John 4
1 Now, when the Master heard that the Pharisees had been told that he was making and baptizing more disciples than John
යීශුඃ ස්වයං නාමජ්ජයත් කේවලං තස්‍ය ශිෂ්‍යා අමජ්ජයත් කින්තු යෝහනෝ(අ)ධිකශිෂ්‍යාන් ස කරෝති මජ්ජයති ච,
2 (Though it was not Jesus himself, but his disciples, who baptized),
ඵිරූශින ඉමාං වාර්ත්තාමශෘණ්වන් ඉති ප්‍රභුරවගත්‍ය
3 he left Judea, and set out again for Galilee.
යිහූදීයදේශං විහාය පුන ර්ගාලීලම් ආගත්|
4 He had to pass through Samaria,
තතඃ ශෝමිරෝණප්‍රදේශස්‍ය මද්‍යේන තේන ගන්තව්‍යේ සති
5 and, on his way, he came to a Samaritan town called Shechem, near the plot of land that Jacob gave to his son Joseph.
යාකූබ් නිජපුත්‍රාය යූෂඵේ යාං භූමිම් අදදාත් තත්සමීපස්ථායි ශෝමිරෝණප්‍රදේශස්‍ය සුඛාර් නාම්නා විඛ්‍යාතස්‍ය නගරස්‍ය සන්නිධාවුපාස්ථාත්|
6 Jacob’s Spring was there, and Jesus, being tired after his journey, sat down beside the spring, just as he was. It was then about midday.
තත්‍ර යාකූබඃ ප්‍රහිරාසීත්; තදා ද්විතීයයාමවේලායාං ජාතායාං ස මාර්ගේ ශ්‍රමාපන්නස්තස්‍ය ප්‍රහේඃ පාර්ශ්වේ උපාවිශත්|
7 A woman of Samaria came to draw water; and Jesus said to her – “Give me some to drink,”
ඒතර්හි කාචිත් ශෝමිරෝණීයා යෝෂිත් තෝයෝත්තෝලනාර්ථම් තත්‍රාගමත්
8 For his disciples had gone into the town to buy food.
තදා ශිෂ්‍යාඃ ඛාද්‍යද්‍රව්‍යාණි ක්‍රේතුං නගරම් අගච්ඡන්|
9 “How is it,” replied the Samaritan woman, “that you who are a Jew ask for water from a Samaritan woman like me?” (For Jews do not associate with Samaritans).
යීශුඃ ශෝමිරෝණීයාං තාං යෝෂිතම් ව්‍යාහාර්ෂීත් මහ්‍යං කිඤ්චිත් පානීයං පාතුං දේහි| කින්තු ශෝමිරෝණීයෛඃ සාකං යිහූදීයලෝකා න ව්‍යවාහරන් තස්මාද්ධේතෝඃ සාකථයත් ශෝමිරෝණීයා යෝෂිතදහං ත්වං යිහූදීයෝසි කථං මත්තඃ පානීයං පාතුම් ඉච්ඡසි?
10 “If you knew of the gift of God,” replied Jesus, “and who it is that is saying to you ‘Give me some water,’ you would have asked him, and he would have given you living water.”
තතෝ යීශුරවදද් ඊශ්වරස්‍ය යද්දානං තත්කීදෘක් පානීයං පාතුං මහ්‍යං දේහි ය ඉත්ථං ත්වාං යාචතේ ස වා ක ඉති චේදඥාස්‍යථාස්තර්හි තමයාචිෂ්‍යථාඃ ස ච තුභ්‍යමමෘතං තෝයමදාස්‍යත්|
11 “You have no bucket, Sir, and the well is deep,” she said. “Where did you get that ‘living water?’
තදා සා සීමන්තිනී භාෂිතවති, හේ මහේච්ඡ ප්‍රහිර්ගම්භීරෝ භවතෝ නීරෝත්තෝලනපාත්‍රං නාස්තී ච තස්මාත් තදමෘතං කීලාලං කුතඃ ප්‍රාප්ස්‍යසි?
12 Surely you are not greater than our ancestor Jacob who gave us the well, and used to drink from it himself, and his sons, and his cattle!”
යෝස්මභ්‍යම් ඉමමන්ධූං දදෞ, යස්‍ය ච පරිජනා ගෝමේෂාදයශ්ච සර්ව්වේ(අ)ස්‍ය ප්‍රහේඃ පානීයං පපුරේතාදෘශෝ යෝස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂෝ යාකූබ් තස්මාදපි භවාන් මහාන් කිං?
13 “All who drink of this water,” replied Jesus, “will be thirsty again;
තතෝ යීශුරකථයද් ඉදං පානීයං සඃ පිවති ස පුනස්තෘෂාර්ත්තෝ භවිෂ්‍යති,
15 “Give me this water, Sir,” said the woman, “so that I may not be thirsty, nor have to come all the way here to draw water.”
