Luke 24
1 But on the first day of the week, at early dawn, they came unto the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Həftənin ilk günü səhər çox erkən qadınlar hazırladıqları ətirləri götürüb qəbirin yanına gəldilər.
2 And they found the stone rolled away from the tomb.
Qəbirin qapısındakı daşı yuvarlanmış gördülər.
3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
Amma içəri girib Rəbb İsanın cəsədini tapmadılar.
4 And it came to pass, while they were perplexed thereabout, behold, two men stood by them in dazzling apparel:
Onlar bundan çaşqınlıq içində olarkən şimşək kimi parıldayan paltar geymiş iki kişi qəflətən onların qarşısında peyda oldu.
5 and as they were affrighted, and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
Qadınlar təlaş içində üzüstə yerə sərildilər. Kişilər soruşdular: «Nə üçün siz Dirini ölülər arasında axtarırsınız?
6 He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,
O burada yoxdur, O dirilmişdir! Hələ Qalileyada olarkən Onun sizə dediklərini yadınıza salın.
7 saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
Demişdi ki, “Bəşər Oğlu günahkar insanlara təslim olmalı, çarmıxa çəkilməli və üçüncü gün dirilməlidir”».
8 And they remembered his words,
Qadınlar da İsanın sözlərini yada saldılar.
9 and returned from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
Qəbirdən qayıdan qadınlar bütün bunları On Bir şagirdə və başqa adamların hamısına xəbər verdilər.
10 Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the [mother] of James: and the other women with them told these things unto the apostles.
Həvarilərə bu xəbəri çatdıranlar Məcdəlli Məryəm, Yoxanna, Yaqubun anası Məryəm və onlarla birgə olan digər qadınlar idi.
11 And these words appeared in their sight as idle talk; and they disbelieved them.
Amma bu sözlər həvarilərə mənasız göründü və qadınlara inanmadılar.
12 But Peter arose, and ran unto the tomb; and stooping and looking in, he seeth the linen cloths by themselves; and he departed to his home, wondering at that which was come to pass.
Peter isə qalxıb qəbirə tərəf qaçdı. O əyilib yalnız kətan bezləri gördü və bu hadisəyə heyrət edərək öz evinə qayıtdı.
13 And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was threescore furlongs from Jerusalem.
Elə o gün onlardan ikisi Yerusəlimdən altmış stadi uzaqlığında yerləşən Xamma adlı kəndə gedirdi.
14 And they communed with each other of all these things which had happened.
Onlar olub-keçən bütün bu hadisələr barədə öz aralarında söhbət edirdi.
15 And it came to pass, while they communed and questioned together, that Jesus himself drew near, and went with them.
Onlar söhbət edərək öz aralarında müzakirə edərkən İsa Özü yaxınlaşıb onlarla birlikdə yol getdi.
16 But their eyes were holden that they should not know him.
Amma onların gözləri bağlanmışdı, buna görə də Onu tanımadılar.
17 And he said unto them, What communications are these that ye have one with another, as ye walk? And they stood still, looking sad.
İsa onlardan soruşdu: «Siz yol gedə-gedə öz aranızda nə barədə danışırsınız?» Onlar qaşqabaqlı dayandılar.
18 And one of them, named Cleopas, answering said unto him, Dost thou alone sojourn in Jerusalem and not know the things which are come to pass there in these days?
Onlardan Kleopa adlı bir nəfər İsaya cavab verdi: «Yerusəlimdə qalıb bu günlərdə orada baş vermiş hadisələrdən xəbəri olmayan bircə sənsənmi?»
19 And he said unto them, What things? And they said unto him, The things concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
İsa onlara dedi: «Hansı hadisələrdən?» Onlar da Ona dedilər: «Nazaretli İsa barəsindəki hadisələrdən. O, Allahın və bütün xalqın önündə əməldə və sözdə qüdrətli bir peyğəmbər idi.
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
Bizim başçı kahin və rəhbərlərimiz Onu ölümə məhkum etmək üçün təslim edib çarmıxa çəkdirdilər.
21 But we hoped that it was he which should redeem Israel. Yea and beside all this, it is now the third day since these things came to pass.
Biz də ümid edirdik ki, bu, İsrailin gələcək Satınalanıdır. Bundan əlavə, bu hadisələr artıq üç gündür ki, baş verib.
22 Moreover certain women of our company amazed us, having been early at the tomb;
Üstəlik bizim qadınlardan bəzisi də bizi mat qoydular: onlar səhər erkən qəbir üstünə gedib
23 and when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.
Onun cəsədini orada tapa bilməyiblər və gəlib dedilər ki, görüntüdə Onun diri olduğunu bəyan edən mələkləri görüblər.
24 And certain of them that were with us went to the tomb, and found it even so as the women had said: but him they saw not.
Bizimlə olan bəziləri qəbirə gedib oranın qadınların dediyi kimi olduğunu müəyyən etdilər, amma Onu görmədilər».
25 And he said unto them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
Onda İsa onlara dedi: «Ey ağılsızlar və peyğəmbərlərin xəbər verdiklərinə inanmaq üçün ürəyində ləngiyənlər!
