John 10
1 In truth I tell you, whoever does not go into the sheepfold through the door, but climbs up at some other place, that person is a thief and a robber;
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, യോ ജനോ ദ്വാരേണ ന പ്രവിശ്യ കേനാപ്യന്യേന മേഷഗൃഹം പ്രവിശതി സ ഏവ സ്തേനോ ദസ്യുശ്ച|
2 but the person who goes in through the door is shepherd to the sheep.
യോ ദ്വാരേണ പ്രവിശതി സ ഏവ മേഷപാലകഃ|
3 For him the watchman opens the door; and the sheep listen to his voice; and he calls his own sheep by name, and leads them out.
ദൗവാരികസ്തസ്മൈ ദ്വാരം മോചയതി മേഷഗണശ്ച തസ്യ വാക്യം ശൃണോതി സ നിജാൻ മേഷാൻ സ്വസ്വനാമ്നാഹൂയ ബഹിഃ കൃത്വാ നയതി|
4 When he has brought them all out, he walks in front of them, and his sheep follow him, because they know his voice.
തഥാ നിജാൻ മേഷാൻ ബഹിഃ കൃത്വാ സ്വയം തേഷാമ് അഗ്രേ ഗച്ഛതി, തതോ മേഷാസ്തസ്യ ശബ്ദം ബുധ്യന്തേ, തസ്മാത് തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജന്തി|
5 They will not follow a stranger, but will run away from him; because they do not know a stranger’s voice.”
കിന്തു പരസ്യ ശബ്ദം ന ബുധ്യന്തേ തസ്മാത് തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജിഷ്യന്തി വരം തസ്യ സമീപാത് പലായിഷ്യന്തേ|
6 This was the allegory that Jesus told them, but they did not understand of what he was speaking.
യീശുസ്തേഭ്യ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാമ് അകഥയത് കിന്തു തേന കഥിതകഥായാസ്താത്പര്യ്യം തേ നാബുധ്യന്ത|
7 So he continued, “In truth I tell you, I am the door for the sheep.
അതോ യീശുഃ പുനരകഥയത്, യുഷ്മാനാഹം യഥാർഥതരം വ്യാഹരാമി, മേഷഗൃഹസ്യ ദ്വാരമ് അഹമേവ|
8 All who came before me were thieves and robbers; but the sheep did not listen to them.
മയാ ന പ്രവിശ്യ യ ആഗച്ഛൻ തേ സ്തേനാ ദസ്യവശ്ച കിന്തു മേഷാസ്തേഷാം കഥാ നാശൃണ്വൻ|
9 I am the door; he who goes in through me will be safe, and he will go in and out and find pasture.
അഹമേവ ദ്വാരസ്വരൂപഃ, മയാ യഃ കശ്ചിത പ്രവിശതി സ രക്ഷാം പ്രാപ്സ്യതി തഥാ ബഹിരന്തശ്ച ഗമനാഗമനേ കൃത്വാ ചരണസ്ഥാനം പ്രാപ്സ്യതി|
10 The thief comes only to steal, to kill, and to destroy; I have come so that they may have life, and may have it in greater fullness.
യോ ജനസ്തേനഃ സ കേവലം സ്തൈന്യബധവിനാശാൻ കർത്തുമേവ സമായാതി കിന്ത്വഹമ് ആയു ർദാതുമ് അർഥാത് ബാഹൂല്യേന തദേവ ദാതുമ് ആഗച്ഛമ്|
11 I am the good shepherd. The good shepherd lays down his life for his sheep.
അഹമേവ സത്യമേഷപാലകോ യസ്തു സത്യോ മേഷപാലകഃ സ മേഷാർഥം പ്രാണത്യാഗം കരോതി;
12 The hired man who is not a shepherd, and who does not own the sheep, when he sees a wolf coming, leaves them and runs away; then the wolf seizes them, and scatters the flock.
കിന്തു യോ ജനോ മേഷപാലകോ ന, അർഥാദ് യസ്യ മേഷാ നിജാ ന ഭവന്തി, യ ഏതാദൃശോ വൈതനികഃ സ വൃകമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ മേജവ്രജം വിഹായ പലായതേ, തസ്മാദ് വൃകസ്തം വ്രജം ധൃത്വാ വികിരതി|
13 He does this because he is only a hired man and does not care about the sheep.
വൈതനികഃ പലായതേ യതഃ സ വേതനാർഥീ മേഷാർഥം ന ചിന്തയതി|
14 I am the good shepherd; and I know my sheep, and my sheep know me –
അഹമേവ സത്യോ മേഷപാലകഃ, പിതാ മാം യഥാ ജാനാതി, അഹഞ്ച യഥാ പിതരം ജാനാമി,
15 Just as the Father knows me and I know the Father – and I lay down my life for the sheep.
തഥാ നിജാൻ മേഷാനപി ജാനാമി, മേഷാശ്ച മാം ജാനാന്തി, അഹഞ്ച മേഷാർഥം പ്രാണത്യാഗം കരോമി|
16 I have other sheep besides, which do not belong to this fold; I must lead them also, and they will listen to my voice; and they will become one flock under one shepherd.
