Luke 18
1 And he spake a parable unto them to the end that they ought always to pray, and not to faint;
Тунчи Исусо пхэнда лэнди пала кода, со трэбуни всавири вряма тэ мангэпэ и тэ на грисявэ:
2 saying, There was in a city a judge, which feared not God, and regarded not man:
— Дэ екх форо сля сындимари, саво Дэвлэстар на даралас и манушэндар на ладжяласпэ.
3 and there was a widow in that city; and she came oft unto him, saying, Avenge me of mine adversary.
Дэ кодэва форо сля и екх джювли, савятэ муля ром. Вой пхирэлас сындимарестэ и мангэлас: «Пав чячима розлэ муро рындо! Фирисар ман кодэлэстар, ко дошарэл ман!»
4 And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
Нэ сындимари бут вряма нисо на камля тэ терэ. Тунчи пхэнда еджино пэсти: «Мэ Дэвлэстар на дарав и манушэндар на ладжявпэ.
5 yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest she wear me out by her continual coming.
Нэ важ кода со кадыя джювли на пэрэачел тэ доха ман, пав чячима розлава лакоро рындо, соб вой будэр мандэ тэ на пхирэл и тэ на дохал ман».
6 And the Lord said, Hear what the unrighteous judge saith.
И пхэнда Рай: — Шунэн, со пхэнэл бибахтало сындимари?
7 And shall not God avenge his elect, which cry to him day and night, and he is longsuffering over them?
А кала кади, Дэвэл ли на фирисарэла пав чячима кодэлэн, савэн вытидэня и савэ зоралэ ґласоґа акхарэн Лэ диво и рят? Чи помукэла лэн Дэвэл?
8 I say unto you, that he will avenge them speedily. Howbeit when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?
Пхэнав тумэнди, со Дэвэл сиго лэн фирисарэла пав чячима. Нэ Чяво Манушыкано кала авэла, чи аракхэла Вов пэ пхуя патявимо?
9 And he spake also this parable unto certain which trusted in themselves that they were righteous, and set all others at nought:
Пхэнда Исусо кацави дума манушэнди, савэ гинисарэнас пала пэстэ, со вонэ фартэ пативалэ, а пала аврэн пхэнэнас, со вонэ бибахталэ:
10 Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
— Дуй мануша заджиле дэ храмо тэ мангэпэ. Екх лэндар сля фарисеи, ай авэр — стидэмари, саво лэлас налогуря.
11 The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as the rest of men, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
Фарисеи ачелас тай мангляпэ дэ пэхкэрэ їлэ кади: «Дэвла! Наисарав тут пала кода, со мэ на кацаво, сар авэр мануша, савэ исин чёра, хохавнэ, терэн биладжявимо ромнятар, чи сар кадэва стидэмари.
12 I fast twice in the week; I give tithes of all that I get.
Мэ рицарав посто дуй молы дэ курко, отдав дэшто котор муря ворхатар».
13 But the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote his breast, saying, God, be merciful to me a sinner.
Стидэмари жэ ачиля дэ рига и ладжяво лэсти сля тэ ваздэ якха упрэ, нэ марэлас дэ колинэ еджино пэ и пхэнэлас: «Дэвла! Ковлисар їло Тиро важ ман, бэзимахкэрэ манушэ!»
14 I say unto you, This man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be humbled; but he that humbleth himself shall be exalted.
Пхэнав тумэнди, со стидэмари джиля бидошакоро англа Дэвлэ, а фарисеи ачиля дошало. Кодэлэсти со кожно мануш, саво ваздэл еджино пэ, авэла обмукло, а саво тэлярэл еджино пэ, авэла ваздэно.
15 And they brought unto him also their babes, that he should touch them: but when the disciples saw it, they rebuked them.
Анэнас Исусостэ цыкнэн чяворэн, соб Вов тэ лэлпэ лэндэ, а сиклярнэ дыкхле кода и запхэндэ лэнди.
16 But Jesus called them unto him, saying, Suffer the little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
Нэ Исусо акхарда сиклярнэн и пхэнда: — Мукэн чяворэн, соб тэ авэн Мандэ, и на запхэнэн лэнди, колэсти со Дэвлэхкоро Тхагаримо исин лэнгоро.
17 Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child, he shall in no wise enter therein.
Чячимаґа пхэнав тумэнди: ко на прылэла Дэвлэхкоро Тхагаримо кади, сар прылэн цыкнэ чяворэ, кодэва дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима на заджяла.
18 And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life? (aiōnios g166)
Екх пхурэдэрэндар пхучля Исусостар: — Сиклимари лачё! Со манди тэ терэ, соб тэ доросав вечно джювимо? (aiōnios g166)
19 And Jesus said unto him, Why callest thou me good? none is good, save one, [even] God.
Исусо пхэнда лэсти: — Сости ту пхэнэх пала Ман «лачё»? Кици Екх Дэвэл исин лачё.
