John 11
1 Now a certain man was sick, Lazarus of Bethany, of the village of Mary and her sister Martha.
அநந்தரம்’ மரியம் தஸ்யா ப⁴கி³நீ மர்தா² ச யஸ்மிந் வைத²நீயாக்³ராமே வஸதஸ்தஸ்மிந் க்³ராமே இலியாஸர் நாமா பீடி³த ஏக ஆஸீத்|
2 And it was that Mary which anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
யா மரியம் ப்ரபு⁴ம்’ ஸுக³ந்தி⁴தேலைந மர்த்³த³யித்வா ஸ்வகேஸை²ஸ்தஸ்ய சரணௌ ஸமமார்ஜத் தஸ்யா ப்⁴ராதா ஸ இலியாஸர் ரோகீ³|
3 The sisters therefore sent unto him, saying, Lord, behold, he whom thou lovest is sick.
அபரஞ்ச ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் யஸ்மிந் ப்ரீயதே ஸ ஏவ பீடி³தோஸ்தீதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தஸ்ய ப⁴கி³ந்யௌ ப்ரேஷிதவத்யௌ|
4 But when Jesus heard it, he said, This sickness is not unto death, but for the glory of God, that the Son of God may be glorified thereby.
ததா³ யீஸு²ரிமாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வாகத²யத பீடே³யம்’ மரணார்த²ம்’ ந கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய மஹிமார்த²ம் ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய மஹிமப்ரகாஸா²ர்த²ஞ்ச ஜாதா|
5 Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
யீஸு² ர்யத்³யபிமர்தா²யாம்’ தத்³ப⁴கி³ந்யாம் இலியாஸரி சாப்ரீயத,
6 When therefore he heard that he was sick, he abode at that time two days in the place where he was.
ததா²பி இலியாஸர: பீடா³யா: கத²ம்’ ஸ்²ருத்வா யத்ர ஆஸீத் தத்ரைவ தி³நத்³வயமதிஷ்ட²த்|
7 Then after this he saith to the disciples, Let us go into Judaea again.
தத: பரம் ஸ ஸி²ஷ்யாநகத²யத்³ வயம்’ புந ர்யிஹூதீ³யப்ரதே³ஸ²ம்’ யாம: |
8 The disciples say unto him, Rabbi, the Jews were but now seeking to stone thee; and goest thou thither again?
ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், ஹே கு³ரோ ஸ்வல்பதி³நாநி க³தாநி யிஹூதீ³யாஸ்த்வாம்’ பாஷாணை ர்ஹந்தும் உத்³யதாஸ்ததா²பி கிம்’ புநஸ்தத்ர யாஸ்யஸி?
9 Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If a man walk in the day, he stumbleth not, because he seeth the light of this world.
யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், ஏகஸ்மிந் தி³நே கிம்’ த்³வாத³ஸ²க⁴டிகா ந ப⁴வந்தி? கோபி தி³வா க³ச்ச²ந் ந ஸ்க²லதி யத: ஸ ஏதஜ்ஜக³தோ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்நோதி|
10 But if a man walk in the night, he stumbleth, because the light is not in him.
கிந்து ராத்ரௌ க³ச்ச²ந் ஸ்க²லதி யதோ ஹேதோஸ்தத்ர தீ³ப்தி ர்நாஸ்தி|
11 These things spake he: and after this he saith unto them, Our friend Lazarus is fallen asleep; but I go, that I may awake him out of sleep.
இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ தாநவத³த்³, அஸ்மாகம்’ ப³ந்து⁴: இலியாஸர் நித்³ரிதோபூ⁴த்³ இதா³நீம்’ தம்’ நித்³ராதோ ஜாக³ரயிதும்’ க³ச்சா²மி|
12 The disciples therefore said unto him, Lord, if he is fallen asleep, he will recover.
யீஸு² ர்ம்ரு’தௌ கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந் கிந்து விஸ்²ராமார்த²ம்’ நித்³ராயாம்’ கதி²தவாந் இதி ஜ்ஞாத்வா ஸி²ஷ்யா அகத²யந்,
13 Now Jesus had spoken of his death: but they thought that he spake of taking rest in sleep.
ஹே கு³ரோ ஸ யதி³ நித்³ராதி தர்ஹி ப⁴த்³ரமேவ|
14 Then Jesus therefore said unto them plainly, Lazarus is dead.
ததா³ யீஸு²: ஸ்பஷ்டம்’ தாந் வ்யாஹரத், இலியாஸர் அம்ரியத;
15 And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless let us go unto him.
கிந்து யூயம்’ யதா² ப்ரதீத² தத³ர்த²மஹம்’ தத்ர ந ஸ்தி²தவாந் இத்யஸ்மாத்³ யுஷ்மந்நிமித்தம் ஆஹ்லாதி³தோஹம்’, ததா²பி தஸ்ய ஸமீபே யாம|
16 Thomas therefore, who is called Didymus, said unto his fellow-disciples, Let us also go, that we may die with him.
ததா³ தோ²மா யம்’ தி³து³மம்’ வத³ந்தி ஸ ஸங்கி³ந: ஸி²ஷ்யாந் அவத³த்³ வயமபி க³த்வா தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ம்ரியாமஹை|
17 So when Jesus came, he found that he had been in the tomb four days already.
யீஸு²ஸ்தத்ரோபஸ்தா²ய இலியாஸர: ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநாத் சத்வாரி தி³நாநி க³தாநீதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருதவாந்|
18 Now Bethany was nigh unto Jerusalem, about fifteen furlongs off;
வைத²நீயா யிரூஸா²லம: ஸமீபஸ்தா² க்ரோஸை²கமாத்ராந்தரிதா;
19 and many of the Jews had come to Martha and Mary, to console them concerning their brother.
தஸ்மாத்³ ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா மர்தா²ம்’ மரியமஞ்ச ப்⁴யாத்ரு’ஸோ²காபந்நாம்’ ஸாந்த்வயிதும்’ தயோ: ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ந்|
20 Martha therefore, when she heard that Jesus was coming, went and met him: but Mary still sat in the house.
மர்தா² யீஸோ²ராக³மநவார்தாம்’ ஸ்²ருத்வைவ தம்’ ஸாக்ஷாத்³ அகரோத் கிந்து மரியம் கே³ஹ உபவிஸ்²ய ஸ்தி²தா|
21 Martha therefore said unto Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
ததா³ மர்தா² யீஸு²மவாத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ யதி³ ப⁴வாந் அத்ராஸ்தா²ஸ்யத் தர்ஹி மம ப்⁴ராதா நாமரிஷ்யத்|
22 And even now I know that, whatsoever thou shalt ask of God, God will give thee.
கிந்த்விதா³நீமபி யத்³ ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யிஷ்யதே ஈஸ்²வரஸ்தத்³ தா³ஸ்யதீதி ஜாநே(அ)ஹம்’|
23 Jesus saith unto her, Thy brother shall rise again.
யீஸு²ரவாதீ³த் தவ ப்⁴ராதா ஸமுத்தா²ஸ்யதி|
24 Martha saith unto him, I know that he shall rise again in the resurrection at the last day.
மர்தா² வ்யாஹரத் ஸே²ஷதி³வஸே ஸ உத்தா²நஸமயே ப்ரோத்தா²ஸ்யதீதி ஜாநே(அ)ஹம்’|
25 Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth on me, though he die, yet shall he live:
ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் அஹமேவ உத்தா²பயிதா ஜீவயிதா ச ய: கஸ்²சந மயி விஸ்²வஸிதி ஸ ம்ரு’த்வாபி ஜீவிஷ்யதி;
ய: கஸ்²சந ச ஜீவந் மயி விஸ்²வஸிதி ஸ கதா³பி ந மரிஷ்யதி, அஸ்யாம்’ கதா²யாம்’ கிம்’ விஸ்²வஸிஷி? (aiōn g165)
27 She saith unto him, Yea, Lord: I have believed that thou art the Christ, the Son of God, [even] he that cometh into the world.
