Job 8
1 Then answered Bildad the Shuhite, and said,
Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 How long wilt thou speak these things? and [how long] shall the words of thy mouth be [like] a mighty wind?
“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.
3 Doth God pervert judgment? or doth the Almighty pervert justice?
Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?
4 If thy children have sinned against him, and he have delivered them into the hand of their transgression:
Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.
5 If thou wouldest seek diligently unto God, and make thy supplication to the Almighty;
Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,
6 If thou wert pure and upright; surely now he would awake for thee, and make the habitation of thy righteousness prosperous.
Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.
7 And though thy beginning was small, yet thy latter end should greatly increase.
Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.
8 For inquire, I pray thee, of the former age, and apply thyself to that which their fathers have searched out:
“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.
9 (For we are but of yesterday, and know nothing, because our days upon earth are a shadow: )
Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
10 Shall not they teach thee, and tell thee, and utter words out of their heart?
Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?
11 Can the rush grow up without mire? can the flag grow without water?
“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?
12 Whilst it is yet in its greenness, [and] not cut down, it withereth before any [other] herb.
Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.
13 So are the paths of all that forget God; and the hope of the godless man shall perish:
Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.
14 Whose confidence shall break in sunder, and whose trust is a spider’s web.
Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
15 He shall lean upon his house, but it shall not stand: he shall hold fast thereby, but it shall not endure.
Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
16 He is green before the sun, and his shoots go forth over his garden.
Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;
17 His roots are wrapped about the heap, he beholdeth the place of stones.
Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.
18 If he be destroyed from his place, then it shall deny him, [saying], I have not seen thee.
Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
19 Behold, this is the joy of his way, and out of the earth shall others spring.
İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.
20 Behold, God will not cast away a perfect man, neither will he uphold the evil-doers.
“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.
21 He will yet fill thy mouth with laughter, and thy lips with shouting.
O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.
22 They that hate thee shall be clothed with shame; and the tent of the wicked shall be no more.
Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”
