John 7
1 And after these things Jesus walked in Galilee: for he would not walk in Judaea, because the Jews sought to kill him.
ตต: ปรํ ยิหูทียโลกาสฺตํ หนฺตุํ สไมหนฺต ตสฺมาทฺ ยีศุ รฺยิหูทาปฺรเทเศ ปรฺยฺยฏิตุํ เนจฺฉนฺ คาลีลฺ ปฺรเทเศ ปรฺยฺยฏิตุํ ปฺรารภตฯ
2 Now the feast of the Jews, the feast of tabernacles, was at hand.
กินฺตุ ตสฺมินฺ สมเย ยิหูทียานำ ทูษฺยวาสนาโมตฺสว อุปสฺถิเต
3 His brethren therefore said unto him, Depart hence, and go into Judaea, that thy disciples also may behold thy works which thou doest.
ตสฺย ภฺราตรสฺตมฺ อวทนฺ ยานิ กรฺมฺมาณิ ตฺวยา กฺริยนฺเต ตานิ ยถา ตว ศิษฺยา: ปศฺยนฺติ ตทรฺถํ ตฺวมิต: สฺถานาทฺ ยิหูทียเทศํ วฺรชฯ
4 For no man doeth anything in secret, and himself seeketh to be known openly. If thou doest these things, manifest thyself to the world.
ย: กศฺจิตฺ สฺวยํ ปฺรจิกาศิษติ ส กทาปิ คุปฺตํ กรฺมฺม น กโรติ ยทีทฺฤศํ กรฺมฺม กโรษิ ตรฺหิ ชคติ นิชํ ปริจายยฯ
5 For even his brethren did not believe on him.
ยตสฺตสฺย ภฺราตโรปิ ตํ น วิศฺวสนฺติฯ
6 Jesus therefore saith unto them, My time is not yet come; but your time is alway ready.
ตทา ยีศุสฺตานฺ อโวจตฺ มม สมย อิทานีํ โนปติษฺฐติ กินฺตุ ยุษฺมากํ สมย: สตตมฺ อุปติษฺฐติฯ
7 The world cannot hate you; but me it hateth, because I testify of it, that its works are evil.
ชคโต โลกา ยุษฺมานฺ ฤตียิตุํ น ศกฺรุวนฺติ กินฺตุ มาเมว ฤตียนฺเต ยตเสฺตษำ กรฺมาณิ ทุษฺฏานิ ตตฺร สากฺษฺยมิทมฺ อหํ ททามิฯ
8 Go ye up unto the feast: I go not up yet unto this feast; because my time is not yet fulfilled.
อเตอว ยูยมฺ อุตฺสเว'สฺมินฺ ยาต นาหมฺ อิทานีมฺ อสฺมินฺนุตฺสเว ยามิ ยโต มม สมย อิทานีํ น สมฺปูรฺณ: ฯ
9 And having said these things unto them, he abode [still] in Galilee.
อิติ วากฺยมฺ อุกฺตฺตฺวา ส คาลีลิ สฺถิตวานฺ
10 But when his brethren were gone up unto the feast, then went he also up, not publicly, but as it were in secret.
กินฺตุ ตสฺย ภฺราตฺฤษุ ตตฺร ปฺรสฺถิเตษุ สตฺสุ โส'ปฺรกฏ อุตฺสวมฺ อคจฺฉตฺฯ
11 The Jews therefore sought him at the feast, and said, Where is he?
อนนฺตรมฺ อุตฺสวมฺ อุปสฺถิตา ยิหูทียาสฺตํ มฺฤคยิตฺวาปฺฤจฺฉนฺ ส กุตฺร?
12 And there was much murmuring among the multitudes concerning him: some said, He is a good man; others said, Not so, but he leadeth the multitude astray.
ตโต โลกานำ มเธฺย ตสฺมินฺ นานาวิธา วิวาทา ภวิตุมฺ อารพฺธวนฺต: ฯ เกจิทฺ อโวจนฺ ส อุตฺตม: ปุรุษ: เกจิทฺ อโวจนฺ น ตถา วรํ โลกานำ ภฺรมํ ชนยติฯ
13 Howbeit no man spake openly of him for fear of the Jews.
กินฺตุ ยิหูทียานำ ภยาตฺ โกปิ ตสฺย ปกฺเษ สฺปษฺฏํ นากถยตฺฯ
14 But when it was now the midst of the feast Jesus went up into the temple, and taught.
ตต: ปรมฺ อุตฺสวสฺย มธฺยสมเย ยีศุ รฺมนฺทิรํ คตฺวา สมุปทิศติ สฺมฯ
15 The Jews therefore marveled, saying, How knoweth this man letters, having never learned?
ตโต ยิหูทียา โลกา อาศฺจรฺยฺยํ ชฺญาตฺวากถยนฺ เอษา มานุโษ นาธีตฺยา กถมฺ เอตาทฺฤโศ วิทฺวานภูตฺ?
