Acts 2
1 And when the day of Pentecost was now come, they were all together in one place.
| و چون روز پنطیکاست رسید، به یک دل در یکجا بودند. | ۱ |
2 And suddenly there came from heaven a sound as of the rushing of a mighty wind, and it filled all the house where they were sitting.
| که ناگاه آوازی چون صدای وزیدن باد شدید از آسمان آمد و تمام آن خانه را که در آنجا نشسته بودند پر ساخت. | ۲ |
3 And there appeared unto them tongues parting asunder, like as of fire; and it sat upon each one of them.
| وزبانه های منقسم شده، مثل زبانه های آتش بدیشان ظاهر گشته، بر هر یکی از ایشان قرار گرفت. | ۳ |
4 And they were all filled with the Holy Spirit, and began to speak with other tongues, as the Spirit gave them utterance.
| و همه از روح‌القدس پر گشته، به زبانهای مختلف، به نوعی که روح بدیشان قدرت تلفظ بخشید، به سخن‌گفتن شروع کردند. | ۴ |
5 Now there were dwelling at Jerusalem Jews, devout men, from every nation under heaven.
| و مردم یهود دین دار از هر طایفه زیر فلک دراورشلیم منزل می‌داشتند. | ۵ |
6 And when this sound was heard, the multitude came together, and were confounded, because that every man heard them speaking in his own language.
| پس چون این صدابلند شد گروهی فراهم شده در حیرت افتادندزیرا هر کس لغت خود را از ایشان شنید. | ۶ |
7 And they were all amazed and marveled, saying, Behold, are not all these which speak Galilaeans?
| و همه مبهوت و متعجب شده به یکدیگر می‌گفتند: «مگر همه اینها که حرف می‌زنند جلیلی نیستند؟ | ۷ |
8 And how hear we, every man in our own language, wherein we were born?
| پس چون است که هر یکی از ما لغت خود را که در آن تولد یافته‌ایم می‌شنویم؟ | ۸ |
9 Parthians and Medes and Elamites, and the dwellers in Mesopotamia, in Judaea and Cappadocia, in Pontus and Asia,
| پارتیان و مادیان و عیلامیان و ساکنان جزیره و یهودیه و کپدکیا وپنطس و آسیا | ۹ |
10 in Phrygia and Pamphylia, in Egypt and the parts of Libya about Cyrene, and sojourners from Rome, both Jews and proselytes,
| و فریجیه و پمفلیه و مصر ونواحی لبیا که متصل به قیروان است و غربا از روم یعنی یهودیان و جدیدان | ۱۰ |
11 Cretans and Arabians, we do hear them speaking in our tongues the mighty works of God.
| و اهل کریت و عرب اینها را می‌شنویم که به زبانهای ما ذکر کبریایی خدا می‌کنند.» | ۱۱ |
12 And they were all amazed, and were perplexed, saying one to another, What meaneth this?
| پس همه در حیرت و شک افتاده، به یکدیگر گفتند: «این به کجا خواهدانجامید؟» | ۱۲ |
13 But others mocking said, They are filled with new wine.
| اما بعضی استهزاکنان گفتند که «ازخمر تازه مست شده‌اند!» | ۱۳ |
14 But Peter, standing up with the eleven, lifted up his voice, and spake forth unto them, [saying], Ye men of Judaea, and all ye that dwell at Jerusalem, be this known unto you, and give ear unto my words.
| پس پطرس با آن یازده برخاسته، آواز خودرا بلند کرده، بدیشان گفت: «ای مردان یهود وجمیع سکنه اورشلیم، این را بدانید و سخنان مرافرا‌گیرید. | ۱۴ |
15 For these are not drunken, as ye suppose; seeing it is [but] the third hour of the day;
| زیرا که اینها مست نیستند چنانکه شما گمان می‌برید، زیرا که ساعت سوم از روزاست. | ۱۵ |
16 but this is that which hath been spoken by the prophet Joel;
| بلکه این همان است که یوئیل نبی گفت | ۱۶ |
17 And it shall be in the last days, saith God, I will pour forth of my Spirit upon all flesh: And your sons and your daughters shall prophesy, And your young men shall see visions, And your old men shall dream dreams:
| که “خدا می‌گوید در ایام آخر چنین خواهدبود که از روح خود بر تمام بشر خواهم ریخت وپسران و دختران شما نبوت کنند و جوانان شما رویاها و پیران شما خوابها خواهند دید؛ | ۱۷ |
