Ezekiel 28
1 The word of the LORD came again unto me, saying,
Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
2 Son of man, say unto the prince of Tyre, Thus saith the Lord GOD: Because thine heart is lifted up, and thou hast said, I am a god, I sit in the seat of God, in the midst of the seas; yet thou art man, and not God, though thou didst set thine heart as the heart of God:
И инсан оғли, турниң шаһзадисигә мундақ дегин: — Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Сениң өзүңни чоң тутуп: «Мән бир илаһтурмән; Мән Худаниң тәхтигә, йәни деңиз-океанларниң бағрида олтиримән», дегәнсән; (Бирақ сән инсан, Худа әмәссән!) Сән өз көңлүңни Худаниң көңли дәп ойлап қалдиң.
3 behold, thou art wiser than Daniel; there is no secret that they can hide from thee:
Мана, сән Даниялдин данасән; Һеч қандақ сир сәндин йошурун әмәс;
4 by thy wisdom and by thine understanding thou hast gotten thee riches, and hast gotten gold and silver into thy treasures:
Даналиғиң вә әқлиң билән сән байлиқларға егә болдуң, Алтун-күмүчни ғәзнилириңгә топлап қойдуң;
5 by thy great wisdom [and] by thy traffic hast thou increased thy riches, and thine heart is lifted up because of thy riches:
Тиҗарәттә болған зор даналиғиң билән байлиқлириңни авуттуң; Байлиқлириң түпәйлидин өзүңни чоң туттуң: —
6 therefore thus saith the Lord GOD: Because thou hast set thine heart as the heart of God;
Шуңа Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Сән өз көңлүңни Худаниң көңли дәп ойлап кәткәнлигиңдин,
7 therefore behold, I will bring strangers upon thee, the terrible of the nations: and they shall draw their swords against the beauty of thy wisdom, and they shall defile thy brightness.
Әнди мана, Мән ят адәмләр, Йәни әлләрниң дәһшитини үстүңгә епкелимән; Улар даналиғиңниң парлақлиғини йоқитишқа қиличлирини суғуруп, Шан-шәривиңни булғайду;
8 They shall bring thee down to the pit; and thou shalt die the deaths of them that are slain, in the heart of the seas.
Улар сени һаңға чүшүриду; Шуниң билән сән деңиз-океанларниң қойнида өлтүрүлгәнләрниң өлүмидә өлисән.
9 Wilt thou yet say before him that slayeth thee, I am God? but thou art man, and not God, in the hand of him that woundeth thee.
Әнди сени өлтүргүчиниң алдида: «Мән Худа» — дәмсән? Бирақ сән өзүңни санҗип өлтүридиғанниң қоли астида Тәңри әмәс, инсан болуп чиқисән.
10 Thou shalt die the deaths of the uncircumcised by the hand of strangers: for I have spoken it, saith the Lord GOD.
Сән ят адәмләрниң қолида хәтнә қилинмиғанларға лайиқ болған өлүм билән өлисән; Чүнки Мән шундақ сөз қилған», — дәйду Рәб Пәрвәрдигар.
11 Moreover the word of the LORD came unto me, saying,
Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
12 Son of man, take up a lamentation for the king of Tyre, and say unto him, Thus saith the Lord GOD: Thou sealest up the sum, full of wisdom, and perfect in beauty.
И инсан оғли, Турниң падишаси тоғрилиқ авазиңни көтирип бу мәрсийәни ағзиңға елип униңға мундақ дегин: — Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Сән, камаләтниң җәвһири болған, Даналиққа толған, гөзәлликтә камаләткә йәткән едиң;
13 Thou wast in Eden the garden of God; every precious stone was thy covering, the sardius, the topaz, and the diamond, the beryl, the onyx, and the jasper, the sapphire, the emerald, and the carbuncle, and gold: the workmanship of thy tabrets and of thy pipes was in thee; in the day that thou wast created they were prepared.
Сән Ерәм бағчиси, йәни Худаниң бағчисида болғансән; Һәр бир қиммәтлик ташлар, йәни қизил яқут, сериқ гөһәр вә алмас, берил яқут, ақ һеқиқ, анарташ, көк яқут, зумрәт вә көк қашташ саңа йөгәк болған; Яқут көзлириң вә нәққашлириң алтун ичигә ясалған; Сән яритилған күнүңдә улар тәйярланған еди.
14 Thou wast the anointed cherub that covereth: and I set thee, [so that] thou wast upon the holy mountain of God; thou hast walked up and down in the midst of the stones of fire.
Сән болсаң мәсиһләнгән муһапизәтчи керуб едиңсән, Чүнки Мән сени шундақ бекиткән едим; Сән Худаниң муқәддәс теғида болғансән; Сән отлуқ ташлар арисида жүрәттиң;
15 Thou wast perfect in thy ways from the day that thou wast created, till unrighteousness was found in thee.
Сән яритилған күндин бери, сәндә қәбиһлик пәйда болғичә, йоллириңда мукәммәл болуп кәлгән едиң.