16 Jesus therefore answered them, and said, My teaching is not mine, but his that sent me.
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยโวจทฺ อุปเทโศยํ น มม กินฺตุ โย มำ เปฺรษิตวานฺ ตสฺยฯ
17 If any man willeth to do his will, he shall know of the teaching, whether it be of God, or [whether] I speak from myself.
โย ชโน นิเทศํ ตสฺย คฺรหีษฺยติ มโมปเทโศ มตฺโต ภวติ กิมฺ อีศฺวราทฺ ภวติ ส คนสฺตชฺชฺญาตุํ ศกฺษฺยติฯ
18 He that speaketh from himself seeketh his own glory: but he that seeketh the glory of him that sent him, the same is true, and no unrighteousness is in him.
โย ชน: สฺวต: กถยติ ส สฺวียํ เคารวมฺ อีหเต กินฺตุ ย: เปฺรรยิตุ เรฺคารวมฺ อีหเต ส สตฺยวาที ตสฺมินฺ โกปฺยธรฺมฺโม นาสฺติฯ
19 Did not Moses give you the law, and [yet] none of you doeth the law? Why seek ye to kill me?
มูสา ยุษฺมภฺยํ วฺยวสฺถาคฺรนฺถํ กึ นาททาตฺ? กินฺตุ ยุษฺมากํ โกปิ ตำ วฺยวสฺถำ น สมาจรติฯ มำ หนฺตุํ กุโต ยตเธฺว?
20 The multitude answered, Thou hast a devil: who seeketh to kill thee?
ตทา โลกา อวทนฺ ตฺวํ ภูตคฺรสฺตสฺตฺวำ หนฺตุํ โก ยตเต?
21 Jesus answered and said unto them, I did one work, and ye all marvel.
ตโต ยีศุรโวจทฺ เอกํ กรฺมฺม มยาการิ ตสฺมาทฺ ยูยํ สรฺวฺว มหาศฺจรฺยฺยํ มนฺยเธฺวฯ
22 For this cause hath Moses given you circumcision (not that it is of Moses, but of the fathers); and on the sabbath ye circumcise a man.
มูสา ยุษฺมภฺยํ ตฺวกฺเฉทวิธึ ปฺรทเทา ส มูสาโต น ชาต: กินฺตุ ปิตฺฤปุรุเษโภฺย ชาต: เตน วิศฺรามวาเร'ปิ มานุษาณำ ตฺวกฺเฉทํ กุรุถฯ
23 If a man receiveth circumcision on the sabbath, that the law of Moses may not be broken; are ye wroth with me, because I made a man every whit whole on the sabbath?
อเตอว วิศฺรามวาเร มนุษฺยาณำ ตฺวกฺเฉเท กฺฤเต ยทิ มูสาวฺยวสฺถามงฺคนํ น ภวติ ตรฺหิ มยา วิศฺรามวาเร มานุษ: สมฺปูรฺณรูเปณ สฺวโสฺถ'การิ ตตฺการณาทฺ ยูยํ กึ มหฺยํ กุปฺยถ?
24 Judge not according to appearance, but judge righteous judgment.
สปกฺษปาตํ วิจารมกฺฤตฺวา นฺยายฺยํ วิจารํ กุรุตฯ
25 Some therefore of them of Jerusalem said, Is not this he whom they seek to kill?
ตทา ยิรูศาลมฺ นิวาสิน: กติปยชนา อกถยนฺ อิเม ยํ หนฺตุํ เจษฺฏนฺเต ส เอวายํ กึ น?
26 And lo, he speaketh openly, and they say nothing unto him. Can it be that the rulers indeed know that this is the Christ?
กินฺตุ ปศฺยต นิรฺภย: สนฺ กถำ กถยติ ตถาปิ กิมปิ อ วทนฺเตฺยเต อยเมวาภิษิกฺตฺโต ภวตีติ นิศฺจิตํ กิมธิปตโย ชานนฺติ?