තදා සා වනිතාකථයත් හේ මහේච්ඡ තර්හි මම පුනඃ පීපාසා යථා න ජායතේ තෝයෝත්තෝලනාය යථාත්‍රාගමනං න භවති ච තදර්ථං මහ්‍යං තත්තෝයං දේහී|
16 “Go and call your husband,” said Jesus, “and then come back.”
තතෝ යීශූරවදද්‍යාහි තව පතිමාහූය ස්ථානේ(අ)ත්‍රාගච්ඡ|
17 “I have no husband,” answered the woman. “You are right in saying ‘I have no husband,’” replied Jesus,
සා වාමාවදත් මම පතිර්නාස්ති| යීශුරවදත් මම පතිර්නාස්තීති වාක්‍යං භද්‍රමවෝචඃ|
18 “For you have had five husbands, and the man with whom you are now living is not your husband; in saying that, you have spoken the truth.”
යතස්තව පඤ්ච පතයෝභවන් අධුනා තු ත්වයා සාර්ද්ධං යස්තිෂ්ඨති ස තව භර්ත්තා න වාක්‍යමිදං සත්‍යමවාදිඃ|
19 “I see, Sir, that you are a prophet!” exclaimed the woman.
තදා සා මහිලා ගදිතවති හේ මහේච්ඡ භවාන් ඒකෝ භවිෂ්‍යද්වාදීති බුද්ධං මයා|
20 “It was on this mountain that our ancestors worshiped; and yet you Jews say that the proper place for worship is in Jerusalem.”
අස්මාකං පිතෘලෝකා ඒතස්මින් ශිලෝච්චයේ(අ)භජන්ත, කින්තු භවද්භිරුච්‍යතේ යිරූශාලම් නගරේ භජනයෝග්‍යං ස්ථානමාස්තේ|
21 “Believe me,” replied Jesus, “a time is coming when it will be neither on this mountain nor in Jerusalem that you will worship the Father.
යීශුරවෝචත් හේ යෝෂිත් මම වාක්‍යේ විශ්වසිහි යදා යූයං කේවලශෛලේ(අ)ස්මින් වා යිරූශාලම් නගරේ පිතුර්භජනං න කරිෂ්‍යධ්වේ කාල ඒතාදෘශ ආයාති|
22 You Samaritans do not know what you worship; we know what we worship, for salvation comes from the Jews.
යූයං යං භජධ්වේ තං න ජානීථ, කින්තු වයං යං භජාමහේ තං ජානීමහේ, යතෝ යිහූදීයලෝකානාං මධ්‍යාත් පරිත්‍රාණං ජායතේ|
23 But a time is coming, indeed it is already here, when the true worshipers will worship the Father spiritually and truly; for such are the worshipers that the Father desires.
කින්තු යදා සත්‍යභක්තා ආත්මනා සත්‍යරූපේණ ච පිතුර්භජනං කරිෂ්‍යන්තේ සමය ඒතාදෘශ ආයාති, වරම් ඉදානීමපි විද්‍යතේ; යත ඒතාදෘශෝ භත්කාන් පිතා චේෂ්ටතේ|
24 God is Spirit; and those who worship him must worship spiritually and truly.”
ඊශ්වර ආත්මා; තතස්තස්‍ය යේ භක්තාස්තෛඃ ස ආත්මනා සත්‍යරූපේණ ච භජනීයඃ|
25 “I know,” answered the woman, “that the Messiah, who is called the Christ, is coming; when once he has come, he will tell us everything.”
තදා සා මහිලාවාදීත් ඛ්‍රීෂ්ටනාම්නා විඛ්‍යාතෝ(අ)භිෂික්තඃ පුරුෂ ආගමිෂ්‍යතීති ජානාමි ස ච සර්ව්වාඃ කථා අස්මාන් ඥාපයිෂ්‍යති|
26 “I am he,” Jesus said to her, “I who am speaking to you.”
තතෝ යීශුරවදත් ත්වයා සාර්ද්ධං කථනං කරෝමි යෝ(අ)හම් අහමේව ස පුරුෂඃ|
27 At this moment his disciples came up, and were surprised to find him talking with a woman; but none of them asked ‘What do you want?’ or ‘Why are you talking with her?’
ඒතස්මින් සමයේ ශිෂ්‍යා ආගත්‍ය තථා ස්ත්‍රියා සාර්ද්ධං තස්‍ය කථෝපකථනේ මහාශ්චර‍්‍ය්‍යම් අමන්‍යන්ත තථාපි භවාන් කිමිච්ඡති? යද්වා කිමර්ථම් ඒතයා සාර්ද්ධං කථාං කථයති? ඉති කෝපි නාපෘච්ඡත්|
28 So the woman, leaving her pitcher, went back to the town, and said to the people,
තතඃ පරං සා නාරී කලශං ස්ථාපයිත්වා නගරමධ්‍යං ගත්වා ලෝකේභ්‍යෝකථායද්
29 “Come and see someone who has told me everything that I have done. Can he be the Christ?”
