth not into his heart, but into his belly, and goeth out into the draught? [This he said], making all meats clean.
તત્ તદન્તર્ન પ્રવિશતિ કિન્તુ કુક્ષિમધ્યં પ્રવિશતિ શેષે સર્વ્વભુક્તવસ્તુગ્રાહિણિ બહિર્દેશે નિર્યાતિ|
20 And he said, That which proceedeth out of the man, that defileth the man.
અપરમપ્યવાદીદ્ યન્નરાન્નિરેતિ તદેવ નરમમેધ્યં કરોતિ|
21 For from within, out of the heart of men, evil thoughts proceed, fornications, thefts, murders, adulteries,
યતોઽન્તરાદ્ અર્થાન્ માનવાનાં મનોભ્યઃ કુચિન્તા પરસ્ત્રીવેશ્યાગમનં
22 covetings, wickednesses, deceit, lasciviousness, an evil eye, railing, pride, foolishness:
નરવધશ્ચૌર્ય્યં લોભો દુષ્ટતા પ્રવઞ્ચના કામુકતા કુદૃષ્ટિરીશ્વરનિન્દા ગર્વ્વસ્તમ ઇત્યાદીનિ નિર્ગચ્છન્તિ|
23 all these evil things proceed from within, and defile the man.
એતાનિ સર્વ્વાણિ દુરિતાન્યન્તરાદેત્ય નરમમેધ્યં કુર્વ્વન્તિ|
24 And from thence he arose, and went away into the borders of Tyre and Sidon. And he entered into a house, and would have no man know it: and he could not be hid.
અથ સ ઉત્થાય તત્સ્થાનાત્ સોરસીદોન્પુરપ્રદેશં જગામ તત્ર કિમપિ નિવેશનં પ્રવિશ્ય સર્વ્વૈરજ્ઞાતઃ સ્થાતું મતિઞ્ચક્રે કિન્તુ ગુપ્તઃ સ્થાતું ન શશાક|
25 But straightway a woman, whose little daughter had an unclean spirit, having heard of him, came and fell down at his feet.
યતઃ સુરફૈનિકીદેશીયયૂનાનીવંશોદ્ભવસ્ત્રિયાઃ કન્યા ભૂતગ્રસ્તાસીત્| સા સ્ત્રી તદ્વાર્ત્તાં પ્રાપ્ય તત્સમીપમાગત્ય તચ્ચરણયોઃ પતિત્વા
26 Now the woman was a Greek, a Syrophoenician by race. And she besought him that he would cast forth the devil out of her daughter.
સ્વકન્યાતો ભૂતં નિરાકર્ત્તાં તસ્મિન્ વિનયં કૃતવતી|
27 And he said unto her, Let the children first be filled: for it is not meet to take the children’s bread and cast it to the dogs.
કિન્તુ યીશુસ્તામવદત્ પ્રથમં બાલકાસ્તૃપ્યન્તુ યતો બાલકાનાં ખાદ્યં ગૃહીત્વા કુક્કુરેભ્યો નિક્ષેપોઽનુચિતઃ|
28 But she answered and saith unto him, Yea, Lord: even the dogs under the table eat of the children’s crumbs.
તદા સા સ્ત્રી તમવાદીત્ ભોઃ પ્રભો તત્ સત્યં તથાપિ મઞ્ચાધઃસ્થાઃ કુક્કુરા બાલાનાં કરપતિતાનિ ખાદ્યખણ્ડાનિ ખાદન્તિ|
29 And he said unto her, For this saying go thy way; the devil is gone out of thy daughter.
તતઃ સોઽકથયદ્ એતત્કથાહેતોઃ સકુશલા યાહિ તવ કન્યાં ત્યક્ત્વા ભૂતો ગતઃ|
30 And she went away unto her house, and found the child laid upon the bed, and the devil gone out.
અથ સા સ્ત્રી ગૃહં ગત્વા કન્યાં ભૂતત્યક્તાં શય્યાસ્થિતાં દદર્શ|
31 And again he went out from the borders of Tyre, and came through Sidon unto the sea of Galilee, through the midst of the borders of Decapolis.
પુનશ્ચ સ સોરસીદોન્પુરપ્રદેશાત્ પ્રસ્થાય દિકાપલિદેશસ્ય પ્રાન્તરભાગેન ગાલીલ્જલધેઃ સમીપં ગતવાન્|
32 And they bring unto him one that was deaf, and had an impediment in his speech; and they beseech him to lay his hand upon him.
તદા લોકૈરેકં બધિરં કદ્વદઞ્ચ નરં તન્નિકટમાનીય તસ્ય ગાત્રે હસ્તમર્પયિતું વિનયઃ કૃતઃ|
33 And he took him aside from the multitude privately, and put his fingers into his ears, and he spat, and touched his tongue;
તતો યીશુ ર્લોકારણ્યાત્ તં નિર્જનમાનીય તસ્ય કર્ણયોઙ્ગુલી ર્દદૌ નિષ્ઠીવં દત્ત્વા ચ તજ્જિહ્વાં પસ્પર્શ|
34 and looking up to heaven, he sighed, and saith unto him, Ephphatha, that is, Be opened.
અનન્તરં સ્વર્ગં નિરીક્ષ્ય દીર્ઘં નિશ્વસ્ય તમવદત્ ઇતફતઃ અર્થાન્ મુક્તો ભૂયાત્|
35 And his ears were opened, and the bond of his tongue was loosed, and he spake plain.
તતસ્તત્ક્ષણં તસ્ય કર્ણૌ મુક્તૌ જિહ્વાયાશ્ચ જાડ્યાપગમાત્ સ સુસ્પષ્ટવાક્યમકથયત્|
36 And he charged them that they should tell no man: but the more he charged them, so much the more a great deal they published it.
અથ સ તાન્ વાઢમિત્યાદિદેશ યૂયમિમાં કથાં કસ્મૈચિદપિ મા કથયત, કિન્તુ સ યતિ ન્યષેધત્ તે તતિ બાહુલ્યેન પ્રાચારયન્;
37 And they were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well: he maketh even the deaf to hear, and the dumb to speak.
તેઽતિચમત્કૃત્ય પરસ્પરં કથયામાસુઃ સ બધિરાય શ્રવણશક્તિં મૂકાય ચ કથનશક્તિં દત્ત્વા સર્વ્વં કર્મ્મોત્તમરૂપેણ ચકાર|
