Luke 19
1 Jesus entered Jericho and made his way through the town.
ତିକ୍କି ଜିସୁନ୍ ଜିରିଓନ୍ ଗନ୍ଲେ ତିଗଡ୍ ଜିରେନ୍ ।
2 There was a man there, known by the name of Zacchaeus, who was a senior tax collector and a rich man.
ଆରି ଗିୟ୍ବା, ଜକିଅ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ସୋଡ଼ା ପାନୁବେଡ୍ମର୍ ଆରି ଗମାଙ୍ମର୍ ।
3 He tried to see what Jesus was like; but, being short, he was unable to do so because of the crowd.
ଜିସୁନ୍ ଆନା, ତିଆତେ ଗିୟ୍ଗିଜନ୍ ଆସନ୍ ଜକିଅନ୍ ଏରେନ୍ ଗୋଜେନ୍, ବନ୍ଡ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆୟରେଡନ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଡୋୟ୍ନାମର୍ ଡକୋଏନ୍ ।
4 So he ran on ahead and climbed into a mulberry tree to see Jesus, for he knew that he must pass that way.
ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଗିଜନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ ଇରେନ୍ କି ଅବୟ୍ ଲୁଆନୁବ୍ଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଡାଜେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜିସୁନ୍ ତି ଆ ତଙର୍ଗଡ୍ ବନ୍ ଜିର୍ତେ ।
5 When Jesus came to the place, he looked up and said to him, ‘Zacchaeus, be quick and come down, for I must stop at your house today.’
ଜିସୁନ୍ ତେତ୍ତେ ଅଡ଼ୋଏନ୍ କି ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆଙାଙ୍ଡାଲେ ଜକିଅନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଜକିଅ, ଲପନ୍ନାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଲଙେ ଞେନ୍ ଅସିଂନମ୍ ଡକୋତନାୟ୍ ।”
6 So Zacchaeus got down quickly, and joyfully welcomed him.
ସିଲତ୍ତେ ଜକିଅନ୍ ଲପଲ୍ଲନ୍ ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଆସିଙନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଓରୋଙେ ।
7 On seeing this, everyone began to complain, ‘He has gone to stay with a man who is an outcast.’
ତିଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଡୋସେଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଗିୟ୍ବା ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ଇର୍ସେମରନ୍ ଆସିଂ ଡକୋନେବାନ୍ ଜିରେନ୍ନି ।”
8 But Zacchaeus stood forward and said to the Master, ‘Listen, Master! I will give half my property to the poor, and, if I have defrauded anyone of anything, I will give him back four times as much.’
ବନ୍ଡ ଜକିଅନ୍ ତନଙ୍ଡାଲେ ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଏ ପ୍ରବୁ, ଗିଜା, ଅନର୍ଜେଲୋଙ୍ଞେନ୍ ବବନ୍ତା ଞେନ୍ ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ତାଜି, ଆରି କଣ୍ଡାୟ୍ଡାଲେ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଞେନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ପାଙ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଉଞ୍ଜିଗୁନା ଆବ୍ଡିଡ୍ଲେ ତିୟ୍ତାୟ୍ ।”
9 ‘Salvation has come to this house today,’ answered Jesus, ‘for even this man is a son of Abraham.
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଜକିଅନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ରନେ, “ଲଙେ କେନ୍ ଆସିଂଲୋଙ୍ ଅନୁରନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କେନ୍ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଅବୟ୍ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍;
10 The Son of Man has come to search for those who are lost and to save them.’
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଆଡ଼ଏନ୍ ତିଆତେ ସାୟ୍ଲେ ଡୋବ୍ଡୋବନ୍ ଆସନ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।”
11 As the people were listening to this, Jesus went on to tell them a parable. He did so because he was near Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God was going to be proclaimed at once.
ମନ୍ରାଞ୍ଜି କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବର୍ରନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଅଡ଼ୋଏନ୍ ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଲଗିୟ୍ତାରୟ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଅବ୍ଡିସୟେଞ୍ଜି ।
12 He said, ‘A nobleman once went to a distant country to receive his appointment to a kingdom and then return.
ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ବର୍ରନେ, “ଅବୟ୍ ମନାନ୍ନେମରନ୍ ରାଜା ତରଙ୍କୁମନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ୟର୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ସଙାୟ୍ ଡେସାନ୍ ଜିରେନ୍ ।
13 He called ten of his servants and gave them ten pounds of silver each, and told them to trade with them during his absence.
ଆନିନ୍ ଦସଜଣ ଆ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ଡିଲେ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ତଙ୍ବୟ୍ ତଙ୍ବୟ୍ ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ତିୟ୍ଲେ ବରେଞ୍ଜି, ‘ଞେନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ୟର୍ନାଞନ୍ ଜାୟ୍ ବେପାରନାୟ୍ବା ।’
14 But his subjects hated him and sent envoys after him to say “We will not have this man as our king.”
ବନ୍ଡ ଆ ଡେସାମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏଡ଼ୁର୍ମଡେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆ କଣ୍ଡୋଙ୍ଗଡନ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଡାଲେ, ‘କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଜିର୍ରେ ଇଆୟ୍ତୋ ରାଜାନେ କେନ୍ଆତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍ଲେନ୍’ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି ।”
15 On his return, after having been appointed king, he directed that the servants to whom he had given his money should be summoned, so that he might learn what amount of trade they had done.
“ତିକ୍କି ଆନିନ୍ ରାଜା ତରଙ୍କୁମନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ୟର୍ରନ୍; ଅଙ୍ଗା କମ୍ୱାରିମର୍ଜିଆଡଙ୍ ଆନିନ୍ ଡାବ୍ବୋନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଜିରେଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ବେପାରଡାଲନ୍ ଆନା ଡିଅଙ୍ଗା ଅର୍ଜେଏନ୍ ତିଆତେ ଜନନାନ୍ ଆସନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମଙନ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ଅନୋରୋଙନ୍ ଆସନ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
16 The first came up, and said “Sir, your ten pounds have made a hundred.”
ସିଲତ୍ତେ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ, ‘ପ୍ରବୁ, ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ନମ୍ ବାତ୍ତେ ଆରି ଦସଟା ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅର୍ଜେଲାୟ୍ ।’
17 “Well done, good servant!” exclaimed the master. “As you have proved trustworthy in a very small matter, I appoint you governor over ten towns.”
ଆନିନ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଡେଲୋ, ମନଙ୍, ଡର୍ନେ କମ୍ୱାରିମର୍, ଆମନ୍ ଅସୋୟ୍ଲୋଙନ୍ ଡର୍ନେଡମ୍, ତିଆସନ୍ ଆମନ୍ ଦସଟା ଗଡ଼ାନ୍ ପାଙା ।’
18 When the second came, he said “Your ten pounds, Sir, have produced fifty.”
ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ, ‘ପ୍ରବୁ, ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ନମ୍ ବାତ୍ତେ ଆରି ମନ୍ଲୟ୍ ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅର୍ଜେଲାୟ୍ ।’
19 So the master said to him “And you I appoint over five towns.”
ମନାନ୍ନେମରନ୍, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ବରେନ୍, ‘ଆମନ୍ ନିୟ୍ ମନ୍ଲୟ୍ ଗଡ଼ାନ୍ ପାଙା ।’”
20 Another servant also came and said “Sir, here are your ten pounds; I have kept them put away in a handkerchief.
“ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ, ‘ପ୍ରବୁ, କେରେ ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ନମ୍ ଗିଜା, ଞେନ୍ କେନ୍ଆତେ ସିନ୍ରିଲୋଙନ୍ ଜିରାଲେ ଡକ୍କୋଲାୟ୍;
21 For I was afraid of you, because you are a stern man. You take what you have not planted, and reap what you have not sown.”
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ବତଙ୍ଲମ୍, ଆମନ୍ ଅବୟ୍ ରଡୋମର୍, ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଏ, ତିଆତେ ପାଙ୍ଲେ ଜିର୍ତେ, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃବ୍ବୁଡେ ତିଆତେ ଗଡ୍ତେ ।’
22 The master answered “Out of your own mouth I judge you, you worthless servant. You knew that I am a stern man, that I take what I have not planted, and reap what I have not sown?
ମନାନ୍ନେମରନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଏ ଆଲ୍ଲେ କମ୍ୱାରିମର୍, ତଅଡ୍ନମ୍ ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ପନ୍ସୁଆତିତମ୍ । ଞେନ୍ ଅବୟ୍ ରଡୋମର୍, ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଆୟ୍, ତିଆତେ ପାଙ୍ଲେ ଜିର୍ତେ, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃବ୍ବୁଡାୟ୍, ତିଆତେ ଗଡ୍ତାୟ୍, କେନ୍ଆତେ ଆମନ୍ ଜନା ପଙ୍?
23 Then why didn’t you put my money into a bank? And I, on my return, could have claimed it with interest.
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ସୁନାଡାବ୍ଞେନ୍ ଇନିବା ବେଙ୍କଲୋଙନ୍ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଲୋ? ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ୟର୍ରନାୟ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆଅନ୍ଡାବନ୍ ବୟନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ତବ୍ନାୟ୍ ବନ୍ ।’”
24 Take away from him the ten pounds,” he said to those standing by, “and give them to the one who has the hundred.”
“ଆରି ତେତ୍ତେ ତନଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଆନିନ୍ ବରେନ୍, ‘କେନ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ ସୁନାଡାବନ୍ ପାଙ୍ଲେ, ଆନା ଆମଙ୍ ଦସଟା ସୁନାଡାବନ୍ ଡକୋ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ ତିୟ୍ବା ।’
25 “But, Sir,” they said, “he has a hundred pounds already!”
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, ‘ପ୍ରବୁ ଆମଙନ୍ ତ ଦସଟା ସୁନାଡାବନ୍ ଡକୋ!’
26 “I tell you,” he answered, “that, to him who has, more will be given, but, from him who has nothing, even what he has will be taken away.
ଆନିନ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, ‘ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆମଙ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ; ବନ୍ଡ ଆନା ଆମଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, ଆମଙନ୍ ଇନି ଡକୋ, ତିଆତେ ନିୟ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ପନାଙନ୍ ଡେତେ ।
27 But as for my enemies, these men who would not have me as their king, bring them here and put them to death in my presence.”’
ବନ୍ଡ କେନ୍ ବନେରାଞେଞ୍ଜି, ଆନାଜି ଆମଙ୍ ଞେନ୍ ରାଜାନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍ଲଜି, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତେନ୍ନେ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ତେମଡ୍ଞେନ୍ ରବ୍ବୁବାଜି ।’”
28 After saying this, Jesus went on in front, going up to Jerusalem.
ଆରି ଜିସୁନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ବର୍ରନ୍ ଆନିନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ଡାଲନ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଜିରେନ୍ ।
29 It was when Jesus had almost reached Bethphage and Bethany, near the Mount of Olives, that he sent on two of the disciples.
ଆରି, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ଜିତବୁରନ୍ ଆ ତୟ୍ତୟ୍ ବେତ୍ପାଗିନ୍ ଡ ବେତନିଆନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଅଡ଼ୋଏନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ବାଗୁନେଆଡଙ୍ ବର୍ରେ ଆପ୍ପାୟେନ୍,
30 ‘Go to the village facing us,’ he said, ‘and, when you get there, you will find a foal tethered, which no one has yet ridden; untie it and lead it here.
“ତି ମୁକ୍କାବାବେନ୍ ଆ ସାଇ ଇୟ୍ବା, ତେତ୍ତେ ଆଗ୍ରନ୍ତେନ୍ ଆଡିଡ୍, ଆନା ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ତଙ୍କୁମେ, ତିଅନ୍ତମ୍ ଅବୟ୍ ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଲୁଆଡନ୍ ବାତ୍ତେ ଆତବାଡନ୍ ଇୟ୍ତେ ଏଗିଜେ; ତିଆତେ ଉଜୁୟ୍ଡାଲେ ପାଙାୟ୍ବା ।
31 And, if anybody asks you “Why are you untying it?”, you are to say this – “The Master wants it.”’
ଆରି, ଆନ୍ନିଙ୍ ଇନିବା ଏଉଜୁୟ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରବେନ୍ ଡେନ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଆସନ୍ କେନ୍ଆତେ ସନାୟ୍ସାୟ୍, ଗାମ୍ଲେ ଇୟ୍ ବର୍ନାବା ।”
32 So the two who were sent went and found it as Jesus had told them.
ସିଲତ୍ତେ ଆରାପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଜିର୍ରେ, ଆନିନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, ଏତ୍ତେଲେ ଇୟ୍ଲେ ଗିଜେଜି ।
33 While they were untying the foal, the owners asked them – ‘Why are you untying the foal?’
ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଆରୁଜେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍, ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଆ ସାଉକାର “ଇନିବା ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଏଉଜୁୟ୍ତେ” ଗାମେନ୍?
34 And the two disciples answered – ‘The Master wants it.’
ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆସନ୍ କେନ୍ଆତେ ସନାୟ୍ସାୟ୍ ।”
35 Then they led it back to Jesus, and threw their cloaks on the foal and put Jesus on it.
ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ପାଙ୍ଲେ ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆ ସିନ୍ରି ବେଲ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ ଅବ୍ତଙ୍କୁମେଞ୍ଜି ।
36 As he went along, the people kept spreading their cloaks in the road.
ଆରି, ଆନିନ୍ ଆଜିର୍ରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତଙର୍ଲୋଙନ୍ ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆ ସିନ୍ରି ବେଲେଞ୍ଜି ।
37 When he had almost reached the place where the road led down the Mount of Olives, everyone of the many disciples began in their joy to praise God loudly for all the miracles that they had seen:
ଆରି ଆନିନ୍ ଆଙ୍ଗା ଜିତବୁରନ୍ ଆ ଡୁଙ୍ଡୁଙ୍ରେଙ୍ ଅଡ଼ୋଏନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଅଡ଼୍କୋ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆଗ୍ରିଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ବୋର୍ସା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ସୋଡ଼ା ସର୍ରଙନ୍ ବାତ୍ତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଗଙ୍କେଲ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି,
38 ‘Blessed is He who comes – our king – in the name of the Lord! Peace in heaven, and glory on high.’