27 Howbeit we know this man whence he is: but when the Christ cometh, no one knoweth whence he is.
มนุโชยํ กสฺมาทาคมทฺ อิติ วยํ ชาโนม: กินฺตฺวภิษิกฺตฺต อาคเต ส กสฺมาทาคตวานฺ อิติ โกปิ ชฺญาตุํ น ศกฺษฺยติฯ
28 Jesus therefore cried in the temple, teaching and saying, Ye both know me, and know whence I am; and I am not come of myself, but he that sent me is true, whom ye know not.
ตทา ยีศุ รฺมเธฺยมนฺทิรมฺ อุปทิศนฺ อุจฺไจ: การมฺ อุกฺตฺตวานฺ ยูยํ กึ มำ ชานีถ? กสฺมาจฺจาคโตสฺมิ ตทปิ กึ ชานีถ? นาหํ สฺวต อาคโตสฺมิ กินฺตุ ย: สตฺยวาที เสอว มำ เปฺรษิตวานฺ ยูยํ ตํ น ชานีถฯ
29 I know him; because I am from him, and he sent me.
ตมหํ ชาเน เตนาหํ เปฺรริต อคโตสฺมิฯ
30 They sought therefore to take him: and no man laid his hand on him, because his hour was not yet come.
ตสฺมาทฺ ยิหูทียาสฺตํ ธรฺตฺตุมฺ อุทฺยตาสฺตถาปิ โกปิ ตสฺย คาเตฺร หสฺตํ นารฺปยทฺ ยโต เหโตสฺตทา ตสฺย สมโย โนปติษฺฐติฯ
31 But of the multitude many believed on him; and they said, When the Christ shall come, will he do more signs than those which this man hath done?
กินฺตุ พหโว โลกาสฺตสฺมินฺ วิศฺวสฺย กถิตวานฺโต'ภิษิกฺตฺตปุรุษ อาคตฺย มานุษสฺยาสฺย กฺริยาภฺย: กิมฺ อธิกา อาศฺจรฺยฺยา: กฺริยา: กริษฺยติ?
32 The Pharisees heard the multitude murmuring these things concerning him; and the chief priests and the Pharisees sent officers to take him.
ตต: ปรํ โลกาสฺตสฺมินฺ อิตฺถํ วิวทนฺเต ผิรูศิน: ปฺรธานยาชกาญฺเจติ ศฺรุตวนฺตสฺตํ ธฺฤตฺวา เนตุํ ปทาติคณํ เปฺรษยามาสุ: ฯ
33 Jesus therefore said, Yet a little while am I with you, and I go unto him that sent me.
ตโต ยีศุรวททฺ อหมฺ อลฺปทินานิ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺถิตฺวา มตฺเปฺรรยิตุ: สมีปํ ยาสฺยามิฯ
34 Ye shall seek me, and shall not find me: and where I am, ye cannot come.
มำ มฺฤคยิษฺยเธฺว กินฺตูทฺเทศํ น ลปฺสฺยเธฺว รตฺร สฺถาสฺยามิ ตตฺร ยูยํ คนฺตุํ น ศกฺษฺยถฯ
35 The Jews therefore said among themselves, Whither will this man go that we shall not find him? will he go unto the Dispersion among the Greeks, and teach the Greeks?
ตทา ยิหูทียา: ปรสฺปรํ วกฺตฺตุมาเรภิเร อโสฺยทฺเทศํ น ปฺราปฺสฺยาม เอตาทฺฤศํ กึ สฺถานํ ยาสฺยติ? ภินฺนเทเศ วิกีรฺณานำ ยิหูทียานำ สนฺนิธิมฺ เอษ คตฺวา ตานฺ อุปเทกฺษฺยติ กึ?
36 What is this word that he said, Ye shall seek me, and shall not find me: and where I am, ye cannot come?
โน เจตฺ มำ คเวษยิษฺยถ กินฺตูทฺเทศํ น ปฺราปฺสฺยถ เอษ โกทฺฤศํ วากฺยมิทํ วทติ?
37 Now on the last day, the great [day] of the feast, Jesus stood and cried, saying, If any man thirst, let him come unto me, and drink.
อนนฺตรมฺ อุตฺสวสฺย จรเม'หนิ อรฺถาตฺ ปฺรธานทิเน ยีศุรุตฺติษฺฐนฺ อุจฺไจ: การมฺ อาหฺวยนฺ อุทิตวานฺ ยทิ กศฺจิตฺ ตฺฤษารฺตฺโต ภวติ ตรฺหิ มมานฺติกมฺ อาคตฺย ปิวตุฯ
38 He that believeth on me, as the scripture hath said, out of his belly shall flow rivers of living water.
ย: กศฺจินฺมยิ วิศฺวสิติ ธรฺมฺมคฺรนฺถสฺย วจนานุสาเรณ ตสฺยาภฺยนฺตรโต'มฺฤตโตยสฺย โสฺรตำสิ นิรฺคมิษฺยนฺติฯ
39 But this spake he of the Spirit, which they that believed on him were to receive: for the Spirit was not yet [given]; because Jesus was not yet glorified.