26 Behoved it not the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
Məsih bu əzabları çəkib Öz izzətinə qovuşmalı deyildimi?»
27 And beginning from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
Sonra Musa ilə bütün Peyğəmbərlərdən başlayaraq Müqəddəs Yazıların hamısında Özü haqqında olanları onlara izah etdi.
28 And they drew nigh unto the village, whither they were going: and he made as though he would go further.
Onlar getdikləri kəndə yaxınlaşdılar. İsa Özünü yoluna davam etmək istəyən kimi apardı.
29 And they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is now far spent. And he went in to abide with them.
Amma onlar İsadan təkidlə xahiş edib dedilər: «Bizimlə qal, çünki axşam düşür və gün batmaq üzrədir». O da onlarla qalmaq üçün içəri girdi.
30 And it came to pass, when he had sat down with them to meat, he took the bread, and blessed it, and brake, and gave to them.
İsa onlarla süfrəyə oturanda çörək götürüb şükür duası etdi, böldü və onlara verdi.
31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
Bu anda onların gözləri açıldı və onlar İsanı tanıdılar. Amma İsa onlar üçün görünməz oldu.
32 And they said one to another, Was not our heart burning within us, while he spake to us in the way, while he opened to us the scriptures?
Onlar bir-birlərinə dedilər: «O, yolda bizimlə danışıb və Müqəddəs Yazıları bizə izah edəndə bizim ürəklərimiz alışıb-yanmırdımı?»
33 And they rose up that very hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
Onlar elə o saat qalxıb Yerusəlimə qayıtdılar, On Bir şagirdi və onlarla birlikdə olanları bir yerdə toplaşmış gördülər.
34 saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
Bunlar deyirdi: «Rəbb, doğrudan da, dirilmiş və Şimona görünmüşdür».
35 And they rehearsed the things [that happened] in the way, and how he was known of them in the breaking of the bread.
Onlar da yolda baş verənləri və çörəyi böldüyü zaman Onu necə tanıdıqlarını nəql etdilər.
36 And as they spake these things, he himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace [be] unto you.
Onlar bu barədə danışarkən İsa Özü aralarında durub onlara «Sizə salam olsun!» dedi.
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
Onlarsa çaşıb dəhşətə gələrək bir ruh gördüklərini zənn etdilər.
38 And he said unto them, Why are ye troubled? and wherefore do reasonings arise in your heart?
Amma İsa onlara dedi: «Nə üçün təlaşa düşürsünüz? Nəyə görə ürəklərinizə belə fikirlər gəlir?
39 See my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye behold me having.
Əllərimə və ayaqlarıma baxın. Bu – Mən Özüməm! Mənə toxunun və baxın, çünki Məndə olduğunu gördüyünüz kimi ruhun əti və sümüyü olmur».
40 And when he had said this, he shewed them his hands and his feet.
İsa bunu deyib onlara əllərini və ayaqlarını göstərdi.
41 And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here anything to eat?
Onlar hələ sevincdən inanmayıb heyrətlənərkən İsa onlara dedi: «Burada yeməyə bir şey varmı?»
42 And they gave him a piece of a broiled fish.
Ona bir tikə bişmiş balıq verdilər.
43 And he took it, and did eat before them.
İsa da yeməyi götürüb onların qabağında yedi.
44 And he said unto them, These are my words which I spake unto you, while I was yet with you, how that all things must needs be fulfilled, which are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms, concerning me.
Sonra İsa onlara dedi: «Sizinlə birgə olarkən söylədiyim sözlər bunlardır: Musanın Qanununda, Peyğəmbərlərin kitablarında və Zəburda Mənim haqqımda yazılanların yerinə yetirilməsi lazımdır».
45 Then opened he their mind, that they might understand the scriptures;
Bundan sonra Müqəddəs Yazıları anlamaq üçün onların zehnini açdı.
46 and he said unto them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead the third day;
İsa onlara dedi: «Belə yazılıb: Məsih əzab çəkib üçüncü gün ölülər arasından dirilməlidir.
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name unto all the nations, beginning from Jerusalem.
Yerusəlimdən başlayaraq bütün millətlərə günahların bağışlanması üçün tövbə Onun adı ilə vəz edilməlidir.
48 Ye are witnesses of these things.
Siz bu hadisələrin şahidisiniz.
49 And behold, I send forth the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city, until ye be clothed with power from on high.
Budur, Mən Öz Atamın vəd etdiyini sizə göndərəcəyəm. Sizsə ucalardan gələn qüdrətə bürünənədək bu şəhərdə qalın».
50 And he led them out until [they were] over against Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.
İsa onları şəhərdən kənara çıxarıb Bet-Anyayadək gətirdi və əllərini qaldırıb onlara xeyir-dua verdi;
51 And it came to pass, while he blessed them, he parted from them, and was carried up into heaven.
xeyir-dua verərkən onlardan uzaqlaşdı və göyə aparıldı.
52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
Şagirdləri də İsaya səcdə etdilər və böyük sevinclə Yerusəlimə qayıtdılar.
53 and were continually in the temple, blessing God.
Onlar daim Allaha alqış edərək məbəddə olurdular.
