< Job 32 >
1 So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the family of Ram: against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than God.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and yet had condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Now Elihu had waited to speak unto Job, because they were elder than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 And when Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, his wrath was kindled.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I am young, and ye are very old; wherefore I held back, and durst not shew you mine opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But there is a spirit in man, and the breath of the Almighty giveth them understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not the great that are wise, nor the aged that understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I said, Hearken to me; I also will shew mine opinion.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Behold, I waited for your words, I listened for your reasons, whilst ye searched out what to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Yea, I attended unto you, and, behold, there was none that convinced Job, or that answered his words, among you.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Beware lest ye say, We have found wisdom; God may vanquish him, not man:
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 For he hath not directed his words against me; neither will I answer him with your speeches.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 They are amazed, they answer no more: they have not a word to say.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 And shall I wait, because they speak not, because they stand still, and answer no more?
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I also will answer my part, I also will shew mine opinion.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of words; the spirit within me constraineth me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Behold, my belly is as wine which hath no vent; like new bottles it is ready to burst.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak, that I may be refreshed; I will open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, respect any man’s person; neither will I give flattering titles unto any man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I know not to give flattering titles; [else] would my Maker soon take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.