Psalms 38
1 A Psalm of David. A lament. Reprove me not, Lord, in your anger, and chasten me not in your wrath;
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 for your arrows have sunk into me, and your hand lies heavy upon me.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 In my flesh is no soundness because of your anger, no health in my bones, because of my sin.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 For that my guilt is gone over my head: it weighs like a burden too heavy for me.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 My wounds stink and fester, for my foolishness I am tormented.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 Bent and bowed am I utterly, all the day going in mourning.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 My loins are filled with burning, and in my flesh is no soundness.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 I am utterly crushed and numb; I cry louder than lion roars.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 Lord, you know all that I long for, my groans are not hidden from you.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 My heart is throbbing, my strength has failed me. The light of my eyes – even it is gone from me.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 My dear ones and friends keep aloof, and my neighbors stand afar off.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 They who aim at my life lay their snares, they who seek my hurt speak of ruin, nursing treachery all the day long.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 But I turn a deaf ear and hear not; like the dumb I open not my mouth.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 I am like one without hearing, with no arguments in my mouth.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 For my hope, O Lord, is in you. You will answer, O Lord my God,
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 when I utter the hope that those who made scorn of my tottering feet may not rejoice over me.
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 For I am ready to fall, my pain forsakes me never.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 I acknowledge my guilt, I am anxious because of my sin:
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 My wanton assailants are strong, those who wrongfully hate me are many,
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 who render me evil for good, and oppose me, because I make good my goal.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Do not forsake me, O Lord; my God, be not far from me.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Hasten to help me, O Lord my savior.
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
