Job 36

1 Elihu also proceeded, and said,

۱ و الیهو باز‌گفت:

2 Suffer me a little, and I will shew thee: for I have yet somewhat to say on God’s behalf.

۲ «برای من‌اندکی صبرکن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است.

3 I will fetch my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Maker.

۳ علم خود را از دورخواهم آورد و به خالق خویش، عدالت راتوصیف خواهم نمود.

4 For truly my words are not false: one that is perfect in knowledge is with thee.

۴ چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد توحاضر است.

5 Behold, God is mighty, and despiseth not any: he is mighty in strength of understanding.

۵ اینک خدا قدیر است و کسی رااهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است.

6 He preserveth not the life of the wicked: but giveth to the afflicted [their] right.

۶ شریررا زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می‌دهد.

7 He withdraweth not his eyes from the righteous: but with kings upon the throne he setteth them for ever, and they are exalted.

۷ چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند.

8 And if they be bound in fetters, and be taken in the cords of affliction;

۸ اما هرگاه به زنجیرهابسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند،

9 Then he sheweth them their work, and their transgressions, that they have behaved themselves proudly.

۹ آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند وتقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده‌اند،

10 He openeth also their ear to instruction, and commandeth that they return from iniquity.

۱۰ وگوشهای ایشان را برای تادیب باز می‌کند، و امرمی فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.

11 If they hearken and serve [him], they shall spend their days in prosperity, and their years in pleasures.

۱۱ پس اگربشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را درسعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را درشادمانی.

12 But if they hearken not, they shall perish by the sword, and they shall die without knowledge.

۱۲ و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد.

13 But they that are godless in heart lay up anger: they cry not for help when he bindeth them.

۱۳ اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی نمایند.

14 They die in youth, and their life [perisheth] among the unclean.

۱۴ ایشان در عنفوان جوانی می‌میرندو حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود).

15 He delivereth the afflicted by his affliction, and openeth their ear in oppression.

۱۵ مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند.

16 Yea, he would have led thee away out of distress into a broad place, where there is no straitness; and that which is set on thy table should be full of fatness.

۱۶ «پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود وزاد سفره تو از فربهی مملو می‌شد،

17 But thou art full of the judgment of the wicked: judgment and justice take hold [on thee].

۱۷ و تو ازداوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف باهم ملتصقند.

18 Because there is wrath, beware lest thou be led away by [thy] sufficiency; neither let the greatness of the ransom turn thee aside.

۱۸ باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد.

19 Will thy riches suffice, [that thou be] not in distress, or all the forces of [thy] strength?

۱۹ آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را.

20 Desire not the night, when peoples are cut off in their place.

۲۰ برای شب آرزومند مباش، که امت‌ها را از جای ایشان می‌برد.

21 Take heed, regard not iniquity: for this hast thou chosen rather than affliction.

۲۱ با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای.

22 Behold, God doeth loftily in his power: who is a teacher like unto him?

۲۲ اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟

23 Who hath enjoined him his way? or who can say, Thou hast wrought unrighteousness?

۲۳ کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگویدتو بی‌انصافی نموده‌ای؟

24 Remember that thou magnify his work, whereof men have sung.

۲۴ به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند.

25 All men have looked thereon; man beholdeth it afar off.

۲۵ جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند.

26 Behold, God is great, and we know him not; the number of his years is unsearchable.

۲۶ اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد.

27 For he draweth up the drops of water, which distil in rain from his vapour:

۲۷ زیرا که قطره های آب را جذب می‌کند و آنها باران را ازبخارات آن می‌چکاند.

28 Which the skies pour down and drop upon man abundantly.

۲۸ که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود.

29 Yea, can any understand the spreadings of the clouds, the thunderings of his pavilion?

۲۹ آیاکیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یارعدهای خیمه او را بداند؟

30 Behold, he spreadeth his light around him; and he covereth the bottom of the sea.

۳۰ اینک نور خود رابر آن می‌گستراند. و عمق های دریا را می‌پوشاند.

31 For by these he judgeth the peoples; he giveth meat in abundance.

۳۱ زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد.

32 He covereth his hands with the lightning; and giveth it a charge that it strike the mark.

۳۲ دستهای خودرا با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مامورمی سازد.

33 The noise thereof telleth concerning him, the cattle also concerning [the storm] that cometh up.

۳۳ رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می‌دهند.