Genesis 11
1 And the whole earth was of one language and of one speech.
| و تمام جهان را یک زبان و یک لغت بود. | ۱ |
2 And it came to pass, as they journeyed east, that they found a plain in the land of Shinar; and they dwelt there.
| و واقع شد که چون از مشرق کوچ می‌کردند، همواری‌ای در زمین شنعار یافتند و درآنجا سکنی گرفتند. | ۲ |
3 And they said one to another, Go to, let us make brick, and burn them throughly. And they had brick for stone, and slime had they for mortar.
| و به یکدیگر گفتند: «بیایید، خشتها بسازیم و آنها را خوب بپزیم.» و ایشان راآجر به‌جای سنگ بود، و قیر به‌جای گچ. | ۳ |
4 And they said, Go to, let us build us a city, and a tower, whose top [may reach] unto heaven, and let us make us a name; lest we be scattered abroad upon the face of the whole earth.
| وگفتند: «بیایید شهری برای خود بنا نهیم، و برجی را که سرش به آسمان برسد، تا نامی برای خویشتن پیدا کنیم، مبادا بر روی تمام زمین پراکنده شویم.» | ۴ |
5 And the LORD came down to see the city and the tower, which the children of men builded.
| و خداوند نزول نمود تا شهر وبرجی را که بنی آدم بنا می‌کردند، ملاحظه نماید. | ۵ |
6 And the LORD said, Behold, they are one people, and they have all one language; and this is what they begin to do: and now nothing will be withholden from them, which they purpose to do.
| و خداوند گفت: «همانا قوم یکی است و جمیع ایشان را یک زبان و این کار را شروع کرده‌اند، والان هیچ کاری که قصد آن بکنند، از ایشان ممتنع نخواهد شد. | ۶ |
7 Go to, let us go down, and there confound their language, that they may not understand one another’s speech.
| اکنون نازل شویم و زبان ایشان رادر آنجا مشوش سازیم تا سخن یکدیگر رانفهمند.» | ۷ |
8 So the LORD scattered them abroad from thence upon the face of all the earth: and they left off to build the city.
| پس خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده ساخت و از بنای شهر بازماندند. | ۸ |
9 Therefore was the name of it called Babel; because the LORD did there confound the language of all the earth: and from thence did the LORD scatter them abroad upon the face of all the earth.
| از آن سبب آنجا را بابل نامیدند، زیرا که در آنجا خداوند لغت تمامی اهل جهان رامشوش ساخت. و خداوند ایشان را از آنجا برروی تمام زمین پراکنده نمود. | ۹ |
10 These are the generations of Shem. Shem was an hundred years old, and begat Arpachshad two years after the flood:
| این است پیدایش سام. چون سام صد ساله بود، ارفکشاد را دو سال بعد از طوفان آورد. | ۱۰ |
11 and Shem lived after he begat Arpachshad five hundred years, and begat sons and daughters.
| وسام بعد از آوردن ارفکشاد، پانصد سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۱ |
12 And Arpachshad lived five and thirty years, and begat Shelah:
| و ارفکشاد سی وپنج سال بزیست و شالح را آورد. | ۱۲ |
13 and Arpachshad lived after he begat Shelah four hundred and three years, and begat sons and daughters.
| و ارفکشادبعد از آوردن شالح، چهار صد و سه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۳ |
14 And Shelah lived thirty years, and begat Eber:
| و شالح سی سال بزیست، و عابر را آورد. | ۱۴ |
15 and Shelah lived after he begat Eber four hundred and three years, and begat sons and daughters.
| و شالح بعد از آوردن عابر، چهارصد و سه سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد. | ۱۵ |
16 And Eber lived four and thirty years, and begat Peleg:
| و عابر سی و چهار سال بزیست و فالج را آورد. | ۱۶ |
17 and Eber lived after he begat Peleg four hundred and thirty years, and begat sons and daughters.
| و عابر بعد از آوردن فالج، چهار صد و سی سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد. | ۱۷ |
18 And Peleg lived thirty years, and begat Reu:
| و فالج سی سال بزیست، و رعورا آورد. | ۱۸ |
19 and Peleg lived after he begat Reu two hundred and nine years, and begat sons and daughters.
| و فالج بعد از آوردن رعو، دویست ونه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۹ |
20 And Reu lived two and thirty years, and begat Serug:
| ورعو سی و دو سال بزیست، و سروج را آورد. | ۲۰ |
21 and Reu lived after he begat Serug two hundred and seven years, and begat sons and daughters.
| ورعو بعد از آوردن سروج، دویست و هفت سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۲۱ |
22 And Serug lived thirty years, and begat Nahor:
| وسروج سی سال بزیست، و ناحور را آورد. | ۲۲ |
23 and Serug lived after he begat Nahor two hundred years, and begat sons and daughters.
| وسروج بعد از آوردن ناحور، دویست سال بزیست و پسران و دختران آورد. | ۲۳ |
24 And Nahor lived nine and twenty years, and begat Terah:
| و ناحور بیست و نه سال بزیست، و تارح را آورد. | ۲۴ |
25 and Nahor lived after he begat Terah an hundred and nineteen years, and begat sons and daughters.
| و ناحور بعد ازآوردن تارح، صد و نوزده سال زندگانی کرد وپسران و دختران آورد. | ۲۵ |
26 And Terah lived seventy years, and begat Abram, Nahor, and Haran.
| و تارح هفتاد سال بزیست، و ابرام و ناحور و هاران را آورد. | ۲۶ |
27 Now these are the generations of Terah. Terah begat Abram, Nahor, and Haran; and Haran begat Lot.
| و این است پیدایش تارح که تارح، ابرام وناحور و هاران را آورد، و هاران، لوط را آورد. | ۲۷ |
28 And Haran died in the presence of his father Terah in the land of his nativity, in Ur of the Chaldees.
| وهاران پیش پدر خود، تارح در زادبوم خویش دراور کلدانیان بمرد. | ۲۸ |
29 And Abram and Nahor took them wives: the name of Abram’s wife was Sarai; and the name of Nahor’s wife, Milcah, the daughter of Haran, the father of Milcah, and the father of Iscah.
| و ابرام و ناحور زنان برای خود گرفتند. زن ابرام را سارای نام بود. و زن ناحور را ملکه نام بود، دختر هاران، پدر ملکه وپدر یسکه. | ۲۹ |
30 And Sarai was barren; she had no child.
| اما سارای نازاد مانده، ولدی نیاورد. | ۳۰ |
31 And Terah took Abram his son, and Lot the son of Haran, his son’s son, and Sarai his daughter in law, his son Abram’s wife; and they went forth with them from Ur of the Chaldees, to go into the land of Canaan; and they came unto Haran, and dwelt there.
| پس تارح پسر خود ابرام، و نواده خودلوط، پسر هاران، و عروس خود سارای، زوجه پسرش ابرام را برداشته، با ایشان از اور کلدانیان بیرون شدند تا به ارض کنعان بروند، و به حران رسیده، در آنجا توقف نمودند. | ۳۱ |
32 And the days of Terah were two hundred and five years: and Terah died in Haran.
| و مدت زندگانی تارح، دویست و پنج سال بود، و تارح درحران مرد. | ۳۲ |