18 Yea and on my servants and on my handmaidens in those days Will I pour forth of my Spirit; and they shall prophesy.
| و برغلامان و کنیزان خود در آن ایام از روح خودخواهم ریخت و ایشان نبوت خواهند نمود. | ۱۸ |
19 And I will shew wonders in the heaven above, And signs on the earth beneath; Blood, and fire, and vapour of smoke:
| واز بالا در افلاک، عجایب و از پایین در زمین، آیات را از خون و آتش و بخار دود به ظهور آورم. | ۱۹ |
20 The sun shall be turned into darkness, And the moon into blood, Before the day of the Lord come, That great and notable [day]:
| خورشید به ظلمت و ماه به خون مبدل گرددقبل از وقوع روز عظیم مشهور خداوند. | ۲۰ |
21 And it shall be, that whosoever shall call on the name of the Lord shall be saved.
| وچنین خواهد بود که هرکه نام خداوند را بخواند، نجات یابد.” | ۲۱ |
22 Ye men of Israel, hear these words: Jesus of Nazareth, a man approved of God unto you by mighty works and wonders and signs, which God did by him in the midst of you, even as ye yourselves know;
| «ای مردان اسرائیلی این سخنان را بشنوید. عیسی ناصری مردی که نزد شما از جانب خدامبرهن گشت به قوات و عجایب و آیاتی که خدادر میان شما از او صادر گردانید، چنانکه خودمی دانید، | ۲۲ |
23 him, being delivered up by the determinate counsel and foreknowledge of God, ye by the hand of lawless men did crucify and slay:
| این شخص چون برحسب اراده مستحکم و پیشدانی خدا تسلیم شد، شما به‌دست گناهکاران بر صلیب کشیده، کشتید، | ۲۳ |
24 whom God raised up, having loosed the pangs of death: because it was not possible that he should be holden of it.
| که خدا دردهای موت را گسسته، او را برخیزانیدزیرا محال بود که موت او را در بند نگاه دارد، | ۲۴ |
25 For David saith concerning him, I beheld the Lord always before my face; For he is on my right hand, that I should not be moved:
| زیرا که داود درباره وی می‌گوید: “خداوند راهمواره پیش روی خود دیده‌ام که به‌دست راست من است تا جنبش نخورم؛ | ۲۵ |
26 Therefore my heart was glad, and my tongue rejoiced; Moreover my flesh also shall dwell in hope:
| از این سبب دلم شادگردید و زبانم به وجد آمد بلکه جسدم نیز در امیدساکن خواهد بود؛ | ۲۶ |
27 Because thou wilt not leave my soul in Hades, Neither wilt thou give thy Holy One to see corruption. (Hadēs g86)
| زیرا که نفس مرا در عالم اموات نخواهی گذاشت و اجازت نخواهی داد که قدوس تو فساد را ببیند. (Hadēs g86) | ۲۷ |
28 Thou madest known unto me the ways of life; Thou shalt make me full of gladness with thy countenance.
| طریقهای حیات را به من آموختی و مرا از روی خود به خرمی سیرگردانیدی.” | ۲۸ |
29 Brethren, I may say unto you freely of the patriarch David, that he both died and was buried, and his tomb is with us unto this day.
| «ای برادران، می‌توانم درباره داود پطریارخ با شما بی‌محابا سخن گویم که او وفات نموده، دفن شد و مقبره او تا امروز در میان ماست. | ۲۹ |
30 Being therefore a prophet, and knowing that God had sworn with an oath to him, that of the fruit of his loins he would set [one] upon his throne;
| پس چون نبی بود و دانست که خدا برای او قسم خوردکه از ذریت صلب او بحسب جسد، مسیح رابرانگیزاند تا بر تخت او بنشیند، | ۳۰ |
31 he foreseeing [this] spake of the resurrection of the Christ, that neither was he left in Hades, nor did his flesh see corruption. (Hadēs g86)
| درباره قیامت مسیح پیش دیده، گفت که نفس او در عالم اموات گذاشته نشود و جسد او فساد را نبیند. (Hadēs g86) | ۳۱ |
32 This Jesus did God raise up, whereof we all are witnesses.
| پس همان عیسی را خدا برخیزانید و همه ما شاهد برآن هستیم. | ۳۲ |
33 Being therefore by the right hand of God exalted, and having received of the Father the promise of the Holy Ghost, he hath poured forth this, which ye see and hear.
