Job 41
1 Canst thou draw out leviathan with a fish hook? or press down his tongue with a cord?
| «آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟ | ۱ |
2 Canst thou put a rope into his nose? or pierce his jaw through with a hook?
| آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟ | ۲ |
3 Will he make many supplications unto thee? or will he speak soft words unto thee?
| آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟ | ۳ |
4 Will he make a covenant with thee, that thou shouldest take him for a servant for ever?
| آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟ | ۴ |
5 Wilt thou play with him as with a bird? or wilt thou bind him for thy maidens?
| آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟ | ۵ |
6 Shall the bands [of fishermen] make traffic of him? shall they part him among the merchants?
| آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟ | ۶ |
7 Canst thou fill his skin with barbed irons, or his head with fish spears?
| آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟ | ۷ |
8 Lay thine hand upon him; remember the battle, and do so no more.
| اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد. | ۸ |
9 Behold, the hope of him is in vain: shall not one be cast down even at the sight of him?
| اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟ | ۹ |
10 None is so fierce that he dare stir him up: who then is he that can stand before me?
| کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟ | ۱۰ |
11 Who hath first given unto me, that I should repay him? [whatsoever is] under the whole heaven is mine.
| کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد. | ۱۱ |
12 I will not keep silence concerning his limbs, nor his mighty strength, nor his comely proportion.
| «درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد. | ۱۲ |
13 Who can strip off his outer garment? who shall come within his double bridle?
| کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟ | ۱۳ |
14 Who can open the doors of his face? round about his teeth is terror.
| کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است. | ۱۴ |
15 His strong scales are [his] pride, shut up together [as with] a close seal.
| سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است. | ۱۵ |
16 One is so near to another, that no air can come between them.
| با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد. | ۱۶ |
17 They are joined one to another; they stick together, that they cannot be sundered.
| با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند. | ۱۷ |
18 His neesings flash forth light, and his eyes are like the eyelids of the morning.
| از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است. | ۱۸ |
19 Out of his mouth go burning torches, and sparks of fire leap forth.
| از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد. | ۱۹ |
20 Out of his nostrils a smoke goeth, as of a seething pot and [burning] rushes.
| از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل. | ۲۰ |
21 His breath kindleth coals, and a flame goeth forth from his mouth.
| از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید. | ۲۱ |
22 In his neck abideth strength, and terror danceth before him.
| بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید. | ۲۲ |
23 The flakes of his flesh are joined together: they are firm upon him; they cannot be moved.
| طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود. | ۲۳ |
24 His heart is as firm as a stone; yea, firm as the nether millstone.
| دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد. | ۲۴ |
25 When he raiseth himself up, the mighty are afraid: by reason of consternation they are beside themselves.
| چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند. | ۲۵ |
26 If one lay at him with the sword, it cannot avail; nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.
| اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر. | ۲۶ |
27 He counteth iron as straw, [and] brass as rotten wood.
| آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده. | ۲۷ |
28 The arrow cannot make him flee: slingstones are turned with him into stubble.
| تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود. | ۲۸ |
29 Clubs are counted as stubble: he laugheth at the rushing of the javelin.
| عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد. | ۲۹ |
30 His underparts are [like] sharp potsherds: he spreadeth [as it were] a threshing wain upon the mire.
| در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند. | ۳۰ |
31 He maketh the deep to boil like a pot: he maketh the sea like ointment.
| لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند. | ۳۱ |
32 He maketh a path to shine after him; one would think the deep to be hoary.
| راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند. | ۳۲ |
33 Upon earth there is not his like, that is made without fear.
| بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد. | ۳۳ |
34 He beholdeth every thing that is high: he is king over all the sons of pride.
| بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.» | ۳۴ |
