< 1 Samuel 18 >
1 And it came to pass, when he had made an end of speaking unto Saul, that the soul of Jonathan was knit with the soul of David, and Jonathan loved him as his own soul.
Human siya makigsulti kang Saul, nagkasuod dayon si Jonatan ug si David, ug nahigugma si Jonatan kaniya sama sa iyang kaugalingong kalag.
2 And Saul took him that day, and would let him go no more home to his father’s house.
Sukad niadtong adlawa gikuha ni Saul si David aron moalagad kaniya; wala na niya siya tugoti nga mopauli pa sa balay sa iyang amahan.
3 Then Jonathan and David made a covenant, because he loved him as his own soul.
Unya naghimo ug kasabotan sa panaghigalaay si Jonatan ug si David tungod kay nahigugma man si Jonatan kaniya sama sa iyang kaugalingong kalag.
4 And Jonathan stripped himself of the robe that was upon him, and gave it to David, and his apparel, even to his sword, and to his bow, and to his girdle.
Gihukas ni Jonatan ang iyang gisul-ob nga kapa ug gihatag kini kang David uban ang kasangkapan, lakip na ang iyang espada, ang pana, ug ang iyang bakos.
5 And David went out whithersoever Saul sent him, [and] behaved himself wisely: and Saul set him over the men of war, and it was good in the sight of all the people, and also in the sight of Saul’s servants.
Miadto si David kung asa siya ipaadto ni Saul, ug nagmalampuson siya. Gihimo siya ni Saul nga pangulo sa kasundalohan sa gubat. Nakapahimuot kini sa mata sa katawhan ug sa panan-aw usab sa mga sulugoon ni Saul.
6 And it came to pass as they came, when David returned from the slaughter of the Philistine, that the women came out of all the cities of Israel, singing and dancing, to meet king Saul, with timbrels, with joy, and with instruments of music.
Sa pag-abot nila sa pinuy-anan gikan sa pagpakiggubat sa mga Filistihanon, ang mga babaye nangabot gikan sa tanang siyudad sa Israel, nanag-awit ug nanagsayaw, aron mosugat kang Haring Saul, inubanan sa mga gagmay nga tambor, uban sa kalipay, ug uban sa mga tulunggon.
7 And the women sang one to another in their play, and said, Saul hath slain his thousands, and David his ten thousands.
Nanag-awit ang mga babaye samtang nagpatugtog sila; miawit sila “Si Saul nakapatay sa iyang linibo, Ug si David sa iyang tinagpulo ka libo.”
8 And Saul was very wroth, and this saying displeased him; and he said, They have ascribed unto David ten thousands, and to me they have ascribed but thousands: and what can he have more but the kingdom?
Nasuko pag-ayo si Saul, ug kining awita wala nakapahimuot kaniya. Miingon siya, “Gipahinungod nila kang David ang napulo ka libo, apan linibo lamang ang ilang gipahinungod kanako. Unsa pay lain nga iyang maangkon kondili ang gingharian?”
9 And Saul eyed David from that day and forward.
Ug gibantayan na ni Saul si David uban ang pagduda sukad niadtong adlawa.
10 And it came to pass on the morrow, that an evil spirit from God came mightily upon Saul, and he prophesied in the midst of the house: and David played with his hand, as he did day by day: and Saul had his spear in his hand.
Pagkasunod adlaw mikunsad kang Saul ang daotang espiritu nga gipadala sa Dios. Ug daw nabuang siya sulod sa pinuy-anan. Busa nagpatugtog si David sa iyang alpa, sama sa iyang gibuhat matag adlaw. Ug si Saul naggunit sa iyang bangkaw.
11 and Saul cast the spear; for he said, I will smite David even to the wall. And David avoided out of his presence twice.
Gibangkaw ni Saul si David, kay naghunahuna siya, “Ipataop ko si David sa bungbong.” Apan nakalikay si David gikan sa atubangan ni Saul sa makaduha ka higayon.
12 And Saul was afraid of David, because the LORD was with him, and was departed from Saul.
Nahadlok si Saul kang David, tungod kay si Yahweh nag-uban man kaniya, apan wala na kang Saul.
13 Therefore Saul removed him from him, and made him his captain over a thousand; and he went out and came in before the people.
Busa gipapahawa siya ni Saul sa iyang atubangan ug gipili siyang pangulo sa usa ka libo. Niining paagiha migawas si David ug mibalik sa atubangan sa katawhan.
14 And David behaved himself wisely in all his ways; and the LORD was with him.
Nagmalampuson si David sa tanan niyang gibuhat, kay si Yahweh nagauban man kaniya.
15 And when Saul saw that he behaved himself very wisely, he stood in awe of him.
Sa dihang nakita ni Saul nga nagmalampuson siya, nahadlok siya kaniya.
16 But all Israel and Judah loved David; for he went out and came in before them.
Apan gihigugma si David sa tibuok Israel ug sa Juda, kay migula siya ug mibalik sa ilang atubangan.
17 And Saul said to David, Behold, my elder daughter Merab, her will I give thee to wife: only be thou valiant for me. and fight the LORD’S battles. For Saul said, Let not mine hand be upon him, but let the hand of the Philistines be upon him.