| پس چون به‌دست راست خدا بالابرده شد، روح‌القدس موعود را از پدر یافته، این را که شما حال می‌بینید و می‌شنوید ریخته است. | ۳۳ |
34 For David ascended not into the heavens: but he saith himself, The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand,
| زیرا که داود به آسمان صعود نکرد لیکن خودمی گوید “خداوند به خداوند من گفت بر دست راست من بنشین | ۳۴ |
35 Till I make thine enemies the footstool of thy feet.
| تا دشمنانت را پای انداز توسازم.” | ۳۵ |
36 Let all the house of Israel therefore know assuredly, that God hath made him both Lord and Christ, this Jesus whom ye crucified.
| پس جمیع خاندان اسرائیل یقین بدانندکه خدا همین عیسی را که شما مصلوب کردیدخداوند و مسیح ساخته است.» | ۳۶ |
37 Now when they heard [this], they were pricked in their heart, and said unto Peter and the rest of the apostles, Brethren, what shall we do?
| چون شنیدند دلریش گشته، به پطرس وسایر رسولان گفتند: «ای برادران چه کنیم؟» | ۳۷ |
38 And Peter [said] unto them, Repent ye, and be baptized every one of you in the name of Jesus Christ unto the remission of your sins; and ye shall receive the gift of the Holy Ghost.
| پطرس بدیشان گفت: «توبه کنید و هر یک ازشما به اسم عیسی مسیح بجهت آمرزش گناهان تعمید گیرید و عطای روح‌القدس را خواهیدیافت. | ۳۸ |
39 For to you is the promise, and to your children, and to all that are afar off, [even] as many as the Lord our God shall call unto him.
| زیرا که این وعده است برای شما وفرزندان شما و همه آنانی که دورند یعنی هرکه خداوند خدای ما او را بخواند.» | ۳۹ |
40 And with many other words he testified, and exhorted them, saying, Save yourselves from this crooked generation.
| و به سخنان بسیار دیگر، بدیشان شهادت داد و موعظه نموده، گفت که «خود را از این فرقه کجرو رستگارسازید.» | ۴۰ |
41 They then that received his word were baptized: and there were added [unto them] in that day about three thousand souls.
| پس ایشان کلام او را پذیرفته، تعمیدگرفتند و در همان روز تخمین سه هزار نفر بدیشان پیوستند | ۴۱ |
42 And they continued stedfastly in the apostles’ teaching and fellowship, in the breaking of bread and the prayers.
| و در تعلیم رسولان ومشارکت ایشان و شکستن نان و دعاها مواظبت می‌نمودند. | ۴۲ |
43 And fear came upon every soul: and many wonders and signs were done by the apostles.
| و همه خلق ترسیدند و معجزات وعلامات بسیار از دست رسولان صادر می‌گشت. | ۴۳ |
44 And all that believed were together, and had all things common;
| و همه ایمانداران با هم می‌زیستند و درهمه‌چیز شریک می‌بودند | ۴۴ |
45 and they sold their possessions and goods, and parted them to all, according as any man had need.
| و املاک و اموال خود را فروخته، آنها را به هر کس به قدراحتیاجش تقسیم می‌کردند. | ۴۵ |
46 And day by day, continuing stedfastly with one accord in the temple, and breaking bread at home, they did take their food with gladness and singleness of heart,
| و هر روزه درهیکل به یکدل پیوسته می‌بودند و در خانه‌ها نان را پاره می‌کردند و خوراک را به خوشی وساده دلی می‌خوردند. | ۴۶ |
47 praising God, and having favour with all the people. And the Lord added to them day by day those that were being saved.
| و خدا را حمد می‌گفتندو نزد تمامی خلق عزیز می‌گردیدند و خداوند هرروزه ناجیان را بر کلیسا می‌افزود. | ۴۷ |
