Job 23

1 Then Job answered and said,

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Even today is my complaint rebellious: my stroke is heavier than my groaning.

۲ «امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر.

3 Oh that I knew where I might find him, that I might come even to his seat!

۳ کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم.

4 I would order my cause before him, and fill my mouth with arguments.

۴ آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم.

5 I would know the words which he would answer me, and understand what he would say unto me.

۵ سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم.

6 Would he contend with me in the greatness of his power? Nay; but he would give heed unto me.

۶ آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد.

7 There the upright might reason with him; so should I be delivered for ever from my judge.

۷ آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم.

8 Behold, I go forward, but he is not [there]; and backward, but I cannot perceive him:

۸ اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم.

9 On the left hand, when he doth work, but I cannot behold him: he hideth himself on the right hand, that I cannot see him.

۹ به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم،

10 But he knoweth the way that I take; when he hath tried me, I shall come forth as gold.

۱۰ زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم.

11 My foot hath held fast to his steps; his way have I kept, and turned not aside.

۱۱ پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم.

12 I have not gone back from the commandment of his lips; I have treasured up the words of his mouth more than my necessary food.

۱۲ از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم.

13 But he is in one [mind], and who can turn him? and what his soul desireth, even that he doeth.

۱۳ لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد.

14 For he performeth that which is appointed for me: and many such things are with him.

۱۴ زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است.

15 Therefore am I troubled at his presence; when I consider, I am afraid of him.

۱۵ از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم،

16 For God hath made my heart faint, and the Almighty hath troubled me:

۱۶ زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده.

17 Because I was not cut off before the darkness, neither did he cover the thick darkness from my face.

۱۷ چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید.