Psalms 102
1 The prayer: for a weary and suffering person who pours out their grief to the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry for help come to you.
Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
2 Hide not your face from me in the day of my distress. Incline your ear to me: when I call, answer me speedily.
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
3 For my days pass away like smoke: my bones are burned through as with fire.
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
4 My heart is scorched, withered like grass; I forget to eat my bread.
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
5 By reason of my loud groaning, my flesh clings to my bones.
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
6 Like a desert-owl of the wilderness, like an owl among ruins am I.
Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
7 I make my sleepless lament like a bird on the house-top alone.
Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
8 All the day wild foes revile me, using my name for a curse.
Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
9 For ashes have been my bread, and tears have been mixed with my cup.
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
10 Because of your passionate anger, you did raise me, then hurl me to the ground.
11 My days come to an end, shadows lengthen, I wither like grass.
Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
12 But you, O Lord, are enthroned forever, your fame endures to all generations.
Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
13 You will arise and have pity on Zion; it’s time to be gracious; her hour has come.
Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
14 For even her stones are dear to your servants, even the dust of her ruins they look on with love.
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
15 Then the nations will revere the name of the Lord and all the kings of the earth his glory,
Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
16 when the Lord shall have built up Zion, and revealed himself in his glory,
Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
17 in response to the prayer of the destitute, whose prayer he will not despise.
Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
18 Let this be recorded for ages to come, that the Lord may be praised by a people yet unborn.
Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
19 For he shall look down from his holy height, from the heavens the Lord will gaze on the earth,
RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
20 to hear the groans of the prisoner, to free those who are doomed to die;
Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
21 that people may recount the Lord’s fame in Zion, and the praise of him in Jerusalem,
Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
22 when the nations are gathered together, and the kingdoms, to worship the Lord.
23 He has broken my strength on the way, he has shortened my days.
RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
24 I will say, ‘My God, take me not hence in the midst of my days. ‘Your years endure age after age.
“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
25 Of old you have founded the earth, and the heavens are the work of your hands.
“Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
26 They shall perish; but you do stand. They shall all wax old like a garment, and change as a robe you will change them.
Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
27 But you are the same, your years are endless.
Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
28 The children of your servants abide, evermore shall their seed be before you.’
Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
