James 1
1 James, a servant of God and of the Lord Jesus Christ, greets the twelve tribes that are living abroad.
Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, [przesyła] pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu.
2 My friends, whatever trials you may face from time to time, always regard them as a reason for rejoicing,
Poczytujcie to sobie za największą radość, moi bracia, gdy rozmaite próby przechodzicie;
3 knowing, as you do, that the testing of your faith develops endurance.
Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary wyrabia cierpliwość.
4 And let endurance do its work perfectly, so that you may be altogether perfect, and in no respect lacking.
Cierpliwość zaś niech dopełni swego dzieła, abyście byli doskonali i zupełni, niemający żadnych braków.
5 If any one of you lacks wisdom, they should ask wisdom from the God who gives freely to everyone without reproach, and it will be given to them.
A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.
6 But they should ask with confidence, never doubting; for the person who doubts is like a wave of the sea driven here and there at the mercy of the wind –
Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej [tu i tam].
7 Such a person must not expect that they will receive anything from the Lord,
Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana.
8 vacillating as they are, irresolute at every turn.
Człowiek umysłu dwoistego [jest] niestały we wszystkich swoich drogach.
9 Let a follower in humble circumstances be proud of their exalted position,
Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia;
10 but a rich follower of their humiliation; for the rich will pass away like a wild flower.
A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy.
11 As the sun rises, and the hot wind blows, the plant withers, its flower fades, and all its beauty is gone. So is it with the rich. In the midst of their pursuits they will wither away.
[Jak] bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach.
12 Blessed is the person who remains firm under temptation, for, when they have stood the test, they will receive the crown of life, which the Lord has promised to those who love him.
Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
13 Let no one say, when they are tempted, “It is God who is tempting me!” For God, who cannot be tempted to do wrong, does not himself tempt anyone.
Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi.
14 A man is in every case tempted by their own passions – allured and enticed by them.
Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.
15 Then passion conceives and gives birth to sin, and sin, on reaching maturity, brings forth death.
Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć.
16 Do not be deceived, my dear friends.
Nie błądźcie, moi umiłowani bracia!
17 Every good thing given us, and every perfect gift, is from above, and comes down to us from the Father of the lights in the heavens, who is himself never subject to change or to eclipse.
Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności.
18 Because he so willed, he gave us life, through the message of the truth, so that we should be, as it were, a kind of first fruits of his creation.
Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń.
19 Mark this, my dear friends – Let everyone be quick to listen, slow to speak, and slow to get angry;
Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia [i] nieskory do gniewu.
20 for human anger does not forward the righteous purpose of God.
Gniew bowiem człowieka nie wykonuje sprawiedliwości Bożej.
21 Therefore, get rid of all filthiness and whatever wickedness still remains, and in a humble spirit receive that message which has been planted in your hearts and is able to save your souls.
Odrzućcie więc wszelką plugawość oraz bezmiar zła i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione [w was] słowo, które może zbawić wasze dusze.
22 Put that message into practice, and do not merely listen to it – deceiving yourselves.
Bądźcie więc wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
23 For, when anyone listens to it and does not practice it, they are like a person looking at their own face in a mirror.
Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem słowa, a nie wykonawcą, podobny jest do człowieka, który przygląda się w lustrze swemu naturalnemu obliczu.
24 They look at themselves, then go on their way,
Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.
25 but the person who looks carefully into the perfect Law, the Law of freedom, and continues to do so, not listening to it and then forgetting it, but putting it into practice – that person will be blessed in what they do.
Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa [w nim], nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
26 When a person appears to be religious, yet does not bridle their tongue, but imposes on their own conscience, that person’s religious observances are valueless.
Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.
27 That religious observance which is pure and spotless in the eyes of God our Father is this – to visit orphans and widows in their trouble, and to keep oneself uncontaminated by the world.
Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu [i] zachować samego siebie nieskażonym przez świat.
