Acts 23
1 Paul fixed his eyes on the Council, and began: “Brothers, for my part, I have always ordered my life before God, with a clear conscience, up to this very day.”
Ug si Pablo, sa nagtutok siya sa Sanhedrin, miingon, "Mga igsoon, sa atubangan sa Dios nagakinabuhi ako diha sa bug-os nga maayong kaisipan hangtud niining adlawa."
2 At this, the high priest Ananias ordered the men standing near to strike him on the mouth;
Ug ang labawng sacerdote nga si Ananias misugo kanila nga nagtindog tupad kang Pablo sa pagsagpa sa iyang baba.
3 Paul turned to him and said: “God will strike you, you whitewashed wall! Are you sitting there to try me in accordance with law, and yet, in defiance of law, order me to be struck?”
Unya si Pablo miingon kaniya, "Sa Dios pagasagpaon ikaw, pinaputi nga bongbong! Nagalingkod ikaw diha aron kono sa paghukom kanako subay sa balaod, ug unya imo akong ipasagpa supak sa balaod?"
4 The people standing near said to Paul, “Do you know that you are insulting God’s high priest?”
Ug sila nga nagtindog sa iyang tupad miingon kaniya, "Mopasipala ka ba diayg sulti batok sa labawng sacerdote sa Dios?"
5 “I did not know, brothers, that it was the high priest,” said Paul, “for scripture says – ‘Of the ruler of your people you should speak no ill’.”
Ug si Pablo mitubag, "Mga igsoon, wala ako makaila nga siya diay labawng sacerdote; ug tuod nahisulat man, `Dili ka magsultig dautan batok sa punoan sa imong katawhan.'"
6 Noticing that some of those present were Sadducees and others Pharisees, Paul called out in the Council, “Brothers, I am a Pharisee and a son of Pharisees. It is on the question of hope for the dead and of their resurrection that I am on my trial.”
Apan sa pagkamatikod ni Pablo nga usa ka bahin kanila mga Saduceo ug ang usa mga Fariseo, siya misinggit sa Sanhedrin, "Mga igsoon, ako Fariseo, anak sa mga Fariseo; ug bahin sa paglaum ug sa pagpangabanhaw sa mga patay, ako karon ginahukman."
7 As soon as he said this, a dispute arose between the Pharisees and the Sadducees; and there was a sharp division of opinion among those present.
Ug sa pagsulti niya niini, nahitabo ang panaglalis sa mga Fariseo ug sa mga Saduceo; ug nabahin ang pundok sa mga tawo.
8 (For Sadducees say there is no such thing as a resurrection, and that there is neither angel nor spirit, while Pharisees believe in both.)
Kay ang mga Saduceo ugod nagaingon man nga walay pagkabanhaw, ni manolunda, ni espiritu; apan ang mga Fariseo nagatoo nga aduna kining tanan.
9 So a great uproar ensued, and some of the Teachers of the Law belonging to the Pharisees’ party stood up and hotly protested, “We find nothing whatever wrong in this man. Suppose a spirit did speak to him, or an angel…”
Ug nahitabo ang makusog nga sininggitay; ug pipila sa mga escriba sa pundok sa mga Fariseo nanindog ug nakigbisug nga nanag-ingon, "Wala kamiy nakitang dautan niining tawhana. Pananglitan tinuod nga may espiritu o manolunda nga nakigsulti kaniya, unsa man?"
10 The dispute was becoming so violent, that the commanding officer, fearing that Paul would be torn in pieces between them, ordered the Guard to go down and rescue him from them, and take him into the Fort.
Ug sa diha nga misamot kainit ang panaglalisay, ang koronil nga nahadlok nga ilang koniskonison si Pablo, misugo sa mga sundalo sa pagkanaug ug sa pagsakmit kaniya gikan kanila ug sa pagdala kaniya ngadto sa kuta.
11 That night the Lord came and stood by Paul, and said, “Courage! You have borne witness for me in Jerusalem and you must bear witness in Rome also.”
