Job 31
1 I MADE a covenant with mine eyes; how then should I look upon a maid?
Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?
2 For what [is] the portion of God from above, and the heritage of the Almighty from on high?
İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?
3 Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?
Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?
4 Doth not he see my ways, and number all my steps?
Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?
5 If I have walked with vanity, and my foot hath hasted to deceit;
Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,
6 (Let me be weighed in an even balance, that God may know mine integrity; )
Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.
7 If my step hath turned out of the way, and mine heart walked after mine eyes, and if any spot hath cleaved to mine hands:
Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,
8 Then let me sow, and let another eat; yea, let the produce of my field be rooted out.
Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.
9 If mine heart have been enticed unto a woman, and I have laid wait at my neighbour’s door:
Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,
10 Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.
Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.
11 For that were an heinous crime; yea, it were an iniquity to be punished by the judges:
Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.
12 For it is a fire that consumeth unto Destruction, and would root out all mine increase.
Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.
13 If I did despise the cause of my manservant or of my maidservant, when they contended with me:
Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,
14 What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?
Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?
15 Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?
Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?
16 If I have withheld the poor from [their] desire, or have caused the eyes of the widow to fail;
Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,
17 Or have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof;
Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,
18 (Nay, from my youth he grew up with me as with a father, and I have been her guide from my mother’s womb; )
Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,
19 If I have seen any perish for want of clothing, or that the needy had no covering;
Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə
20 If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,
21 If I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate:
Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,
22 Then let my shoulder fall from the shoulder blade, and mine arm be broken from the bone.
Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.
23 For calamity from God was a terror to me, and by reason of his excellency I could do nothing.
Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.
24 If I have made gold my hope, and have said to the fine gold, [Thou art] my confidence;
Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,
25 If I rejoiced because my wealth was great, and because mine hand had gotten much;
Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,
26 If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;
Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,
27 And my heart hath been secretly enticed, and my mouth hath kissed my hand:
Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,
28 This also were an iniquity to be punished by the judges: for I should have lied to God that is above.
Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.
29 If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or lifted up myself when evil found him;
Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,
30 (Yea, I suffered not my mouth to sin by asking his life with a curse; )
Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,
31 If the men of my tent said not, Who can find one that hath not been satisfied with his flesh?
Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,
32 The stranger did not lodge in the street; but I opened my doors to the traveller;
– Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –
33 If like Adam I covered my transgressions, by hiding mine iniquity in my bosom;
Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,
34 Because I feared the great multitude, and the contempt of families terrified me, so that I kept silence, and went not out of the door—
Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…
35 Oh that I had one to hear me! (lo, here is my signature, let the Almighty answer me; ) and [that I had] the indictment which mine adversary hath written!
Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.
36 Surely I would carry it upon my shoulder; I would bind it unto me as a crown.
Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.
37 I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.
Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.
38 If my land cry out against me, and the furrows thereof weep together;
Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,
39 If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the owners thereof to lose their life:
Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,
40 Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.
Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.
