Hebrews 9
1 Now even the first [covenant] had ordinances of divine service, and its sanctuary, [a sanctuary] of this world.
ஸ ப்ரத²மோ நியம ஆராத⁴நாயா விவித⁴ரீதிபி⁴ரைஹிகபவித்ரஸ்தா²நேந ச விஸி²ஷ்ட ஆஸீத்|
2 For there was a tabernacle prepared, the first, wherein [were] the candlestick, and the table, and the shewbread; which is called the Holy place.
யதோ தூ³ஷ்யமேகம்’ நிரமீயத தஸ்ய ப்ரத²மகோஷ்ட²ஸ்ய நாம பவித்ரஸ்தா²நமித்யாஸீத் தத்ர தீ³பவ்ரு’க்ஷோ போ⁴ஜநாஸநம்’ த³ர்ஸ²நீயபூபாநாம்’ ஸ்²ரேணீ சாஸீத்|
3 And after the second veil, the tabernacle which is called the Holy of holies;
தத்பஸ்²சாத்³ த்³விதீயாயாஸ்திரஷ்கரிண்யா அப்⁴யந்தரே (அ)திபவித்ரஸ்தா²நமிதிநாமகம்’ கோஷ்ட²மாஸீத்,
4 having a golden censer, and the ark of the covenant overlaid round about with gold, wherein [was] a golden pot holding the manna, and Aaron’s rod that budded, and the tables of the covenant;
தத்ர ச ஸுவர்ணமயோ தூ⁴பாதா⁴ர: பரித: ஸுவர்ணமண்டி³தா நியமமஞ்ஜூஷா சாஸீத் தந்மத்⁴யே மாந்நாயா: ஸுவர்ணக⁴டோ ஹாரோணஸ்ய மஞ்ஜரிதத³ண்ட³ஸ்தக்ஷிதௌ நியமப்ரஸ்தரௌ,
5 and above it cherubim of glory overshadowing the mercy-seat; of which things we cannot now speak severally.
தது³பரி ச கருணாஸநே சா²யாகாரிணௌ தேஜோமயௌ கிரூபா³வாஸ்தாம், ஏதேஷாம்’ விஸே²ஷவ்ரு’த்தாந்தகத²நாய நாயம்’ ஸமய: |
6 Now these things having been thus prepared, the priests go in continually into the first tabernacle, accomplishing the services;
ஏதேஷ்வீத்³ரு’க் நிர்ம்மிதேஷு யாஜகா ஈஸ்²வரஸேவாம் அநுதிஷ்ட²நதோ தூ³ஷ்யஸ்ய ப்ரத²மகோஷ்ட²ம்’ நித்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
7 but into the second the high priest alone, once in the year, not without blood, which he offereth for himself, and for the errors of the people:
கிந்து த்³விதீயம்’ கோஷ்ட²ம்’ ப்ரதிவர்ஷம் ஏகக்ரு’த்வ ஏகாகிநா மஹாயாஜகேந ப்ரவிஸ்²யதே கிந்த்வாத்மநிமித்தம்’ லோகாநாம் அஜ்ஞாநக்ரு’தபாபாநாஞ்ச நிமித்தம் உத்ஸர்ஜ்ஜநீயம்’ ருதி⁴ரம் அநாதா³ய தேந ந ப்ரவிஸ்²யதே|
8 the Holy Ghost this signifying, that the way into the holy place hath not yet been made manifest, while as the first tabernacle is yet standing;
இத்யநேந பவித்ர ஆத்மா யத் ஜ்ஞாபயதி ததி³த³ம்’ தத் ப்ரத²மம்’ தூ³ஷ்யம்’ யாவத் திஷ்ட²தி தாவத் மஹாபவித்ரஸ்தா²நகா³மீ பந்தா² அப்ரகாஸி²தஸ்திஷ்ட²தி|
9 which [is] a parable for the time [now] present; according to which are offered both gifts and sacrifices that cannot, as touching the conscience, make the worshipper perfect,
தச்ச தூ³ஷ்யம்’ வர்த்தமாநஸமயஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்த: , யதோ ஹேதோ: ஸாம்ப்ரதம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴நகாலம்’ யாவத்³ யந்நிரூபிதம்’ தத³நுஸாராத் ஸேவாகாரிணோ மாநஸிகஸித்³தி⁴கரணே(அ)ஸமர்தா²பி⁴:
10 [being] only (with meats and drinks and divers washings) carnal ordinances, imposed until a time of reformation.
