Job 9
1 Then Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 Of a truth I know that it is so: but how can man be just with God?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 If he be pleased to contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 [He is] wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and prospered?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 Which removeth the mountains, and they know it not, when he overturneth them in his anger.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 Which alone stretcheth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 Which maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 Which doeth great things past finding out; yea, marvelous things without number.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Behold, he seizeth [the prey], who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 God will not withdraw his anger; the helpers of Rahab do stoop under him.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 How much less shall I answer him, and choose out my words [to reason] with him?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Whom, though I were righteous, yet would I not answer; I would make supplication to mine adversary.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he hearkened unto my voice.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 If [we speak] of the strength of the mighty, lo, [he is there]! and if of judgment, who will appoint me a time?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Though I be righteous, mine own mouth shall condemn me: though I be perfect, it shall prove me perverse.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 I am perfect; I regard not myself; I despise my life.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 It is all one; therefore I say, He destroyeth the perfect and the wicked.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 If the scourge slay suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if [it be] not [he], who then is it?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 They are passed away as the swift ships: as the eagle that swoopeth on the prey.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 If I say, I will forget my complaint, I will put off my [sad] countenance, and be of good cheer:
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 I shall be condemned; why then do I labour in vain?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Yet wilt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 There is no daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Let him take his rod away from me, and let not his terror make me afraid:
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Then would I speak, and not fear him; for I am not so in myself.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
