Psalms 44
1 For the leader. Of the Korahites. A maskil. O God, we have heard with our ears, all our ancestors have told us of the work that you wrought in their day, your wonders in days of old,
Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
2 uprooting and crushing the nations, then planting and settling them. For it wasn’t their own sword that won them the land,
Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
3 it was not their own arm that brought them the victory. Yours was the hand and the arm, yours was the face that shone on them with favor.
Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
4 It was you, my king and my God, that ordained the victories of Jacob.
O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
5 Through you we can thrust back our foes, and by your name tread down our assailants:
Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
6 for not in my bow do I trust, nor can my sword win me the victory.
Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
7 Our victory comes from you, and confusion to those who hate us.
Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
8 In God we boast all the day long, and your name will we praise forever. (Selah)
Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
9 Yet you have spurned and disgraced us, in not going forth with our armies,
Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
10 and in making us flee from the foe, so that those who hated us plundered us.
Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
11 You have let us be eaten like sheep, you have scattered us over the world,
Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
12 sold your people for a pittance, and getting no gain from their price.
Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
13 You have made us the butt of our neighbors, the derision and scorn of all round us.
Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
14 O’er the world you have made us a byword, the nations at us shake their heads.
Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
15 My disgrace is forever before me, my face is covered with shame,
Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
16 at the words of blasphemer and scoffer, at the sight of the foe and the vengeful.
dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
17 All this has come upon us, yet we have not forgotten you nor falsely dealt with your covenant.
Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
18 Our heart has not turned back, nor our steps declined from your way,
Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
19 that you thus should have crushed us down, and covered us over with gloom, in the place where the jackals roam.
Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
20 Had we forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a god that was strange,
Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
21 would God not have searched this out? For he knows the heart and its secrets.
hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 But in your cause it is we are killed all the day, and counted as sheep for the slaughter.
Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
23 Rouse yourself, why do you sleep Lord? Awake, cast us not off forever.
Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
24 Why do you hide your face, forgetting our stress and our misery?
Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
25 For we have sunk down to the dust, our bodies cling to the ground.
Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
26 Arise, come to our help: for your love’s sake, ransom us.
Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