අහං යද්‍යත් කර්ම්මාකරවං තත්සර්ව්වං මහ්‍යමකථයද් ඒතාදෘශං මානවමේකම් ආගත්‍ය පශ්‍යත රු කිම් අභිෂික්තෝ න භවති?
30 And the people left the town and went to see Jesus.
තතස්තේ නගරාද් බහිරාගත්‍ය තාතස්‍ය සමීපම් ආයන්|
31 Meanwhile the disciples kept saying to him, “Take something to eat, Rabbi.”
ඒතර්හි ශිෂ්‍යාඃ සාධයිත්වා තං ව්‍යාහාර්ෂුඃ හේ ගුරෝ භවාන් කිඤ්චිද් භූක්තාං|
32 “I have food to eat,” he answered, “of which you know nothing.”
තතඃ සෝවදද් යුෂ්මාභිර‍්‍යන්න ඥායතේ තාදෘශං භක්‍ෂ්‍යං මමාස්තේ|
33 “Can anyone have brought him anything to eat?” the disciples said to one another.
තදා ශිෂ්‍යාඃ පරස්පරං ප්‍රෂ්ටුම් ආරම්භන්ත, කිමස්මෛ කෝපි කිමපි භක්‍ෂ්‍යමානීය දත්තවාන්?
34 “My food,” replied Jesus, “is to do the will of him who sent me, and to complete his work.
යීශුරවෝචත් මත්ප්‍රේරකස්‍යාභිමතානුරූපකරණං තස්‍යෛව කර්ම්මසිද්ධිකාරණඤ්ච මම භක්‍ෂ්‍යං|
35 Don’t you say that it still wants four months to harvest? Why, look up, and see how white the fields are for harvest!
මාසචතුෂ්ටයේ ජාතේ ශස්‍යකර්ත්තනසමයෝ භවිෂ්‍යතීති වාක්‍යං යුෂ්මාභිඃ කිං නෝද්‍යතේ? කින්ත්වහං වදාමි, ශිර උත්තෝල්‍ය ක්‍ෂේත්‍රාණි ප්‍රති නිරීක්‍ෂ්‍ය පශ්‍යත, ඉදානීං කර්ත්තනයෝග්‍යානි ශුක්ලවර්ණාන්‍යභවන්|
36 Already the reaper is receiving wages and gathering in sheaves for eternal life, so that sower and reaper rejoice together. (aiōnios g166)
යශ්ඡිනත්ති ස වේතනං ලභතේ අනන්තායුඃස්වරූපං ශස්‍යං ස ගෘහ්ලාති ච, තේනෛව වප්තා ඡේත්තා ච යුගපද් ආනන්දතඃ| (aiōnios g166)
37 For here the proverb holds good – ‘One sows, another reaps.’
ඉත්ථං සති වපත්‍යේකශ්ඡිනත්‍යන්‍ය ඉති වචනං සිද්ධ්‍යති|
38 I have sent you to reap that on which you have spent no labor; others have labored, and you have reaped the results of their labor.”
යත්‍ර යූයං න පර‍්‍ය්‍යශ්‍රාම්‍යත තාදෘශං ශස්‍යං ඡේත්තුං යුෂ්මාන් ප්‍රෛරයම් අන්‍යේ ජනාඃපර‍්‍ය්‍යශ්‍රාම්‍යන් යූයං තේෂාං ශ්‍රගස්‍ය ඵලම් අලභධ්වම්|
39 Many from that town came to believe in Jesus – Samaritans though they were – because the woman had said, ‘He has told me everything that I have done.’
යස්මින් කාලේ යද්‍යත් කර්ම්මාකාර්ෂං තත්සර්ව්වං ස මහ්‍යම් අකථයත් තස්‍යා වනිතායා ඉදං සාක්‍ෂ්‍යවාක්‍යං ශ්‍රුත්වා තන්නගරනිවාසිනෝ බහවඃ ශෝමිරෝණීයලෝකා ව්‍යශ්වසන්|
40 And, when these Samaritans had come to Jesus, they begged him to stay with them, and he stayed there two days.
තථා ච තස්‍යාන්තිකේ සමුපස්ථාය ස්වේෂාං සන්නිධෞ කතිචිද් දිනානි ස්ථාතුං තස්මින් විනයම් අකුර්ව්වාන තස්මාත් ස දිනද්වයං තත්ස්ථානේ න්‍යවෂ්ටත්
41 But far more came to believe in him because of what he said himself,
තතස්තස්‍යෝපදේශේන බහවෝ(අ)පරේ විශ්වස්‍ය
42 and they said to the woman, “It is no longer because of what you say that we believe in him, for we have heard him ourselves and know that he really is the Savior of the world.”