கேவலம்’ கா²த்³யபேயேஷு விவித⁴மஜ்ஜநேஷு ச ஸா²ரீரிகரீதிபி⁴ ர்யுக்தாநி நைவேத்³யாநி ப³லிதா³நாநி ச ப⁴வந்தி|
11 But Christ having come a high priest of the good things to come, through the greater and more perfect tabernacle, not made with hands, that is to say, not of this creation,
அபரம்’ பா⁴விமங்க³லாநாம்’ மஹாயாஜக: க்²ரீஷ்ட உபஸ்தா²யாஹஸ்தநிர்ம்மிதேநார்த²த ஏதத்ஸ்ரு’ஷ்டே ர்ப³ஹிர்பூ⁴தேந ஸ்²ரேஷ்டே²ந ஸித்³தே⁴ந ச தூ³ஷ்யேண க³த்வா
12 nor yet through the blood of goats and calves, but through his own blood, entered in once for all into the holy place, having obtained eternal redemption. (aiōnios g166)
சா²கா³நாம்’ கோ³வத்ஸாநாம்’ வா ருதி⁴ரம் அநாதா³ய ஸ்வீயருதி⁴ரம் ஆதா³யைகக்ரு’த்வ ஏவ மஹாபவித்ரஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ்²யாநந்தகாலிகாம்’ முக்திம்’ ப்ராப்தவாந்| (aiōnios g166)
13 For if the blood of goats and bulls, and the ashes of a heifer sprinkling them that have been defiled, sanctify unto the cleanness of the flesh:
வ்ரு’ஷசா²கா³நாம்’ ருதி⁴ரேண க³வீப⁴ஸ்மந: ப்ரக்ஷேபேண ச யத்³யஸு²சிலோகா: ஸா²ரீரிஸு²சித்வாய பூயந்தே,
14 how much more shall the blood of Christ, who through the eternal Spirit offered himself without blemish unto God, cleanse your conscience from dead works to serve the living God? (aiōnios g166)
தர்ஹி கிம்’ மந்யத்⁴வே ய: ஸதா³தநேநாத்மநா நிஷ்கலங்கப³லிமிவ ஸ்வமேவேஸ்²வராய த³த்தவாந், தஸ்ய க்²ரீஷ்டஸ்ய ருதி⁴ரேண யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸ்யமரேஸ்²வரஸ்ய ஸேவாயை கிம்’ ம்ரு’த்யுஜநகேப்⁴ய: கர்ம்மப்⁴யோ ந பவித்ரீகாரிஷ்யந்தே? (aiōnios g166)
15 And for this cause he is the mediator of a new covenant, that a death having taken place for the redemption of the transgressions that were under the first covenant, they that have been called may receive the promise of the eternal inheritance. (aiōnios g166)
ஸ நூதநநியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ²(அ)ப⁴வத் தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத் ப்ரத²மநியமலங்க⁴நரூபபாபேப்⁴யோ ம்ரு’த்யுநா முக்தௌ ஜாதாயாம் ஆஹூதலோகா அநந்தகாலீயஸம்பத³: ப்ரதிஜ்ஞாப²லம்’ லபே⁴ரந்| (aiōnios g166)
16 For where a testament is, there must of necessity be the death of him that made it.
யத்ர நியமோ ப⁴வதி தத்ர நியமஸாத⁴கஸ்ய ப³லே ர்ம்ரு’த்யுநா ப⁴விதவ்யம்’|
17 For a testament is of force where there hath been death: for doth it ever avail while he that made it liveth?
யதோ ஹதேந ப³லிநா நியம: ஸ்தி²ரீப⁴வதி கிந்து நியமஸாத⁴கோ ப³லி ர்யாவத் ஜீவதி தாவத் நியமோ நிரர்த²கஸ்திஷ்ட²தி|
18 Wherefore even the first [covenant] hath not been dedicated without blood.
தஸ்மாத் ஸ பூர்வ்வநியமோ(அ)பி ருதி⁴ரபாதம்’ விநா ந ஸாதி⁴த: |
19 For when every commandment had been spoken by Moses unto all the people according to the law, he took the blood of the calves and the goats, with water and scarlet wool and hyssop, and sprinkled both the book itself, and all the people,
ப²லத: ஸர்வ்வலோகாந் ப்ரதி வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸர்வ்வா ஆஜ்ஞா: கத²யித்வா மூஸா ஜலேந ஸிந்தூ³ரவர்ணலோம்நா ஏஷோவத்ரு’ணேந ச ஸார்த்³த⁴ம்’ கோ³வத்ஸாநாம்’ சா²கா³நாஞ்ச ருதி⁴ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க்³ரந்தே² ஸர்வ்வலோகேஷு ச ப்ரக்ஷிப்ய ப³பா⁴ஷே,
20 saying, This is the blood of the covenant which God commanded to you-ward.