അപരഞ്ച ഏതദ് ഗൃഹീയ മേഷേഭ്യോ ഭിന്നാ അപി മേഷാ മമ സന്തി തേ സകലാ ആനയിതവ്യാഃ; തേ മമ ശബ്ദം ശ്രോഷ്യന്തി തത ഏകോ വ്രജ ഏകോ രക്ഷകോ ഭവിഷ്യതി|
17 This is why the Father loves me, because I lay down my life – to receive it again.
പ്രാണാനഹം ത്യക്ത്വാ പുനഃ പ്രാണാൻ ഗ്രഹീഷ്യാമി, തസ്മാത് പിതാ മയി സ്നേഹം കരോതി|
18 No one took it from me, but I lay it down of myself. I have authority to lay it down, and I have authority to receive it again. This is the command which I received from my Father.”
കശ്ചിജ്ജനോ മമ പ്രാണാൻ ഹന്തും ന ശക്നോതി കിന്തു സ്വയം താൻ സമർപയാമി താൻ സമർപയിതും പുനർഗ്രഹീതുഞ്ച മമ ശക്തിരാസ്തേ ഭാരമിമം സ്വപിതുഃ സകാശാത് പ്രാപ്തോഹമ്|
19 In consequence of these words a difference of opinion again arose among the people.
അസ്മാദുപദേശാത് പുനശ്ച യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ ഭിന്നവാക്യതാ ജാതാ|
20 Many of them said, “He is possessed by a demon and is mad; why do you listen to him?”
തതോ ബഹവോ വ്യാഹരൻ ഏഷ ഭൂതഗ്രസ്ത ഉന്മത്തശ്ച, കുത ഏതസ്യ കഥാം ശൃണുഥ?
21 Others said, “This is not the teaching of one who is possessed by a demon. Can a demon give sight to the blind?”
കേചിദ് അവദൻ ഏതസ്യ കഥാ ഭൂതഗ്രസ്തസ്യ കഥാവന്ന ഭവന്തി, ഭൂതഃ കിമ് അന്ധായ ചക്ഷുഷീ ദാതും ശക്നോതി?
22 Soon after this the Festival of the Rededication was held at Jerusalem.
ശീതകാലേ യിരൂശാലമി മന്ദിരോത്സർഗപർവ്വണ്യുപസ്ഥിതേ
23 It was winter; and Jesus was walking in the Temple Courts, in the Colonnade of Solomon,
യീശുഃ സുലേമാനോ നിഃസാരേണ ഗമനാഗമനേ കരോതി,
24 when the people gathered around him, and said, “How long are you going to keep us in suspense? If you are the Christ, tell us so frankly.”
ഏതസ്മിൻ സമയേ യിഹൂദീയാസ്തം വേഷ്ടയിത്വാ വ്യാഹരൻ കതി കാലാൻ അസ്മാകം വിചികിത്സാം സ്ഥാപയിഷ്യാമി? യദ്യഭിഷിക്തോ ഭവതി തർഹി തത് സ്പഷ്ടം വദ|
25 “I have told you so,” replied Jesus, “and you do not believe me. The work that I am doing in my Father’s name bears testimony to me.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് അഹമ് അചകഥം കിന്തു യൂയം ന പ്രതീഥ, നിജപിതു ർനാമ്നാ യാം യാം ക്രിയാം കരോമി സാ ക്രിയൈവ മമ സാക്ഷിസ്വരൂപാ|