ஸாவத³த் ப்ரபோ⁴ யஸ்யாவதரணாபேக்ஷாஸ்தி ப⁴வாந் ஸஏவாபி⁴ஷிக்த்த ஈஸ்²வரபுத்ர இதி விஸ்²வஸிமி|
28 And when she had said this, she went away, and called Mary her sister secretly, saying, The Master is here, and calleth thee.
இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸா க³த்வா ஸ்வாம்’ ப⁴கி³நீம்’ மரியமம்’ கு³ப்தமாஹூய வ்யாஹரத் கு³ருருபதிஷ்ட²தி த்வாமாஹூயதி ச|
29 And she, when she heard it, arose quickly, and went unto him.
கதா²மிமாம்’ ஸ்²ருத்வா ஸா தூர்ணம் உத்தா²ய தஸ்ய ஸமீபம் அக³ச்ச²த்|
30 (Now Jesus was not yet come into the village, but was still in the place where Martha met him.)
யீஸு² ர்க்³ராமமத்⁴யம்’ ந ப்ரவிஸ்²ய யத்ர மர்தா² தம்’ ஸாக்ஷாத்³ அகரோத் தத்ர ஸ்தி²தவாந்|
31 The Jews then which were with her in the house, and were comforting her, when they saw Mary, that she rose up quickly and went out, followed her, supposing that she was going unto the tomb to weep there.
யே யிஹூதீ³யா மரியமா ஸாகம்’ க்³ரு’ஹே திஷ்ட²ந்தஸ்தாம் அஸாந்த்வயந தே தாம்’ க்ஷிப்ரம் உத்தா²ய க³ச்ச²ந்திம்’ விலோக்ய வ்யாஹரந், ஸ ஸ்²மஸா²நே ரோதி³தும்’ யாதி, இத்யுக்த்வா தே தஸ்யா: பஸ்²சாத்³ அக³ச்ச²ந்|
32 Mary therefore, when she came where Jesus was, and saw him, fell down at his feet, saying unto him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
யத்ர யீஸு²ரதிஷ்ட²த் தத்ர மரியம் உபஸ்தா²ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய சரணயோ: பதித்வா வ்யாஹரத் ஹே ப்ரபோ⁴ யதி³ ப⁴வாந் அத்ராஸ்தா²ஸ்யத் தர்ஹி மம ப்⁴ராதா நாமரிஷ்யத்|
33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews [also] weeping which came with her, he groaned in the spirit, and was troubled,
யீஸு²ஸ்தாம்’ தஸ்யா: ஸங்கி³நோ யிஹூதீ³யாம்’ஸ்²ச ருத³தோ விலோக்ய ஸோ²கார்த்த: ஸந் தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்ய கதி²தவாந் தம்’ குத்ராஸ்தா²பயத?
34 and said, Where have ye laid him? They say unto him, Lord, come and see.
தே வ்யாஹரந், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் ஆக³த்ய பஸ்²யது|
35 Jesus wept.
யீஸு²நா க்ரந்தி³தம்’|
36 The Jews therefore said, Behold how he loved him!
அதஏவ யிஹூதீ³யா அவத³ந், பஸ்²யதாயம்’ தஸ்மிந் கித்³ரு’க்³ அப்ரியத|
37 But some of them said, Could not this man, which opened the eyes of him that was blind, have caused that this man also should not die?
தேஷாம்’ கேசித்³ அவத³ந் யோந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ த³த்தவாந் ஸ கிம் அஸ்ய ம்ரு’த்யும்’ நிவாரயிதும்’ நாஸ²க்நோத்?
38 Jesus therefore again groaning in himself cometh to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
ததோ யீஸு²: புநரந்தர்தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்ய ஸ்²மஸா²நாந்திகம் அக³ச்ச²த்| தத் ஸ்²மஸா²நம் ஏகம்’ க³ஹ்வரம்’ தந்முகே² பாஷாண ஏக ஆஸீத்|
39 Jesus saith, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith unto him, Lord, by this time he stinketh: for he hath been [dead] four days.