තාං යෝෂාමවදන් කේවලං තව වාක්‍යේන ප්‍රතීම ඉති න, කින්තු ස ජගතෝ(අ)භිෂික්තස්ත්‍රාතේති තස්‍ය කථාං ශ්‍රුත්වා වයං ස්වයමේවාඥාසමහි|
43 After these two days Jesus went on to Galilee;
ස්වදේශේ භවිෂ්‍යද්වක්තුඃ සත්කාරෝ නාස්තීති යද්‍යපි යීශුඃ ප්‍රමාණං දත්වාකථයත්
44 for he himself declared that ‘a prophet is not honored in his own country.’
තථාපි දිවසද්වයාත් පරං ස තස්මාත් ස්ථානාද් ගාලීලං ගතවාන්|
45 When he entered Galilee, the Galileans welcomed him, for they had seen all that he did at Jerusalem during the Festival, at which they also had been present.
අනන්තරං යේ ගාලීලී ලියලෝකා උත්සවේ ගතා උත්සවසමයේ යිරූශලම් නගරේ තස්‍ය සර්ව්වාඃ ක්‍රියා අපශ්‍යන් තේ ගාලීලම් ආගතං තම් ආගෘහ්ලන්|
46 So Jesus came again to Cana in Galilee, where he had turned the water into wine. Now there was one of the king’s officers whose son was lying ill at Capernaum.
තතඃ පරම් යීශු ර‍්‍යස්මින් කාන්නානගරේ ජලං ද්‍රාක්‍ෂාරසම් ආකරෝත් තත් ස්ථානං පුනරගාත්| තස්මින්නේව සමයේ කස්‍යචිද් රාජසභාස්තාරස්‍ය පුත්‍රඃ කඵර්නාහූමපුරී රෝගග්‍රස්ත ආසීත්|
47 When this man heard that Jesus had returned from Judea to Galilee, he went to him, and begged him to come down and cure his son; for he was at the point of death.
ස යේහූදීයදේශාද් යීශෝ ර්ගාලීලාගමනවාර්ත්තාං නිශම්‍ය තස්‍ය සමීපං ගත්වා ප්‍රාර්ථ්‍ය ව්‍යාහෘතවාන් මම පුත්‍රස්‍ය ප්‍රායේණ කාල ආසන්නඃ භවාන් ආගත්‍ය තං ස්වස්ථං කරෝතු|
48 Jesus answered, “Unless you all see signs and wonders, you will not believe.”
තදා යීශුරකථයද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං කර්ම්ම චිත්‍රං චිහ්නං ච න දෘෂ්ටා යූයං න ප්‍රත්‍යේෂ්‍යථ|
49 “Sir,” said the officer, “come down before my child dies.” And Jesus answered, “Go, your son is living.”
තතඃ ස සභාසදවදත් හේ මහේච්ඡ මම පුත්‍රේ න මෘතේ භවානාගච්ඡතු|
50 The man believed what Jesus said to him, and went;
යීශුස්තමවදද් ගච්ඡ තව පුත්‍රෝ(අ)ජීවීත් තදා යීශුනෝක්තවාක්‍යේ ස විශ්වස්‍ය ගතවාන්|
51 and, while he was on his way down, his servants met him, and told him that his child was living.
ගමනකාලේ මාර්ගමධ්‍යේ දාසාස්තං සාක්‍ෂාත්ප්‍රාප්‍යාවදන් භවතඃ පුත්‍රෝ(අ)ජීවීත්|
52 So he asked them at what time the boy began to get better. “It was yesterday, about one o’clock,” they said, “that the fever left him.”
තතඃ කං කාලමාරභ්‍ය රෝගප්‍රතීකාරාරම්භෝ ජාතා ඉති පෘෂ්ටේ තෛරුක්තං හ්‍යඃ සාර්ද්ධදණ්ඩද්වයාධිකද්විතීයයාමේ තස්‍ය ජ්වරත්‍යාගෝ(අ)භවත්|
53 By this the father knew that it was at the very time when Jesus had said to him ‘Your son is living’; and he himself, with all his household, believed in Jesus.
තදා යීශුස්තස්මින් ක්‍ෂණේ ප්‍රෝක්තවාන් තව පුත්‍රෝ(අ)ජීවීත් පිතා තද්බුද්ධ්වා සපරිවාරෝ ව්‍යශ්වසීත්|
54 This was the second occasion on which Jesus gave a sign of his mission on coming from Judea to Galilee.
යිහූදීයදේශාද් ආගත්‍ය ගාලීලි යීශුරේතද් ද්විතීයම් ආශ්චර‍්‍ය්‍යකර්ම්මාකරෝත්|
