< Psalms 130 >
1 Out of the depths I have cried to you, Adonai.
Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
2 Lord, sh'ma ·hear obey· my voice. Let your ears be attentive to the voice of my petitions.
Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
3 If you, Yah, kept a record of depravities (moral evils), Lord, who could stand?
Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
4 But there is forgiveness with you, therefore you are feared.
Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
5 I wait for Adonai. My soul waits. I hope in his word.
Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
6 My soul longs for 'Adonay [Lord] more than watchmen long for the morning; more than watchmen for the morning.
Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
7 Israel [God prevails], hope in Adonai, for with Adonai there is chesed ·loving-kindness·. With him is abundant redemption.
Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
8 He will redeem Israel [God prevails] from all their depravities (moral evils).
At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.