Ephesians 4
1 I therefore, the prisoner in the Lord, beseech you to walk worthily of the calling wherewith ye were called,
ಅತೋ ಬನ್ದಿರಹಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಿನಯೇ ಯೂಯಂ ಯೇನಾಹ್ವಾನೇನಾಹೂತಾಸ್ತದುಪಯುಕ್ತರೂಪೇಣ
2 with all lowliness and meekness, with longsuffering, forbearing one another in love;
ಸರ್ವ್ವಥಾ ನಮ್ರತಾಂ ಮೃದುತಾಂ ತಿತಿಕ್ಷಾಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರಮ್ನಾ ಸಹಿಷ್ಣುತಾಞ್ಚಾಚರತ|
3 giving diligence to keep the unity of the Spirit in the bond of peace.
ಪ್ರಣಯಬನ್ಧನೇನ ಚಾತ್ಮನ ಏಕ್ಯಂ ರಕ್ಷಿತುಂ ಯತಧ್ವಂ|
4 [There is] one body, and one Spirit, even as also ye were called in one hope of your calling;
ಯೂಯಮ್ ಏಕಶರೀರಾ ಏಕಾತ್ಮಾನಶ್ಚ ತದ್ವದ್ ಆಹ್ವಾನೇನ ಯೂಯಮ್ ಏಕಪ್ರತ್ಯಾಶಾಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಸಮಾಹೂತಾಃ|
5 one Lord, one faith, one baptism,
ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕಃ ಪ್ರಭುರೇಕೋ ವಿಶ್ವಾಸ ಏಕಂ ಮಜ್ಜನಂ, ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ತಾತಃ
6 one God and Father of all, who is over all, and through all, and in all.
ಸರ್ವ್ವೋಪರಿಸ್ಥಃ ಸರ್ವ್ವವ್ಯಾಪೀ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯವರ್ತ್ತೀ ಚೈಕ ಈಶ್ವರ ಆಸ್ತೇ|
7 But unto each one of us was the grace given according to the measure of the gift of Christ.
ಕಿನ್ತು ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ದಾನಪರಿಮಾಣಾನುಸಾರಾದ್ ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಮೈ ವಿಶೇಷೋ ವರೋಽದಾಯಿ|
8 Wherefore he saith, When he ascended on high, he led captivity captive, And gave gifts unto men.
ಯಥಾ ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ, "ಊರ್ದ್ಧ್ವಮ್ ಆರುಹ್ಯ ಜೇತೃನ್ ಸ ವಿಜಿತ್ಯ ಬನ್ದಿನೋಽಕರೋತ್| ತತಃ ಸ ಮನುಜೇಭ್ಯೋಽಪಿ ಸ್ವೀಯಾನ್ ವ್ಯಶ್ರಾಣಯದ್ ವರಾನ್|| "
9 (Now this, He ascended, what is it but that he also descended into the lower parts of the earth?
ಊರ್ದ್ಧ್ವಮ್ ಆರುಹ್ಯೇತಿವಾಕ್ಯಸ್ಯಾಯಮರ್ಥಃ ಸ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಪೃಥಿವೀರೂಪಂ ಸರ್ವ್ವಾಧಃಸ್ಥಿತಂ ಸ್ಥಾನಮ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್;