Ug sa pagkagabii niana, ang Ginoo mitungha kaniya ug miingon, "Sumalig ka, kay maingon nga nanghimatuod ikaw kanako sa Jerusalem, kinahanglan nga manghimatuod usab ikaw didto sa Roma."
12 In the morning some Jewish men combined together, and took an oath that they would not eat or drink until they had killed Paul.
Ug sa pagkabuntag na, ang mga Judio naghimog usa ka panagsabut, ug ubos sa panumpa nagsinaaray sa dili na pagkaon ni pag-inom hangtud ilang mapatay si Pablo.
13 There were more than forty in the plot;
Ug kapin sa kap-atan ka tawo ang naghimo sa maong panagsabut.
14 and they went to the chief priests and the elders, and said, “We have taken a solemn oath not to touch food until we have killed Paul.
Ug nangadto sila sa mga sacerdote nga punoan ug sa mga anciano, ug miingon kanila, "Ubos sa panumpa, nagsinaaray kami sa mapiuton gayud sa dili na pagtilaw sa bisan unsang pagkaon hangtud among mapatay si Pablo.
15 So we want you now, with the consent of the Council, to suggest to the commanding officer that he should bring Paul down before you, as though you intended to go more fully into his case; but, before he comes here, we will be ready to make away with him.”
Busa karon, uban sa Sanhedrin, ipahibalo ninyo sa koronil nga si Pablo kinahanglan iyang ipadala kaninyo, nga daw buot kamo pakisayud sa labi pang sibo mahitungod kaniya. Ug kami andam sa pagpatay kaniya sa dili pa siya mahiabut sa duol."
16 However, the son of Paul’s sister, hearing of the plot, went to the Fort, and on being admitted, told Paul about it.
Apan ang lalaking anak sa babayeng igsoon ni Pablo nakadungog mahitungod niining ilang banhig; busa miadto siya ug misaka sa kuta ug iyang gisuginlan niini si Pablo.
17 Paul called one of the garrison centurion and asked him to take the lad to the commanding officer, as he had something to tell him.
Ug gitawag ni Pablo ang usa sa mga kapitan ug miingon kaniya, "Dad-a kining batan-on ngadto sa koronil, kay aduna siyay isugilon kaniya."
18 The centurion went with the lad to the commanding officer, and said, “The prisoner Paul called me and asked me to bring this lad to you, as he has something to tell you.”
Ug iyang gikuha ug gidala siya ngadto sa koronil, ug miingon, "Si Pablo, ang binilanggo, mitawag kanako ug mihangyo nga dad-on ko kanimo kining batan-on, kay aduna kono siyay isugilon kanimo."
19 The commanding officer took the lad by the hand, and, stepping aside, asked what it was he had to tell him.
Ug sa kamot gikuptan siya sa koronil, ug sa nadala na siya sa hilit iyang gipangutana, "Unsa bay imong isugilon kanako?"
20 “Some men have agreed,” answered the lad, “to ask you to bring Paul down before the Council tomorrow, on the plea of your making further inquiry into his case.
Ug siya miingon kaniya, "Ang mga Judio nagakasabut sa paghangyo kanimo sa pagpadala kang Pablo ngadto sa Sanhedrin ugma, nga daw sa magpakisusi sila sa labi pang sibo mahitungod kaniya.
21 But do not let them persuade you, for more than forty of them are lying in wait for him, who have taken an oath that they will not eat or drink, until they have made away with him; and they are at this very moment in readiness, counting on your promise.”
Apan ayaw sila pagtoohi, kay kapin sa kap-atan sa ilang mga tawo anaa nagabanhig karon kaniya, ug kini sila ubos sa panumpa nagsinaaray sa dili na pagkaon ni pag-inom hangtud ilang mapatay siya; ug karon andam na sila, nga nagapaabut sa imong pag-uyon."
22 The commanding officer then dismissed the lad, cautioning him not to mention to anybody that he had given him that information.
Ug ang batan-on gipapauli sa koronil, gipinahan niya nga nag-ingon, "Ayaw baya pagsulti kang bisan kinsa nga imo akong gikasuginlan niini."