Unya miingon si Saul kang David, “Ania ang akong kamagulangang anak nga babaye nga si Merab. Ipaasawa ko siya kanimo. Magmaisugon ka lamang alang kanako ug pakig-away sa mga gubat ni Yahweh.” Kay naghunahuna si Saul, “Dili ko itugot nga makadapat ang akong kamot kaniya, kondili ang kamot sa mga Filistihanon maoy modapat kaniya.”
18 And David said unto Saul, Who am I, and what is my life, [or] my father’s family in Israel, that I should be son in law to the king?
Miingon si David kang Saul, “Kinsa ba ako, ug ang akong mga kabanay, o ang panimalay sa akong amahan sa Israel, nga mahimo man akong umagad sa hari?”
19 But it came to pass at the time when Merab Saul’s daughter should have been given to David, that she was given unto Adriel the Meholathite to wife.
Apan sa panahon na nga ihatag na unta si Merab, ang anak nga babaye ni Saul, aron maasawa ni David, gipaasawa hinuon siya kang Adriel nga taga-Mehola.
20 And Michal Saul’s daughter loved David: and they told Saul, and the thing pleased him.
Apan si Mical ang anak nga babaye ni Saul, nahigugma kang David. Gisultihan nila si Saul, ug nakapahimuot kini kaniya.
21 And Saul said, I will give him her, that she may be a snare to him, and that the hand of the Philistines may be against him. Wherefore Saul said to David, Thou shalt this day be my son in law a second time.
Naghunahuna si Saul, “Ipaasawa ko siya kang David aron nga siya maoy makalingla kaniya ug ang kamot sa mga Filistihanon makapatay kaniya.” Busa miingon si Saul kang David sa ikaduhang higayon, “Mahimo ko na ikaw nga umagad.”
22 And Saul commanded his servants, [saying], Commune with David secretly, and say, Behold, the king hath delight in thee, and all his servants love thee: now therefore be the king’s son in law.
Gisugo ni Saul ang iyang mga sulugoon, Pakigsulti kang David sa tago, ug isulti 'Tan-awa, ang hari nagmalipayon diha kanimo, ug ang tanan niyang sulugoon naghigugma kanimo. Busa karon, pag-uyon na nga mahimo kang umagad sa hari.”'
23 And Saul’s servants spake those words in the ears of David. And David said, Seemeth it to you a light thing to be the king’s son in law, seeing that I am a poor man, and lightly esteemed?
Busa gisulti kini nga mga pulong sa sulugoon ni Saul kang David. Ug miingon si David, “Daw gipakasayon lamang ninyo kining butanga nga maumagad sa hari, sanglit usa lamang ako ka kabos, ug dili mahinungdanon?”
24 And the servants of Saul told him, saying, On this manner spake David.
Ang mga sulugoon ni Saul misugilon kaniya sa mga gipamulong ni David.
25 And Saul said, Thus shall ye say to David, The king desireth not any dowry, but an hundred foreskins of the Philistines, to be avenged of the king’s enemies. Now Saul thought to make David fall by the hand of the Philistines.
Unya miingon si Saul, “Mao kini ang inyong isulti kang David, 'Ang Hari wala magtinguha sa bisan unsang bugay, gawas sa usa ka gatos nga mga yamis sa mga Filistihanon, aron sa pagpanimalos sa kaaway sa hari.”' Karon naghunahuna si Saul nga mahulog na gayod si David sa kamot sa mga Filistihanon.
26 And when his servants told David these words, it pleased David well to be the king’s son in law. And the days were not expired;
Sa pagsulti sa iyang mga sulugoon niining mga pulonga kang David, nakapahimuot kang David nga maumagad sa hari.
27 and David arose and went, he and his men, and slew of the Philistines two hundred men; and David brought their foreskins, and they gave them in full tale to the king, that he might be the king’s son in law. And Saul gave him Michal his daughter to wife.
Sa wala pa mahuman kadtong mga adlawa, milakaw si David kuyog ang iyang mga tawo ug gipatay ang duha ka gatos nga mga Filistihanon. Gidala ni David ang ilang yamis, ug ilang gihatag kini sa saktong gidaghanon ngadto sa hari, aron maumagad na siya sa hari. Busa gipaasawa ni Saul kaniya si Mical ang iyang anak nga babaye.
28 And Saul saw and knew that the LORD was with David; and Michal Saul’s daughter loved him.
Sa nakita ug nasayran ni Saul nga nag-uban si Yahweh kang David. Si Mical, nga anak ni Saul, nahigugma gayod kaniya.
29 And Saul was yet the more afraid of David; and Saul was David’s enemy continually.
Misamot ang kahadlok ni Saul kang David. Ug si Saul nagpadayon nga kaaway ni David.
30 Then the princes of the Philistines went forth: and it came to pass, as often as they went forth, that David behaved himself more wisely than all the servants of Saul; so that his name was much set by.
Unya ang mga prinsipe sa mga Filistihanon migawas aron sa pagpakig-away, ug sunodsunod ang ilang paggawas, nagmalampuson gayod si David kay sa tanang sulugoon ni Saul, hinungdan nga giila pag-ayo ang iyang ngalan.