10 He that descended is the same also that ascended far above all the heavens, that he might fill all things.)
ಯಶ್ಚಾವತೀರ್ಣವಾನ್ ಸ ಏವ ಸ್ವರ್ಗಾಣಾಮ್ ಉಪರ್ಯ್ಯುಪರ್ಯ್ಯಾರೂಢವಾನ್ ಯತಃ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ತೇನ ಪೂರಯಿತವ್ಯಾನಿ|
11 And he gave some [to be] apostles; and some, prophets; and some, evangelists; and some, pastors and teachers;
ಸ ಏವ ಚ ಕಾಂಶ್ಚನ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಅಪರಾನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಽಪರಾನ್ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಕಾನ್ ಅಪರಾನ್ ಪಾಲಕಾನ್ ಉಪದೇಶಕಾಂಶ್ಚ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್|
12 for the perfecting of the saints, unto the work of ministering, unto the building up of the body of Christ:
ಯಾವದ್ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯೇಶ್ವರಪುತ್ರವಿಷಯಕಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಚೈಕ್ಯಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಂ ಪುರುಷರ್ಥಞ್ಚಾರ್ಥತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಪರಿಮಾಣಸ್ಯ ಸಮಂ ಪರಿಮಾಣಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನುಮಸ್ತಾವತ್
13 till we all attain unto the unity of the faith, and of the knowledge of the Son of God, unto a fullgrown man, unto the measure of the stature of the fulness of Christ:
ಸ ಪರಿಚರ್ಯ್ಯಾಕರ್ಮ್ಮಸಾಧನಾಯ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಶರೀರಸ್ಯ ನಿಷ್ಠಾಯೈ ಚ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಸಿದ್ಧತಾಯಾಸ್ತಾದೃಶಮ್ ಉಪಾಯಂ ನಿಶ್ಚಿತವಾನ್|
14 that we may be no longer children, tossed to and fro and carried about with every wind of doctrine, by the sleight of men, in craftiness, after the wiles of error;
ಅತಏವ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ಚಾತುರೀತೋ ಭ್ರಮಕಧೂರ್ತ್ತತಾಯಾಶ್ಛಲಾಚ್ಚ ಜಾತೇನ ಸರ್ವ್ವೇಣ ಶಿಕ್ಷಾವಾಯುನಾ ವಯಂ ಯದ್ ಬಾಲಕಾ ಇವ ದೋಲಾಯಮಾನಾ ನ ಭ್ರಾಮ್ಯಾಮ ಇತ್ಯಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಯತಿತವ್ಯಂ,
15 but speaking truth in love, may grow up in all things into him, which is the head, [even] Christ;
ಪ್ರೇಮ್ನಾ ಸತ್ಯತಾಮ್ ಆಚರದ್ಭಿಃ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ವರ್ದ್ಧಿತವ್ಯಞ್ಚ, ಯತಃ ಸ ಮೂರ್ದ್ಧಾ,
16 from whom all the body fitly framed and knit together through that which every joint supplieth, according to the working in [due] measure of each several part, maketh the increase of the body unto the building up of itself in love.
ತಸ್ಮಾಚ್ಚೈಕೈಕಸ್ಯಾಙ್ಗಸ್ಯ ಸ್ವಸ್ವಪರಿಮಾಣಾನುಸಾರೇಣ ಸಾಹಾಯ್ಯಕರಣಾದ್ ಉಪಕಾರಕೈಃ ಸರ್ವ್ವೈಃ ಸನ್ಧಿಭಿಃ ಕೃತ್ಸ್ನಸ್ಯ ಶರೀರಸ್ಯ ಸಂಯೋಗೇ ಸಮ್ಮಿಲನೇ ಚ ಜಾತೇ ಪ್ರೇಮ್ನಾ ನಿಷ್ಠಾಂ ಲಭಮಾನಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಶರೀರಂ ವೃದ್ಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ|
17 This I say therefore, and testify in the Lord, that ye no longer walk as the Gentiles also walk, in the vanity of their mind,
ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಹಂ ಪ್ರಭುನೇದಂ ಬ್ರವೀಮ್ಯಾದಿಶಾಮಿ ಚ, ಅನ್ಯೇ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾ ಇವ ಯೂಯಂ ಪೂನ ರ್ಮಾಚರತ|
18 being darkened in their understanding, alienated from the life of God because of the ignorance that is in them, because of the hardening of their heart;
ಯತಸ್ತೇ ಸ್ವಮನೋಮಾಯಾಮ್ ಆಚರನ್ತ್ಯಾನ್ತರಿಕಾಜ್ಞಾನಾತ್ ಮಾನಸಿಕಕಾಠಿನ್ಯಾಚ್ಚ ತಿಮಿರಾವೃತಬುದ್ಧಯ ಈಶ್ವರೀಯಜೀವನಸ್ಯ ಬಗೀರ್ಭೂತಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ,
19 who being past feeling gave themselves up to lasciviousness, to work all uncleanness with greediness.
ಸ್ವಾನ್ ಚೈತನ್ಯಶೂನ್ಯಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ಚ ಲೋಭೇನ ಸರ್ವ್ವವಿಧಾಶೌಚಾಚರಣಾಯ ಲಮ್ಪಟತಾಯಾಂ ಸ್ವಾನ್ ಸಮರ್ಪಿತವನ್ತಃ|
20 But ye did not so learn Christ;
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ನ ತಾದೃಶಂ ಪರಿಚಿತವನ್ತಃ,
21 if so be that ye heard him, and were taught in him, even as truth is in Jesus:
ಯತೋ ಯೂಯಂ ತಂ ಶ್ರುತವನ್ತೋ ಯಾ ಸತ್ಯಾ ಶಿಕ್ಷಾ ಯೀಶುತೋ ಲಭ್ಯಾ ತದನುಸಾರಾತ್ ತದೀಯೋಪದೇಶಂ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತಶ್ಚೇತಿ ಮನ್ಯೇ|
22 that ye put away, as concerning your former manner of life, the old man, which waxeth corrupt after the lusts of deceit;
ತಸ್ಮಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲಿಕಾಚಾರಕಾರೀ ಯಃ ಪುರಾತನಪುರುಷೋ ಮಾಯಾಭಿಲಾಷೈ ರ್ನಶ್ಯತಿ ತಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಮಾನಸಿಕಭಾವೋ ನೂತನೀಕರ್ತ್ತವ್ಯಃ,
23 and that ye be renewed in the spirit of your mind,
ಯೋ ನವಪುರುಷ ಈಶ್ವರಾನುರೂಪೇಣ ಪುಣ್ಯೇನ ಸತ್ಯತಾಸಹಿತೇನ
24 and put on the new man, which after God hath been created in righteousness and holiness of truth.
ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕತ್ವೇನ ಚ ಸೃಷ್ಟಃ ಸ ಏವ ಪರಿಧಾತವ್ಯಶ್ಚ|
25 Wherefore, putting away falsehood, speak ye truth each one with his neighbour: for we are members one of another.
ಅತೋ ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಮಿಥ್ಯಾಕಥನಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಸಮೀಪವಾಸಿಭಿಃ ಸಹ ಸತ್ಯಾಲಾಪಂ ಕುರುತ ಯತೋ ವಯಂ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅಙ್ಗಪ್ರತ್ಯಙ್ಗಾ ಭವಾಮಃ|
26 Be ye angry, and sin not: let not the sun go down upon your wrath:
ಅಪರಂ ಕ್ರೋಧೇ ಜಾತೇ ಪಾಪಂ ಮಾ ಕುರುಧ್ವಮ್, ಅಶಾನ್ತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ರೋಷೇಸೂರ್ಯ್ಯೋಽಸ್ತಂ ನ ಗಚ್ಛತು|
27 neither give place to the devil.
ಅಪರಂ ಶಯತಾನೇ ಸ್ಥಾನಂ ಮಾ ದತ್ತ|
28 Let him that stole steal no more: but rather let him labour, working with his hands the thing that is good, that he may have whereof to give to him that hath need.
ಚೋರಃ ಪುನಶ್ಚೈರ್ಯ್ಯಂ ನ ಕರೋತು ಕಿನ್ತು ದೀನಾಯ ದಾನೇ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ಯಜ್ಜಾಯತೇ ತದರ್ಥಂ ಸ್ವಕರಾಭ್ಯಾಂ ಸದ್ವೃತ್ತ್ಯಾ ಪರಿಶ್ರಮಂ ಕರೋತು|
29 Let no corrupt speech proceed out of your mouth, but such as is good for edifying as the need may be, that it may give grace to them that hear.
ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವದನೇಭ್ಯಃ ಕೋಽಪಿ ಕದಾಲಾಪೋ ನ ನಿರ್ಗಚ್ಛತು, ಕಿನ್ತು ಯೇನ ಶ್ರೋತುರುಪಕಾರೋ ಜಾಯತೇ ತಾದೃಶಃ ಪ್ರಯೋಜನೀಯನಿಷ್ಠಾಯೈ ಫಲದಾಯಕ ಆಲಾಪೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಭವತು|
30 And grieve not the Holy Spirit of God, in whom ye were sealed unto the day of redemption.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೂಯಂ ಮುಕ್ತಿದಿನಪರ್ಯ್ಯನ್ತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯೇನ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಮುದ್ರಯಾಙ್ಕಿತಾ ಅಭವತ ತಂ ಶೋಕಾನ್ವಿತಂ ಮಾ ಕುರುತ|
31 Let all bitterness, and wrath, and anger, and clamour, and railing, be put away from you, with all malice:
ಅಪರಂ ಕಟುವಾಕ್ಯಂ ರೋಷಃ ಕೋಷಃ ಕಲಹೋ ನಿನ್ದಾ ಸರ್ವ್ವವಿಧದ್ವೇಷಶ್ಚೈತಾನಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ದೂರೀಭವನ್ತು|
32 and be ye kind one to another, tenderhearted, forgiving each other, even as God also in Christ forgave you.
ಯೂಯಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಹಿತೈಷಿಣಃ ಕೋಮಲಾನ್ತಃಕರಣಾಶ್ಚ ಭವತ| ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯದ್ವದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದೋಷಾನ್ ಕ್ಷಮಿತವಾನ್ ತದ್ವದ್ ಯೂಯಮಪಿ ಪರಸ್ಪರಂ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ|
