Psalms 44

1 For the leader. Of the Korahites. A maskil. O God, we have heard with our ears, all our ancestors have told us of the work that you wrought in their day, your wonders in days of old,

۱ برای سالار مغنیان. قصیده بنی قورح ای خدا به گوشهای خود شنیده‌ایم وپدران ما، ما را خبر داده‌اند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کرده‌ای.

2 uprooting and crushing the nations, then planting and settling them. For it wasn’t their own sword that won them the land,

۲ تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.

3 it was not their own arm that brought them the victory. Yours was the hand and the arm, yours was the face that shone on them with favor.

۳ زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

4 It was you, my king and my God, that ordained the victories of Jacob.

۴ ‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

5 Through you we can thrust back our foes, and by your name tread down our assailants:

۵ به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.

6 for not in my bow do I trust, nor can my sword win me the victory.

۶ زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.

7 Our victory comes from you, and confusion to those who hate us.

۷ بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.

8 In God we boast all the day long, and your name will we praise forever. (Selah)

۸ تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.

9 Yet you have spurned and disgraced us, in not going forth with our armies,

۹ لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.

10 and in making us flee from the foe, so that those who hated us plundered us.

۱۰ و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند.

11 You have let us be eaten like sheep, you have scattered us over the world,

۱۱ ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.

12 sold your people for a pittance, and getting no gain from their price.

۱۲ قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.

13 You have made us the butt of our neighbors, the derision and scorn of all round us.

۱۳ ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

14 O’er the world you have made us a byword, the nations at us shake their heads.

۱۴ ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.

15 My disgrace is forever before me, my face is covered with shame,

۱۵ و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،

16 at the words of blasphemer and scoffer, at the sight of the foe and the vengeful.

۱۶ ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

17 All this has come upon us, yet we have not forgotten you nor falsely dealt with your covenant.

۱۷ این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

18 Our heart has not turned back, nor our steps declined from your way,

۱۸ دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

19 that you thus should have crushed us down, and covered us over with gloom, in the place where the jackals roam.

۱۹ هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

20 Had we forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a god that was strange,

۲۰ نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

21 would God not have searched this out? For he knows the heart and its secrets.

۲۱ آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

22 But in your cause it is we are killed all the day, and counted as sheep for the slaughter.

۲۲ هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.

23 Rouse yourself, why do you sleep Lord? Awake, cast us not off forever.

۲۳ ‌ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.

24 Why do you hide your face, forgetting our stress and our misery?

۲۴ چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟

25 For we have sunk down to the dust, our bodies cling to the ground.

۲۵ زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.

26 Arise, come to our help: for your love’s sake, ransom us.

۲۶ به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.