ததா³ யீஸு²ரவத³த்³ ஏநம்’ பாஷாணம் அபஸாரயத, தத: ப்ரமீதஸ்ய ப⁴கி³நீ மர்தா²வத³த் ப்ரபோ⁴, அது⁴நா தத்ர து³ர்க³ந்தோ⁴ ஜாத: , யதோத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஸ்²மஸா²நே ஸ திஷ்ட²தி|
40 Jesus saith unto her, Said I not unto thee, that, if thou believedst, thou shouldest see the glory of God?
ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த், யதி³ விஸ்²வஸிஷி தர்ஹீஸ்²வரஸ்ய மஹிமப்ரகாஸ²ம்’ த்³ரக்ஷ்யஸி கதா²மிமாம்’ கிம்’ துப்⁴யம்’ நாகத²யம்’?
41 So they took away the stone. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou heardest me.
ததா³ ம்ரு’தஸ்ய ஸ்²மஸா²நாத் பாஷாணோ(அ)பஸாரிதே யீஸு²ரூர்த்³வ்வம்’ பஸ்²யந் அகத²யத், ஹே பித ர்மம நேவேஸநம் அஸ்²ரு’ணோ: காரணாத³ஸ்மாத் த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
42 And I knew that thou hearest me always: but because of the multitude which standeth around I said it, that they may believe that thou didst send me.
த்வம்’ ஸததம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி தத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி, கிந்து த்வம்’ மாம்’ யத் ப்ரைரயஸ்தத்³ யதா²ஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ்தி²தா லோகா விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம் இத³ம்’ வாக்யம்’ வதா³மி|
43 And when he had thus spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ ப்ரோச்சைராஹ்வயத், ஹே இலியாஸர் ப³ஹிராக³ச்ச²|
44 He that was dead came forth, bound hand and foot with grave-clothes; and his face was bound about with a napkin. Jesus saith unto them, Loose him, and let him go.
தத: ஸ ப்ரமீத: ஸ்²மஸா²நவஸ்த்ரை ர்ப³த்³த⁴ஹஸ்தபாதோ³ கா³த்ரமார்ஜநவாஸஸா ப³த்³த⁴முக²ஸ்²ச ப³ஹிராக³ச்ச²த்| யீஸு²ருதி³தவாந் ப³ந்த⁴நாநி மோசயித்வா த்யஜதைநம்’|
45 Many therefore of the Jews, which came to Mary and beheld that which he did, believed on him.
மரியம: ஸமீபம் ஆக³தா யே யிஹூதீ³யலோகாஸ்ததா³ யீஸோ²ரேதத் கர்ம்மாபஸ்²யந் தேஷாம்’ ப³ஹவோ வ்யஸ்²வஸந்,
46 But some of them went away to the Pharisees, and told them the things which Jesus had done.
கிந்து கேசித³ந்யே பி²ரூஸி²நாம்’ ஸமீபம்’ க³த்வா யீஸோ²ரேதஸ்ய கர்ம்மணோ வார்த்தாம் அவத³ந்|
47 The chief priests therefore and the Pharisees gathered a council, and said, What do we? for this man doeth many signs.
தத: பரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நாஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா வ்யாஹரந் வயம்’ கிம்’ குர்ம்ம: ? ஏஷ மாநவோ ப³ஹூந்யாஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி கரோதி|
48 If we let him thus alone, all men will believe on him: and the Romans will come and take away both our place and our nation.