20 Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and mother.
Ту джянэх заповедь: на тер биладжявимо тирэ їрестар, на умар, на чёр, на пхэн хохавимо пэ сындо, полэ тирэ дадэ и да.
21 And he said, All these things have I observed from my youth up.
Кодэва мануш пхэнда: — Вса откада мэ терав тэрнэ бэршэндар.
22 And when Jesus heard it, he said unto him, One thing thou lackest yet: sell all that thou hast, and distribute unto the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
Исусо шунда када и пхэнда лэсти: — Екх тути на хутилэл: битин вса, со тутэ исин, и роздэ ловэ чёрорэнди, соб тэ авэл тутэ барвалимо пэ упралима. Тунчи ав и джя пала Ман!
23 But when he heard these things, he became exceeding sorrowful; for he was very rich.
Кала пхурэдэр шунда када, вов загрисиля, колэсти со сля фартэ барвало.
24 And Jesus seeing him said, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!
Исусо дыкхля, со вов загрисиля, и пхэнда: — Сар пхаро барвалэнди тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима!
25 For it is easier for a camel to enter in through a needle’s eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
Локхэдэр верблюдости тэ проджя машкар сувякоро каноро, сар барвалэсти тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
26 And they that heard it said, Then who can be saved?
Кодэла, ко шундэ, пхучле: — Кастэ тунчи исин зора тэ фирисарэпэ?
27 But he said, The things which are impossible with men are possible with God.
Исусо пхэнда: — Кода, со манушэсти нащи тэ стирэ, кода стирэла Дэвэл.
28 And Peter said, Lo, we have left our own, and followed thee.
Пётро пхэнда Исусости: — Акэ, амэ вса ачявдэ и джиле пала Тут.
29 And he said unto them, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or wife, or brethren, or parents, or children, for the kingdom of God’s sake,
Исусо пхэнда лэнди: — Чячимаґа пхэнав тумэнди: мануш, саво ачявда важ Дэвлэхкэрэ Тхагарима цэр, чи ромня, чи пхралэн, чи дадэ и да, чи чяворэн,
31 And he took unto him the twelve, and said unto them, Behold, we go up to Jerusalem, and all the things that are written by the prophets shall be accomplished unto the Son of man.
Тунчи Исусо отлиджялда дэ рига Пэхкэрэ сиклярнэн и пхэнда лэнди: — Акэ, амэ заджях дэ Ерусалимо, и терэлапэ вса, со чиндэ англунаря пала Чявэ Манушыканэ.
32 For he shall be delivered up unto the Gentiles, and shall be mocked, and shamefully entreated, and spit upon:
Кади со здэна Лэ бидэвлэхкэрэ манушэнди, и вонэ стерэна Лэстар асамо, дэна Лэсти бари дукх и бари грыжа, авэна тэ чунгардэ пэ Лэстэ,
33 and they shall scourge and kill him: and the third day he shall rise again.
тэ марэ Лэ чукняґа, а тунчи умарэна. Нэ пэ трито диво Вов отджювдёла.
34 And they understood none of these things; and this saying was hid from them, and they perceived not the things that were said.
Нэ сиклярнэ нисо кадэлэстар на полиле, кадэла лава сле гаравдэ лэндар. Вонэ на джянэнас пала со Вов дэдумэл.
35 And it came to pass, as he drew nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:
Кала Исусо поджялас форостэ, саво акхарэлпэ Ерихоно, екх коро бэшэлас паша дром и мангэлас ловэ.
36 and hearing a multitude going by, he inquired what this meant.
Кала коро шунда, со пашэ лэстар джян мануша, вов пхучля: — Со када терэлпэ?
37 And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.
Лэсти пхэндэ: — Када джял Исусо Назаретостар.
38 And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me.
Тунчи коро ачиля тэ типисявэ: — Исусо, Чяво Давидохкоро! Ковлисар Тиро їло важ ман!
39 And they that went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried out the more a great deal, Thou son of David, have mercy on me.
Мануша, савэ джиле англал, прыпхэндэ лэсти, соб вов тэ заачел мулком, нэ коро типисиля инте зоралэдэр: — Чяво Давидохкоро! Ковлисар тиро їло важ ман!
40 And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,
Исусо ачиля пэ дром и прыпхэнда, соб тэ анэн кадэлэ корэ Лэстэ. Кала коро поджиля, Исусо пхучля:
41 What wilt thou that I should do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
— Со ту камэх, соб Мэ тэ терав важ тут? Коро пхэнда: — Рае! Камав тэ дыкхэ!
42 And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath made thee whole.
Исусо пхэнда лэсти: — Дыкх! Тиро патявимо тут фирисарда!
43 And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.
Коро екхатар ачиля тэ дыкхэ и джиля пала Исусо, а еджино ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти. И всавэрэ мануша, ко дыкхле кода, ваздэнас Дэвлэсти слава.
