Exodus 9
1 Then Adonai said to Moses [Drawn out], “Go in to Pharaoh, and tell him, ‘This is what Adonai, the God of the Hebrews [Immigrants], says: “Let my people go, that they may abad ·serve· me.
| آنگاه خداوند به موسی فرمود: «نزد فرعون بازگرد و به او بگو که خداوند، خدای عبرانی‌ها می‌فرماید: قوم مرا رها کن تا بروند و مرا عبادت کنند، |
2 For if you refuse to let them go, and hold them still,
| اگر همچنان آنها را نگه‌داری و نگذاری بروند |
3 behold, Adonai’s hand is on your livestock which are in the field, on the horses, on the donkeys, on the camels, on the herds, and on the flocks with a very grievous pestilence.
| بدان که دست خداوند تمام دامهایتان را از گله‌های اسب، الاغ، شتر، گاو و گوسفند، به مرضی جانکاه دچار خواهد کرد. |
4 Adonai will make a distinction between the livestock of Israel [God prevails] and the livestock of Egypt [Abode of slavery]; and nothing shall die of all that belongs to the children of Israel [God prevails].”’”
| من بین گله‌های مصری‌ها و گله‌های اسرائیلی‌ها فرق خواهم گذاشت، به طوری که به گله‌های اسرائیلی‌ها هیچ آسیبی نخواهد رسید. |
5 Adonai appointed a set time, saying, “Tomorrow Adonai shall do this thing in the land.”
| من این بلا را فردا بر شما نازل خواهم کرد.» |
6 Adonai did that thing on the next day; and all the livestock of Egypt [Abode of slavery] died, but of the livestock of the children of Israel [God prevails], not one died.
| روز بعد، خداوند همان‌طور که فرموده بود، عمل کرد. تمام گله‌های مصری‌ها مردند، ولی از چارپایان بنی‌اسرائیل حتی یکی هم تلف نشد. |
7 Pharaoh sent, and, behold, there was not so much as one of the livestock of the Israelites dead. But the heart of Pharaoh was stubborn, and he didn’t let the people go.
| پس فرعون مأموری فرستاد تا تحقیق کند که آیا صحت دارد که از چارپایان بنی‌اسرائیل هیچ‌کدام نمرده‌اند. با این حال وقتی فهمید موضوع حقیقت دارد باز دلش نرم نشد و قوم خدا را رها نساخت. |
8 Adonai said to Moses [Drawn out] and to Aaron [Light-bringer], “Take to you handfuls of ashes of the furnace, and let Moses [Drawn out] sprinkle it toward the sky in the sight of Pharaoh.
| پس خداوند به موسی و هارون فرمود: «مشتهای خود را از خاکستر کوره پر کنید و موسی آن خاکستر را پیش فرعون به هوا بپاشد. |
9 It shall become small dust over all the land of Egypt [Abode of slavery], and shall be a boil breaking out with boils on man and on animal, throughout all the land of Egypt [Abode of slavery].”
| آنگاه آن خاکستر مثل غبار، سراسر خاک مصر را خواهد پوشانید و بر بدن انسان و حیوان دملهای دردناک ایجاد خواهد کرد.» |
10 They took ashes of the furnace, and stood before Pharaoh; and Moses [Drawn out] sprinkled it up toward the sky; and it became a boil breaking out with boils on man and on animal.
| پس آنها خاکستر را برداشتند و به حضور فرعون ایستادند. موسی خاکستر را به هوا پاشید و روی بدن مصری‌ها و حیواناتشان دملهای دردناک درآمد، |
11 The magicians couldn’t stand before Moses [Drawn out] because of the boils; for the boils were on the magicians, and on all the Egyptians [people from Abode of slavery].
| چنانکه جادوگران هم نتوانستند در مقابل موسی بایستند، زیرا آنها و تمام مصریان به این دملها مبتلا شده بودند. |
12 Adonai hardened the heart of Pharaoh, and he didn’t sh'ma ·hear obey· them, as Adonai had spoken to Moses [Drawn out].
| اما خداوند همان‌طور که قبلاً به موسی فرموده بود، دل فرعون را سخت کرد و او به سخنان موسی و هارون اعتنا ننمود. |
13 Adonai said to Moses [Drawn out], “Rise up early in the morning, and stand before Pharaoh, and tell him, ‘This is what Adonai, the God of the Hebrews [Immigrants], says: “Let my people go, that they may abad ·serve· me.
| آنگاه خداوند به موسی فرمود: «صبح زود برخیز و در برابر فرعون بایست و بگو که خداوند، خدای عبرانی‌ها می‌فرماید: قوم مرا رها کن تا بروند و مرا عبادت کنند، |
14 For this time I will send all my plagues against your heart, against your officials, and against your people; that you may know that there is no one like me in all the earth.
| و گرنه این بار بلایای بیشتری بر سر تو و درباریان و قومت خواهم آورد تا بدانید در تمامی جهان خدایی مانند من نیست. |
15 For now I would have stretched out my hand, and struck you and your people with pestilence, and you would have been cut off from the earth;
| من تا حالا می‌توانستم دست خود را دراز کنم و چنان بلایی بر سر تو و قومت بیاورم که از روی زمین محو شوید. |
16 but indeed for this cause I have made you stand: to show you my power, and that my name may be declared throughout all the earth;
| ولی تو را به این منظور زنده نگاه داشتم تا قدرت خود را به تو ظاهر کنم و تا نام من در میان تمامی مردم جهان شناخته شود. |
17 as you still exalt yourself against my people, that you won’t let them go.
