Job 14
1 Man that is born of a woman is of few days, and full of trouble.
Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
2 He cometh forth like a flower, and is cut down: he fleeth also as a shadow, and continueth not.
Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
3 And dost thou open thine eyes upon such an one, and bringest me into judgment with thee?
Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
4 Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.
Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
5 Seeing his days are determined, the number of his months is with thee, and thou hast appointed his bounds that he cannot pass;
Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
6 Look away from him, that he may rest, till he shall accomplish, as an hireling, his day.
Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
7 For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.
Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
8 Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;
Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
9 Yet through the scent of water it will bud, and put forth boughs like a plant.
Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
10 But man dieth, and wasteth away: yea, man giveth up the ghost, and where is he?
Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
11 [As] the waters fail from the sea, and the river decayeth and drieth up;
Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
12 So man lieth down and riseth not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.
Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
13 Oh that thou wouldest hide me in Sheol, that thou wouldest keep me secret, until thy wrath be past, that thou wouldest appoint me a set time, and remember me! (Sheol h7585)
Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)
14 If a man die, shall he live [again]? all the days of my warfare would I wait, till my release should come.
Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
15 Thou shouldest call, and I would answer thee: thou wouldest have a desire to the work of thine hands.
Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
16 But now thou numberest my steps: dost thou not watch over my sin?
Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
17 My transgression is sealed up in a bag, and thou fastenest up mine iniquity.
Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
18 And surely the mountain falling cometh to nought, and the rock is removed out of its place;
Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
19 The waters wear the stones; the overflowings thereof wash away the dust of the earth: and thou destroyest the hope of man.
Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
20 Thou prevailest for ever against him, and he passeth; thou changest his countenance, and sendest him away.
Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
21 His sons come to honour, and he knoweth it not; and they are brought low, but he perceiveth it not of them.
Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
22 But his flesh upon him hath pain, and his soul within him mourneth.
Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