16 By the multitude of they traffic they filled the midst of thee with violence, and thou hast sinned: therefore, have I cast thee as profane out of the mountain of God; and I have destroyed thee, O covering cherub, from the midst of the stones of fire.
Қилған содилириңниң көп болғанлиғидин сән зорлуқ-зумбулуқ билән толуп, гуна садир қилған; Шуңа Мән сени Худаниң теғидин һарам нәрсә дәп ташливәткәнмән; Мән сени, и муһапизәтчи керуб, отлуқ ташлар арисидин һайдап йоқатқанмән;
17 Thine heart was lifted up because of thy beauty, thou hast corrupted thy wisdom by reason of thy brightness: I have cast thee to the ground, I have laid thee before kings, that they may behold thee.
Сениң көңлүң гөзәллигиң билән тәкәббурлишип кәтти; Парлақлиғиң түпәйлидин сән даналиғиңни булғиғансән; Мән сени йәргә ташливәттим; Падишаһлар сени көрүп йетиши үчүн Мән сени улар алдида ятқуздум.
18 By the multitude of thine iniquities, in the unrighteousness of thy traffic, thou hast profaned thy sanctuaries; therefore have I brought forth a fire from the midst of thee, it hath devoured thee, and I have turned thee to ashes upon the earth in the sight of all them that behold thee.
Сениң қәбиһликлириңниң көплүги түпәйлидин, Қилған содаңниң адилсизлиғи түпәйлидин, Өз муқәддәс җайлириңни булғиғансән; Мән өзүңдин бир отни чиқардим, У сени көйдүрүп йәвәтти; Шуниң билән саңа қарап турғанларниң һәммисиниң көз алдида, Мән сени йәрдә қалған күлләргә айландурувәттим.
19 All they that know thee among the peoples shall be astonished at thee: thou art become a terror, and thou shalt never be any more.
Сени тонуғанларниң һәммиси саңа қарап сарасимидә қалиду; Сән өзүң бир вәһшәт болуп қалдиң, әнди қайтидин болмайсән».
20 And the word of the LORD came unto me, saying,
Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
21 Son of man, set thy face toward Zidon, and prophesy against it,
И инсан оғли, йүзүңни Зидонға қаритип уни әйипләп бешарәт берип мундақ дегин: —
22 and say, Thus saith the Lord GOD: Behold, I am against thee, O Zidon; and I will be glorified in the midst of thee: and they shall know that I am the LORD, when I shall have executed judgments in her, and shall be sanctified in her.
Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Мән саңа қарши, и Зидон; Өзүм араңда улуқлинимән; Мән униң үстигә һөкүм чиқирип җазалиқинимда, Өзүмни униңда пак-муқәддәс екәнлимни көрсәткинимдә, Улар Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни тонуп йетиду.
23 For I will send into her pestilence and blood in her streets; and the wounded shall fall in the midst of her, with the sword upon her on every side; and they shall know that I am the LORD.
Мән уларға вабани әвитип, рәстә-кочилирида қан аққузимән; Униңға қарши чиққан қиличниң һәр әтрапида болғанлиғидин оттурисида өлтүрүлгәнләр жиқилиду; Шуниң билән улар Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни тонуп йетиду;
24 And there shall be no more a pricking brier unto the house of Israel, nor a grieving thorn of any that are round about them, that did despite unto them; and they shall know that I am the Lord GOD.
Улар йәнә Исраил җәмәтини көзгә илмиған әтрапидикиләр арисида, Исраил үчүн адәмни санҗиғучи җиған яки дәрд-әләмлик тикән болмайду; Шуниң билән улар Мениң Рәб Пәрвәрдигар екәнлигимни тонуп йетиду».
25 Thus saith the Lord GOD: When I shall have gathered the house of Israel from the peoples among whom they are scattered, and shall be sanctified in them in the sight of the nations, then shall they dwell in their own land which I gave my servant Jacob.
Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән улар тарқитилған әлләр арисидин Исраил җәмәтини қайтидин жиққинимда, уларда әлләрниң көз алдида Өзүмниң пак-муқәддәс екәнлигимни көрсәткинимдә, әнди улар Мән Өз қулум болған Яқупқа тәқдим қилған, өзиниң зиминида олтириду;
26 And they shall dwell securely therein; yea, they shall build houses, and plant vineyards, and shall dwell securely; when I have executed judgments upon all those that do them despite round about them; and they shall know that I am the LORD their God.
улар униңда теч-аманлиқ ичидә яшап, өйләрни селип үзүмзарларни тикиду; Мән уларни көзгә илмайдиған әтрапидикиләрниң һәммисиниң үстигә һөкүм чиқирип җазалиқинимда, улар теч-аманлиқ ичидә туриду; шуниң билән улар Мениң Пәрвәрдигар, уларниң Худаси екәнлигимни билип йетиду».