| آیا هنوز هم مانع قوم من می‌شوی و نمی‌خواهی رهایشان کنی؟ |
18 Behold, tomorrow about this time I will cause it to rain a very grievous hail, such as has not been in Egypt [Abode of slavery] since the day it was founded even until now.
| بدان که فردا در همین وقت چنان تگرگی از آسمان می‌بارانم که در تاریخ مصر سابقه نداشته است. |
19 Now therefore order that all of your livestock and all that you have in the field be brought into shelter. Every man and animal that is found in the field, and is not brought home, the hail shall come down on them, and they shall die.”’”
| پس دستور بده تمام حیوانات و آنچه را که در صحرا دارید جمع کنند و به خانه‌ها بیاورند، پیش از آنکه تگرگ تمام حیوانات و اشخاصی را که در صحرا مانده‌اند از بین ببرد.» |
20 Those who feared Adonai’s word among the servants of Pharaoh made their servants and their livestock flee into the houses.
| بعضی از درباریان فرعون از این اخطار خداوند ترسیدند و چارپایان و نوکران خود را به خانه آوردند. |
21 Whoever didn’t respect Adonai’s word left his servants and his livestock in the field.
| ولی دیگران به کلام خداوند اعتنا نکردند و حیوانات و نوکران خود را همچنان در صحرا باقی گذاشتند. |
22 Adonai said to Moses [Drawn out], “Stretch out your hand toward the sky, that there may be hail in all the land of Egypt [Abode of slavery], on man, and on animal, and on every herb of the field, throughout the land of Egypt [Abode of slavery].”
| آنگاه خداوند به موسی فرمود: «دستت را به سوی آسمان دراز کن تا بر تمامی مصر تگرگ ببارد، بر حیوانات و گیاهان و بر تمامی مردمی که در آن زندگی می‌کنند.» |
23 Moses [Drawn out] stretched out his rod toward the heavens, and Adonai sent thunder, hail, and lightning flashed down to the earth. Adonai rained hail on the land of Egypt [Abode of slavery].
| پس موسی عصای خود را به سوی آسمان دراز کرد و خداوند رعد و تگرگ فرستاد و صاعقه بر زمین فرود آورد. |
24 So there was very severe hail, and lightning mixed with the hail, such as had not been in all the land of Egypt [Abode of slavery] since it became a nation.
| در تمام تاریخ مصر کسی چنین تگرگ و صاعقهٔ وحشتناکی ندیده بود. |
25 The hail struck throughout all the land of Egypt [Abode of slavery] all that was in the field, both man and animal; and the hail struck every herb of the field, and broke every tree of the field.
| در سراسر مصر، تگرگ هر چه را که در صحرا بود زد، انسان و حیوان را کشت، نباتات را از بین برد و درختان را در هم شکست. |
26 Only in the land of Goshen [Drawing near], where the children of Israel [God prevails] were, there was no hail.
| تنها جایی که از بلای تگرگ در امان ماند، سرزمین جوشن بود که بنی‌اسرائیل در آن زندگی می‌کردند. |
27 Pharaoh sent, and called for Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer], and said to them, “I have sinned ·deviated (from the standard goal)· this time. Adonai is upright, and I and my people are wicked.
| پس فرعون، موسی و هارون را به حضور خواست و به ایشان گفت: «من به گناه خود معترفم. حق به جانب خداوند است. من و قومم مقصریم. |
28 Pray to Adonai; for there has been enough of mighty thunder and hail. I will let you go, and you shall stay no longer.”
| حال از خداوند درخواست کنید تا این رعد و تگرگ وحشتناک را بازدارد. دیگر بس است! من هم اجازه خواهم داد بروید؛ لازم نیست بیش از این اینجا بمانید.» |
29 Moses [Drawn out] said to him, “As soon as I have gone out of the city, I will spread abroad my hands to Adonai. The thunders shall cease, and there will not be any more hail; that you may know that the earth is Adonai’s.
| موسی گفت: «بسیار خوب، به محض اینکه از شهر خارج شوم دستهای خود را به سوی خداوند دراز خواهم کرد تا رعد و تگرگ تمام شود تا بدانی که جهان از آن خداوند است. |
30 But as for you and your servants, I know that you don’t yet fear Adonai God.”
| ولی می‌دانم که تو و افرادت باز هم از یهوه خدا اطاعت نخواهید کرد.» |
31 The flax and the barley were struck, for the barley was in the ear, and the flax was in bloom.
| (آن سال تگرگ تمام محصولات کتان و جو را از بین برد، چون ساقهٔ جو خوشه کرده و کتان شکوفه داده بود، |
32 But the wheat and the spelt was not struck, for they had not grown up.
| ولی گندم از بین نرفت، زیرا هنوز جوانه نزده بود.) |
33 Moses [Drawn out] went out of the city from Pharaoh, and spread abroad his hands to Adonai; and the thunders and hail ceased, and the rain was not poured on the earth.
| موسی قصر فرعون را ترک کرد و از شهر بیرون رفت و دستهایش را به سوی خداوند بلند کرد و رعد و تگرگ قطع شد و باران بند آمد. |
34 When Pharaoh saw that the rain and the hail and the thunders were ceased, he sinned ·deviated (from the standard goal)· yet more, and hardened his heart, he and his servants.
| ولی وقتی فرعون دید باران و تگرگ و رعد قطع شده، او و درباریانش باز گناه ورزیده، به سرسختی خود ادامه دادند. |
35 The heart of Pharaoh was hardened, and he didn’t let the children of Israel [God prevails] go, just as Adonai had spoken through Moses [Drawn out].
| پس همان‌طور که خداوند توسط موسی فرموده بود، دل فرعون سخت شد و این بار هم بنی‌اسرائیل را رها نکرد. |