26 But you do not believe me, because you are not of my flock.
കിന്ത്വഹം പൂർവ്വമകഥയം യൂയം മമ മേഷാ ന ഭവഥ, കാരണാദസ്മാൻ ന വിശ്വസിഥ|
27 My sheep listen to my voice; I know them, and they follow me;
മമ മേഷാ മമ ശബ്ദം ശൃണ്വന്തി താനഹം ജാനാമി തേ ച മമ പശ്ചാദ് ഗച്ഛന്തി|
29 What my Father has entrusted to me is more than all else; and no one can snatch anything out of the Father’s hands.
യോ മമ പിതാ താൻ മഹ്യം ദത്തവാൻ സ സർവ്വസ്മാത് മഹാൻ, കോപി മമ പിതുഃ കരാത് താൻ ഹർത്തും ന ശക്ഷ്യതി|
30 The Father and I are one.”
അഹം പിതാ ച ദ്വയോരേകത്വമ്|
31 Some of the people again brought stones to throw at him;
തതോ യിഹൂദീയാഃ പുനരപി തം ഹന്തും പാഷാണാൻ ഉദതോലയൻ|
32 and seeing this, Jesus said, “I have done before your eyes many good actions, inspired by the Father; for which of them would you stone me?”
യീശുഃ കഥിതവാൻ പിതുഃ സകാശാദ് ബഹൂന്യുത്തമകർമ്മാണി യുഷ്മാകം പ്രാകാശയം തേഷാം കസ്യ കർമ്മണഃ കാരണാൻ മാം പാഷാണൈരാഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ സ്ഥ?
33 “It is not for any good action that we would stone you,” they answered, “but for blasphemy; and because you, who are only a man, make yourself out to be God.”
യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ പ്രശസ്തകർമ്മഹേതോ ർന കിന്തു ത്വം മാനുഷഃ സ്വമീശ്വരമ് ഉക്ത്വേശ്വരം നിന്ദസി കാരണാദസ്മാത് ത്വാം പാഷാണൈർഹന്മഃ|
34 “Are there not,” replied Jesus, “these words in your Law – ‘I said, You are gods’?
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ മയാ കഥിതം യൂയമ് ഈശ്വരാ ഏതദ്വചനം യുഷ്മാകം ശാസ്ത്രേ ലിഖിതം നാസ്തി കിം?
35 If those to whom God’s word were addressed were said to be ‘gods’ – and scripture cannot be set aside –
തസ്മാദ് യേഷാമ് ഉദ്ദേശേ ഈശ്വരസ്യ കഥാ കഥിതാ തേ യദീശ്വരഗണാ ഉച്യന്തേ ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യാപ്യന്യഥാ ഭവിതും ന ശക്യം,
36 do you say of one whom the Father has consecrated and sent as his messenger to the world ‘You are blaspheming,’ because I said ‘I am God’s Son’?
തർഹ്യാഹമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്ര ഇതി വാക്യസ്യ കഥനാത് യൂയം പിത്രാഭിഷിക്തം ജഗതി പ്രേരിതഞ്ച പുമാംസം കഥമ് ഈശ്വരനിന്ദകം വാദയ?
37 If I am not doing the work that my Father is doing, do not believe me;
യദ്യഹം പിതുഃ കർമ്മ ന കരോമി തർഹി മാം ന പ്രതീത;
38 if I am doing it, even though you do not believe me, believe what that work shows; so that you may understand, and understand more and more clearly, that the Father is in union with me, and I with the Father.”
കിന്തു യദി കരോമി തർഹി മയി യുഷ്മാഭിഃ പ്രത്യയേ ന കൃതേഽപി കാര്യ്യേ പ്രത്യയഃ ക്രിയതാം, തതോ മയി പിതാസ്തീതി പിതര്യ്യഹമ് അസ്മീതി ച ക്ഷാത്വാ വിശ്വസിഷ്യഥ|
39 The authorities again sought to arrest him; but he escaped their hands.
തദാ തേ പുനരപി തം ധർത്തുമ് അചേഷ്ടന്ത കിന്തു സ തേഷാം കരേഭ്യോ നിസ്തീര്യ്യ
40 Then Jesus again crossed the Jordan to the place where John used to baptize at first, and stayed there some time, during which many people came to see him.
പുന ര്യർദ്ദൻ അദ്യാസ്തടേ യത്ര പുർവ്വം യോഹൻ അമജ്ജയത് തത്രാഗത്യ ന്യവസത്|
41 “John gave no sign of his mission,” they said. “But everything that he said about this man was true.”
തതോ ബഹവോ ലോകാസ്തത്സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹരൻ യോഹൻ കിമപ്യാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ നാകരോത് കിന്ത്വസ്മിൻ മനുഷ്യേ യാ യഃ കഥാ അകഥയത് താഃ സർവ്വാഃ സത്യാഃ;
42 And many learned to believe in Jesus there.
തത്ര ച ബഹവോ ലോകാസ്തസ്മിൻ വ്യശ്വസൻ|