யுஷ்மாந் அதீ⁴ஸ்²வரோ யம்’ நியமம்’ நிரூபிதவாந் தஸ்ய ருதி⁴ரமேதத்|
21 Moreover the tabernacle and all the vessels of the ministry he sprinkled in like manner with the blood.
தத்³வத் ஸ தூ³ஷ்யே(அ)பி ஸேவார்த²கேஷு ஸர்வ்வபாத்ரேஷு ச ருதி⁴ரம்’ ப்ரக்ஷிப்தவாந்|
22 And according to the law, I may almost say, all things are cleansed with blood, and apart from shedding of blood there is no remission.
அபரம்’ வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ப்ராயஸ²: ஸர்வ்வாணி ருதி⁴ரேண பரிஷ்க்ரியந்தே ருதி⁴ரபாதம்’ விநா பாபமோசநம்’ ந ப⁴வதி ச|
23 It was necessary therefore that the copies of the things in the heavens should be cleansed with these; but the heavenly things themselves with better sacrifices than these.
அபரம்’ யாநி ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தாஸ்தேஷாம் ஏதை: பாவநம் ஆவஸ்²யகம் ஆஸீத் கிந்து ஸாக்ஷாத் ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம் ஏதேப்⁴ய: ஸ்²ரேஷ்டே² ர்ப³லிதா³நை: பாவநமாவஸ்²யகம்’|
24 For Christ entered not into a holy place made with hands, like in pattern to the true; but into heaven itself, now to appear before the face of God for us:
யத: க்²ரீஷ்ட: ஸத்யபவித்ரஸ்தா²நஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தரூபம்’ ஹஸ்தக்ரு’தம்’ பவித்ரஸ்தா²நம்’ ந ப்ரவிஷ்டவாந் கிந்த்வஸ்மந்நிமித்தம் இதா³நீம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தா²தும்’ ஸ்வர்க³மேவ ப்ரவிஷ்ட: |
25 nor yet that he should offer himself often; as the high priest entereth into the holy place year by year with blood not his own;
யதா² ச மஹாயாஜக: ப்ரதிவர்ஷம்’ பரஸோ²ணிதமாதா³ய மஹாபவித்ரஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ²தி ததா² க்²ரீஷ்டேந புந: புநராத்மோத்ஸர்கோ³ ந கர்த்தவ்ய: ,
26 else must he often have suffered since the foundation of the world: but now once at the end of the ages hath he been manifested to put away sin by the sacrifice of himself. (aiōn g165)
கர்த்தவ்யே ஸதி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலமாரப்⁴ய ப³ஹுவாரம்’ தஸ்ய ம்ரு’த்யுபோ⁴க³ ஆவஸ்²யகோ(அ)ப⁴வத்; கிந்த்விதா³நீம்’ ஸ ஆத்மோத்ஸர்கே³ண பாபநாஸா²ர்த²ம் ஏகக்ரு’த்வோ ஜக³த: ஸே²ஷகாலே ப்ரசகாஸே²| (aiōn g165)
27 And inasmuch as it is appointed unto men once to die, and after this [cometh] judgment;
அபரம்’ யதா² மாநுஷஸ்யைகக்ரு’த்வோ மரணம்’ தத் பஸ்²சாத்³ விசாரோ நிரூபிதோ(அ)ஸ்தி,
28 so Christ also, having been once offered to bear the sins of many, shall appear a second time, apart from sin, to them that wait for him, unto salvation.
தத்³வத் க்²ரீஷ்டோ(அ)பி ப³ஹூநாம்’ பாபவஹநார்த²ம்’ ப³லிரூபேணைகக்ரு’த்வ உத்ஸஸ்ரு’ஜே, அபரம்’ த்³விதீயவாரம்’ பாபாத்³ பி⁴ந்ந: ஸந் யே தம்’ ப்ரதீக்ஷந்தே தேஷாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ த³ர்ஸ²நம்’ தா³ஸ்யதி|