யதீ³த்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ ந வாரயாமஸ்தர்ஹி ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிஷ்யந்தி ரோமிலோகாஸ்²சாக³த்யாஸ்மாகம் அநயா ராஜதா⁴ந்யா ஸார்த்³த⁴ம்’ ராஜ்யம் ஆசே²த்ஸ்யந்தி|
49 But a certain one of them, Caiaphas, being high priest that year, said unto them, Ye know nothing at all,
ததா³ தேஷாம்’ கியபா²நாமா யஸ்தஸ்மிந் வத்ஸரே மஹாயாஜகபதே³ ந்யயுஜ்யத ஸ ப்ரத்யவத³த்³ யூயம்’ கிமபி ந ஜாநீத²;
50 nor do ye take account that it is expedient for you that one man should die for the people, and that the whole nation perish not.
ஸமக்³ரதே³ஸ²ஸ்ய விநாஸ²தோபி ஸர்வ்வலோகார்த²ம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய மரணம் அஸ்மாகம்’ மங்க³லஹேதுகம் ஏதஸ்ய விவேசநாமபி ந குருத²|
51 Now this he said not of himself: but being high priest that year, he prophesied that Jesus should die for the nation;
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ நிஜபு³த்³த்⁴யா வ்யாஹரத்³ இதி ந,
52 and not for the nation only, but that he might also gather together into one the children of God that are scattered abroad.
கிந்து யீஸூ²ஸ்தத்³தே³ஸீ²யாநாம்’ காரணாத் ப்ராணாந் த்யக்ஷ்யதி, தி³ஸி² தி³ஸி² விகீர்ணாந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநாந் ஸம்’க்³ரு’ஹ்யைகஜாதிம்’ கரிஷ்யதி ச, தஸ்மிந் வத்ஸரே கியபா² மஹாயாஜகத்வபதே³ நியுக்த: ஸந் இத³ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ கதி²தவாந்|
53 So from that day forth they took counsel that they might put him to death.
தத்³தி³நமாரப்⁴ய தே கத²ம்’ தம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தீதி மந்த்ரணாம்’ கர்த்தும்’ ப்ராரேபி⁴ரே|
54 Jesus therefore walked no more openly among the Jews, but departed thence into the country near to the wilderness, into a city called Ephraim; and there he tarried with the disciples.
அதஏவ யிஹூதீ³யாநாம்’ மத்⁴யே யீஸு²: ஸப்ரகாஸ²ம்’ க³மநாக³மநே அக்ரு’த்வா தஸ்மாத்³ க³த்வா ப்ராந்தரஸ்ய ஸமீபஸ்தா²யிப்ரதே³ஸ²ஸ்யேப்²ராயிம் நாம்நி நக³ரே ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ காலம்’ யாபயிதும்’ ப்ராரேபே⁴|
55 Now the passover of the Jews was at hand: and many went up to Jerusalem out of the country before the passover, to purify themselves.
அநந்தரம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவே நிகடவர்த்திநி ஸதி தது³த்ஸவாத் பூர்வ்வம்’ ஸ்வாந் ஸு²சீந் கர்த்தும்’ ப³ஹவோ ஜநா க்³ராமேப்⁴யோ யிரூஸா²லம் நக³ரம் ஆக³ச்ச²ந்,
56 They sought therefore for Jesus, and spake one with another, as they stood in the temple, What think ye? That he will not come to the feast?
யீஸோ²ரந்வேஷணம்’ க்ரு’த்வா மந்தி³ரே த³ண்டா³யமாநா: ஸந்த: பரஸ்பரம்’ வ்யாஹரந், யுஷ்மாகம்’ கீத்³ரு’ஸோ² போ³தோ⁴ ஜாயதே? ஸ கிம் உத்ஸவே(அ)ஸ்மிந் அத்ராக³மிஷ்யதி?
57 Now the chief priests and the Pharisees had given commandment, that, if any man knew where he was, he should shew it, that they might take him.
ஸ ச குத்ராஸ்தி யத்³யேதத் கஸ்²சித்³ வேத்தி தர்ஹி த³ர்ஸ²யது ப்ரதா⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தம்’ த⁴ர்த்தும்’ பூர்வ்வம் இமாம் ஆஜ்ஞாம்’ ப்ராசாரயந்|