“ପ୍ରବୁନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ଅଙ୍ଗା ରାଜା ଜିର୍ତାୟ୍ ଆନିନ୍ ସନେନ୍ସେନ୍ । ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ସୟୁ ଆରି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ ।”
39 Some of the Pharisees in the crowd said to him, ‘Teacher, restrain your disciples.’
ସିଲତ୍ତେ ପାରୁସିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଞଙ୍ନେମର୍ନମ୍ଜି ଅବ୍କଡ଼ିଙାଜି ।”
40 But Jesus answered, ‘I tell you that if they are silent, the stones will call out.’
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, କେନ୍ଆନିଞ୍ଜି କଡ଼ିଙେଞ୍ଜି ଡେନ୍, ଅରେଙଞ୍ଜି ବାବ୍ବାବ୍ତଜି ।”
41 When he drew near, on seeing the city, he wept over it, and said,
ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆଙ୍ଗା ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଜିର୍ରାୟ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଗଡ଼ାନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ତିଆତେ ଆସନ୍ ୟେଲେ ବର୍ରନେ,
42 ‘If only you had known, while yet there was time – even you – the things that make for peace! But now they have been hidden from your sight.
“ଆମନ୍, ଓଓ, ଆମନ୍ ଲଙେ ସୟୁବରଞ୍ଜି ଜନାଲମ୍ ନଙ୍! ବନ୍ଡ ନମି ତିଆତେଜି ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଆସସ ଡକୋ ।
43 For a time is coming when your enemies will surround you with earthworks, and encircle you, and hem you in on all sides;
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ସନାୟୁମ୍ ଡିନ୍ନାନମ୍ ଆମନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଲମନ୍ ଆସନ୍, ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ବନେରାନମ୍ଜି ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ରେ ପାଡ଼ିଲେ, ଅବ୍ଗେଗେଲେ ଡଙ୍ତମ୍ଜି,
44 they will trample you down and your children within you, and they will not leave in you one stone on another, because you did not know the time of your visitation.’
ଆରି, ଆମନ୍ ଡ ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଡକୋନ୍, ପସିୟ୍ନମ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଲବଲୋଙନ୍ ଅବ୍ମାୟ୍ମାୟ୍ତଜି, ଆରି ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଅବୟ୍ ଅରେଙନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ ଅରେଙନ୍ ଆ ତୋଣ୍ଡୋଲୋଙ୍ ଅଃନ୍ନବ୍ଡକ୍କୋଏଜି, କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ଡିନ୍ନା ଅମଙ୍ନମ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଡୋବ୍ଡୋବନ୍ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ତିଆଡିଡ୍ ଆମନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃନ୍ନମ୍ମଡ୍ଲୋ ।”
45 Jesus went into the Temple Courts and began to drive out those who were selling,
ଆରି ଜିସୁନ୍ ସରେବାସିଙନ୍ ଗନ୍ଲନ୍, ତମ୍ତମ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅମ୍ଡୁଙେଞ୍ଜି,
46 saying as he did so, ‘Scripture says – “My house will be a house of prayer”; but you have made it a den of robbers.’
ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଡକୋ ଇସ୍ୱରନ୍ ବର୍ତନେ, ‘ଅସିଂଞେନ୍ ପାର୍ତନାସିଙନ୍ ଡେତେ,’ ବନ୍ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତିଆତେ ରାଉମରଞ୍ଜି ଆ ଡଲ୍ଲି ଏଏମ୍ମେଏନ୍!”
47 Jesus continued to teach each day in the Temple Courts; but the chief priests and teachers of the Law were eager to take his life, and so also were the leaders of the people.
ଆରି ଆନିନ୍ ଡିତାନ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟେନ୍, ବନ୍ଡ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି, ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ମରଞ୍ଜି, ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି,
48 Yet they could not see what to do, for the people all hung on his words.
ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ଞନଙ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଙର୍ଜା ଅଃଞାଙ୍ଲଜି ।