เย ตสฺมินฺ วิศฺวสนฺติ ต อาตฺมานํ ปฺราปฺสฺยนฺตีตฺยรฺเถ ส อิทํ วากฺยํ วฺยาหฺฤตวานฺ เอตตฺกาลํ ยาวทฺ ยีศุ รฺวิภวํ น ปฺราปฺตสฺตสฺมาตฺ ปวิตฺร อาตฺมา นาทียตฯ
40 [Some] of the multitude therefore, when they heard these words, said, This is of a truth the prophet.
เอตำ วาณีํ ศฺรุตฺวา พหโว โลกา อวทนฺ อยเมว นิศฺจิตํ ส ภวิษฺยทฺวาทีฯ
41 Others said, This is the Christ. But some said, What, doth the Christ come out of Galilee?
เกจิทฺ อกถยนฺ เอเษอว โสภิษิกฺตฺต: กินฺตุ เกจิทฺ อวทนฺ โสภิษิกฺตฺต: กึ คาลีลฺ ปฺรเทเศ ชนิษฺยเต?
42 Hath not the scripture said that the Christ cometh of the seed of David, and from Bethlehem, the village where David was?
โสภิษิกฺตฺโต ทายูโท วํเศ ทายูโท ชนฺมสฺถาเน ไพเตฺลหมิ ปตฺตเน ชนิษฺยเต ธรฺมฺมคฺรนฺเถ กิมิตฺถํ ลิขิตํ นาสฺติ?
43 So there arose a division in the multitude because of him.
อิตฺถํ ตสฺมินฺ โลกานำ ภินฺนวากฺยตา ชาตาฯ
44 And some of them would have taken him; but no man laid hands on him.
กติปยโลกาสฺตํ ธรฺตฺตุมฺ ไอจฺฉนฺ ตถาปิ ตทฺวปุษิ โกปิ หสฺตํ นารฺปยตฺฯ
45 The officers therefore came to the chief priests and Pharisees; and they said unto them, Why did ye not bring him?
อนนฺตรํ ปาทาติคเณ ปฺรธานยาชกานำ ผิรูศินาญฺจ สมีปมาคตวติ เต ตานฺ อปฺฤจฺฉนฺ กุโต เหโตสฺตํ นานยต?
46 The officers answered, Never man so spake.
ตทา ปทาตย: ปฺรตฺยวทนฺ ส มานว อิว โกปิ กทาปิ โนปาทิศตฺฯ
47 The Pharisees therefore answered them, Are ye also led astray?
ตต: ผิรูศิน: ปฺราโวจนฺ ยูยมปิ กิมภฺรามิษฺฏ?
48 Hath any of the rulers believed on him, or of the Pharisees?
อธิปตีนำ ผิรูศินาญฺจ โกปิ กึ ตสฺมินฺ วฺยศฺวสีตฺ?
49 But this multitude which knoweth not the law are accursed.
เย ศาสฺตฺรํ น ชานนฺติ ต อิเม'ธมโลกาเอว ศาปคฺรสฺตา: ฯ
50 Nicodemus saith unto them (he that came to him before, being one of them),
ตทา นิกทีมนามา เตษาเมโก ย: กฺษณทายำ ยีโศ: สนฺนิธิมฺ อคาตฺ ส อุกฺตฺตวานฺ
51 Doth our law judge a man, except it first hear from himself and know what he doeth?
ตสฺย วาเกฺย น ศฺรุเต กรฺมฺมณิ จ น วิทิเต 'สฺมากํ วฺยวสฺถา กึ กญฺจน มนุชํ โทษีกโรติ?
52 They answered and said unto him, Art thou also of Galilee? Search, and see that out of Galilee ariseth no prophet.
ตตเสฺต วฺยาหรนฺ ตฺวมปิ กึ คาลีลียโลก: ? วิวิจฺย ปศฺย คลีลิ โกปิ ภวิษฺยทฺวาที โนตฺปทฺยเตฯ
53 [And they went every man unto his own house:
ตต: ปรํ สรฺเวฺว สฺวํ สฺวํ คฺฤหํ คตา: กินฺตุ ยีศุ ไรฺชตุนนามานํ ศิโลจฺจยํ คตวานฺฯ
