Job 37

1 At this also my heart trembleth, and is moved out of its place.

Tunay nga, kumakabog dito ang aking dibdib; naalis ito sa kaniyang kinalalagyan.

2 Hearken ye unto the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.

Pakinggan ang ingay ng kaniyang tinig, ang tunog na lumalabas mula sa kaniyang bibig.

3 He sendeth it forth under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.

Pinadadala niya ito sa buong himpapawid, pinadadala niya ang kaniyang kidlat sa lahat ng dako ng mundo.

4 After it a voice roareth; he thundereth with the voice of his majesty: and he stayeth them not when his voice is heard.

Isang tinig ang dumadagundong pagkatapos nito; kumulog ang kaniyang maluwalhating tinig; hindi niya pinipigilan ang mga kidlat kapag narinig ang kaniyang tinig.

5 God thundereth marvelously with his voice; great things doeth he, which we cannot comprehend.

Kahanga-hangang kumukulog ang tinig ng Diyos; gumagawa siya ng mga kadakilaan na hindi natin maunawaan.

6 For he saith to the snow, Fall thou on the earth; likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain.

Sabi niya sa niyebe, “Mahulog ka sa lupa'; gaya sa ambon, 'Maging isang malakas na pagbuhos ng ulan.'

7 He sealeth up the hand of every man; that all men whom he hath made may know [it].

Pinatigil niya ang bawat kamay ng mga tao sa pagtatrabaho, para makita sa lahat ng tao na kaniyang nilalang ang kaniyang mga ginawa.

8 Then the beasts go into coverts, and remain in their dens.

Pagkatapos, pumunta ang mga hayop sa kanilang taguan at nanatili sa kanilang mga lungga.

9 Out of the chamber [of the south] cometh the storm: and cold out of the north.

Sa timog nagmula ang bagyo at sa hilaga nagmula ang malamig na hangin.

10 By the breath of God ice is given: and the breadth of the waters is straitened.

Sa pamamagitan ng hininga ng Diyos ibinigay ang yelo; nanigas ang tubig gaya ng bakal.

11 Yea, he ladeth the thick cloud with moisture; he spreadeth abroad the cloud of his lightning:

Tunay nga, pinupuno niya ang makapal na ulap ng tubig; kinakalat niya ang kidlat mula sa mga ulap.

12 And it is turned round about by his guidance, that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the habitable world.

Pinaikot niya ang mga ulap sa pamamagitan ng kaniyang gabay, para magawa nila ang kahit anong inuutos niya mula sa ibabaw ng buong daigdig.

13 Whether it be for correction, or for his land, or for mercy, that he cause it to come.

Ginawa niya ang lahat ng ito na mangyari; minsan nangyayari ito para sa pagtatama, minsan para sa lupain, at minsan bilang mga pagkilos sa katapatan sa tipan.

14 Hearken unto this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.

Makinig ka dito Job; huminto ka at isipin mo ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos.

15 Dost thou know how God layeth [his charge] upon them, and causeth the lightning of his cloud to shine?

Alam mo ba kung papaano pinilit ng Diyos ang kaniyang kagustuhan sa mga ulap at pinakislap ang mga kidlat?

16 Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him which is perfect in knowledge?

Naiintindihan mo ba ang paglutang ng mga ulap, ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos, na siyang nakaaalam ng lahat?

17 How thy garments are warm, when the earth is still by reason of the south [wind]?

Naiintindihan mo ba kung papaano ang iyong mga damit ay natuyo nang walang mainit na hangin na mula sa timog?

18 Canst thou with him spread out the sky, which is strong as a molten mirror?

Kaya mo bang palawakin ang himpapawid gaya ng ginawa niya - ang himpapawid, na kasing tibay ng salaming bakal?

19 Teach us what we shall say unto him; [for] we cannot order [our speech] by reason of darkness.

Turuan mo kami kung ano ang sasabihin namin sa kaniya, dahil hindi namin matanto ang aming mga katuwiran dahil sa kadiliman ng aming mga pag-iisip.

20 Shall it be told him that I would speak? or should a man wish that he were swallowed up?

Dapat ko bang sabihin sa kaniya na nais kung makausap siya? Sinong tao ang nais malulon?

21 And now men see not the light which is bright in the skies: but the wind passeth, and cleanseth them.

Ngayon, hindi makatingin ang mga tao sa araw kapag nagliliwanag ito sa himpapawid pagkatapos umihip ng hangin at nagliwanag ang mga ulap nito.

22 Out of the north cometh golden splendour: God hath upon him terrible majesty.

Mula sa hilaga ang ginintuang kaluwalhatian - dahil sa kagila-gilalas na kaningningan ng Diyos.

23 [Touching] the Almighty, we can not find him out; he is excellent in power: and in judgment and plenteous justice he will not afflict.

Tungkol sa Makapangyarihan, hindi namin siya makita; dakila ang kaniyang kapangyarihan at katuwiran. Hindi siya nang-aapi ng mga tao.

24 Men do therefore fear him: he regardeth not any that are wise of heart.

Kaya, kinatatakutan siya ng mga tao. Hindi niya pinapansin ang mga nag-iisip na matalino sila.”