Ecclesiastes 1
1 The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem.
Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir.
2 Vanity of vanities, saith the Preacher; vanity of vanities, all is vanity.
Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur!
3 What profit hath man of all his labour wherein he laboureth under the sun?
İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var?
4 One generation goeth, and another generation cometh; and the earth abideth for ever.
Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır.
5 The sun also ariseth, and the sun goeth down, and hasteth to his place where he ariseth.
Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın.
6 The wind goeth toward the south, and turneth about unto the north; it turneth about continually in its course, and the wind returneth again to its circuits.
Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir.
7 All the rivers run into the sea, yet the sea is not full; unto the place whither the rivers go, thither they go again.
Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar.
8 All things are full of weariness; man cannot utter [it]: the eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.
Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən.
9 That which hath been is that which shall be; and that which hath been done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun.
Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur.
10 Is there a thing whereof men say, See, this is new? it hath been already, in the ages which were before us.
Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl.
11 There is no remembrance of the former [generations]; neither shall there be any remembrance of the latter [generations] that are to come, among those that shall come after.
Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq.
12 I the Preacher was king over Israel in Jerusalem.
Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim.
13 And I applied my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that is done under heaven: it is a sore travail that God hath given to the sons of men to be exercised therewith.
Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib.
14 I have seen all the works that are done under the sun; and, behold, all is vanity and a striving after wind.
Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər.
15 That which is crooked cannot be made straight: and that which is wanting cannot be numbered.
Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz.
16 I communed with mine own heart, saying, Lo, I have gotten me great wisdom above all that were before me in Jerusalem: yea, my heart hath had great experience of wisdom and knowledge.
Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”.
17 And I applied my heart to know wisdom, and to know madness and folly: I perceived that this also was a striving after wind.
Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər.
18 For in much wisdom is much grief: and he that increaseth knowledge increaseth sorrow.
Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır.