23 Then he called two Captains, and ordered them to have two hundred soldiers ready to go to Caesarea, as well as seventy troopers and two hundred lancers, by nine o’clock that night,
Unya iyang gitawag ang duha sa mga kapitan ug miingon siya kanila, "Andama ninyo ang duha ka gatus ka mga sundalo sa paglakaw paingon sa Cesarea sa ikasiyam ang takna karong gabii, dala ang kapitoan nga managkabayo, ug duha ka gatus ka mga magbabangkaw.
24 and to have horses ready for Paul to ride, so that they might take him safely to Felix, the Governor.
Ug usab pagtagana kamog mga kabayo nga kasakyan ni Pablo, ug ayoha siya ninyo paghatud ngadto kang Felix nga gobernador."
25 He also wrote a letter along these lines:
Ug nagsulat siyag usa ka sulat nga ingon niini:
26 ‘Claudius Lysias sends his compliments to His Excellency Felix the Governor.
"Si Claudio Lisias ngadto sa iyang Kahalangdon Gobernador Felix, komusta!
27 The man whom I send with this had been seized by some Jews, and was on the point of being killed by them, when I came upon them with the force under my command, and rescued him, as I learned that he was a Roman citizen.
Kining tawhana gipanagdakop sa mga Judio ug hapit na unta patyon nila, sa diha nga uban sa mga sundalo hing-abtan ko sila ug gitabang ko kini siya, sa nahibaloan ko nga siya usa diay ka siyudadano nga Romanhon.
28 Wanting to know exactly the ground of the charges they made against him, I brought him before their Council,
Ug sanglit buot man ako pakisayud sa pasikaranan sa ilang sumbong batok kaniya, gidala ko siya ngadto sa ilang Sanhedrin.
29 when I found that their charges were connected with questions of their own Law, and that there was nothing alleged involving either death or imprisonment.
Ug akong nasuta nga siya gisumbong mahitungod diay sa pipila ka mga butang labut sa ilang kasugoan, apan nga walay gikasumbong batok kaniya nga takus sa kamatayon o sa bilanggoan.
30 Having, however, information of a plot against the man, which was about to be put into execution, I am sending him to you at once, and I have also directed his accusers to prosecute him before you.’
Ug kay gikasugilon man kanako nga dihay himoon nga panagsabut batok niining tawhana, gipadala ko siya kanimo dihadiha, dungan ang pagsugo sa iyang mga magsusumbong usab nga kinahanglan ilang ipahayag sa imong atubangan ang ilang sumbong batok kaniya."
31 The soldiers, in accordance with their orders, took charge of Paul and conducted him by night to Antipatris;
Ug si Pablo gikuha sa mga sundalo sumala sa gisugo kanila, ug sa takna sa kagabhion ilang gidala siya ngadto sa Antipatrida.
32 and on the next day, leaving the troopers to go on with him, they returned to the Fort.
Ug sa pagkabuntag namauli sila ngadto sa kuta, nga nagbilin sa mga nanagkabayo sa pagpadayon sa pagpanaw uban kaniya.
33 On arriving at Caesarea, the troopers delivered the letter to the Governor, and brought Paul before him.
Ug sa pag-abut nila sa Cesarea ug gikatunol ang sulat ngadto sa gobernador, si Pablo usab ilang gipaatubang kaniya.
34 As soon as Felix had read the letter, he enquired to what province Paul belonged, and, learning that he came from Cilicia, he said,
Ug sa pagkabasa niya sa sulat, si Felix nangutana kaniya kon tagadiin siyang lalawigana. Ug sa iyang pagkasayud nga siya taga-Cilicia,
35 “I will hear all you have to say as soon as your accusers have arrived.” And he ordered Paul to be kept under guard in Herod’s Government house.
siya miingon kaniya, "Pamation ko ikaw inig-abut na sa imong mga magsusumbong." Ug iyang gisugo nga pabantayan siya didto sa palasyo ni Herodes.
